کنگره بر پایه‌ی «خودکفایی و عشق» می‌چرخد

جلسه ششم از دوره بیست و پنجم  سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ روز‌های یکشنبه نمایندگی شیروان به استادی راهنمای محترم مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه "جشن گل‌ریزان" در تاریخ هجدهم آبان ماه ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر.خداوند را شاکریم که امروز این فرصت راداریم تا جلسه‌مان را در کنار هم آغاز کنیم. امروز آغاز هفته‌ی جشن‌ گل‌ریزان است و من به همه‌ی شما تبریک می‌گویم. این بستر فراهم‌شده تا بتوانیم در کنار هم جشن بگیریم و از حال خوبمان لذت ببریم.
در طول هفته، درباره‌ی فلسفه‌ی جشن‌ها صحبت خواهیم کرد. هر جشن در زمان خودش معنا و هدف مشخصی دارد. امیدوارم جشن خوبی داشته باشیم. سه‌شنبه و پنجشنبه نیز برنامه خواهیم داشت و درباره‌شان به‌طور کامل صحبت می‌کنیم.دوست دارم جشن گل‌ریزان را با پیامی از سردار آغاز کنم. همان تابلوی سبزی که همیشه در سمت راست سالن نصب است و حتماً دیده‌اید. جملات روی آن بسیار زیبا و عمیق‌اند و فقط مربوط به فرد مصرف‌کننده نیست؛ بلکه پیامی برای همه‌ی ماست.
در آن نوشته آمده:
«اگر بنایی آباد باشد اما ساکنین آن خراب باشند، بنا هم کم‌کم رو به ویرانی و خرابی می‌رود اما ساکنین آباد، بناهای خراب و ویرانه‌ها راهم می‌توانند احیا کنند.»
این جمله دقیقاً حال‌وروز ما را توصیف می‌کند. ما خانه‌ی درونی خود را باکارهایمان خراب کرده بودیم، اما امروز قدم‌به‌قدم در مسیر آبادانی هستیم. وقتی خودمان را آباد می‌کنیم، آماده‌ی ساختن خانه‌های ویران گذشته‌مان می‌شویم.
جشن گل‌ریزان دقیقاً همین پیام را در دل خود دارد. ما می‌خواهیم در مورد «تفکر» و «حرکت آگاهانه» صحبت کنیم. در ظاهر، گل‌ریزان جشن کمک مالی است، اما در اصل، جشن تفکر است. یعنی ما با اندیشه و درک درست، گامی در مسیر کمک برمی‌داریم.
در کنگره ۶۰ از همان روز اول یاد گرفتیم که باید خود را بسازیم: از جسم، تا روان و اندیشه. و امروز به نقطه‌ای رسیده‌ایم که از ما خواسته می‌شود درزمینه‌ی مالی هم‌قدمی برداریم.
روزهای اول شاید برایمان سخت بود حتی مبلغی اندک پرداخت کنیم. اما امروز می‌فهمیم که این کار فقط پرداخت پول نیست، بلکه نشانه‌ی رشد و آگاهی ماست. حالا می‌دانیم این پول‌ها در چه راهی خرج می‌شود و چگونه به ساختن و آباد کردن زندگی‌ها کمک می‌کند.

کنگره ۶۰ از ابتدا بر دوش اعضا بناشده است. هیچ نهاد یا سازمانی پشت ما نیست. همین صندلی‌هایی که امروز روی آن‌ها نشسته‌ایم، حاصل تلاش اعضای خودمان است. مثلاً اول ۲۵ صندلی را بچه‌های مشهد تهیه کردند. بعد به‌مرور خود اعضا کمک کردند تا این سالن شکل بگیرد. حتی میزها و موزاییک‌ها و همه امکانات با تلاش خود اعضا تهیه‌شده‌اند.
به همین دلیل است که می‌گوییم کنگره بر پایه‌ی «خودکفایی و عشق» می‌چرخد. مهندس دژکام همواره تأکید می‌کنند که حتی در سخت‌ترین روزها از هیچ ارگانی کمک نگرفتیم، اما امروز یکی از بهترین مراکز آموزشی و پژوهشی کشور راداریم.
نمایندگی شیروان هم از یک‌خانه‌ی کوچک آغاز شد. مدتی حتی در پارک جلساتمان را برگزار می‌کردیم. اما باهمت اعضا و همدلی، توانستیم مکان‌های بهتری فراهم کنیم و امروز به این مرحله برسیم.
حالا وقت آن است که ما هم سهم خودمان را ادا کنیم. همان‌طور که اعضای قبل برای ما قدم برداشتند، ما نیز باید برای آیندگان کاری کنیم.وقتی در کنگره به درمان می‌رسیم، باید از خود بپرسیم:«حالا که درمان شدم، سهم من در این دنیا چیست؟ چه می‌خواهم تولید کنم؟»
انسان اگر فقط مصرف‌کننده باشد، هیچ تفاوتی با جریان بی‌ثمر زندگی ندارد. اما اگر بتواند حتی یک‌قدم مثبت بردارد، معنای واقعی زندگی را درک کرده است.
جشن گل‌ریزان فرصتی است تا ما سهم خود را در آبادانی کنگره ادا کنیم. پولی که زمانی خرج تخریب خودمان می‌کردیم، حالا می‌تواند صرف ساختن شود. هر مبلغی که از دل و با عشق داده شود، ارزشمند است.
ما در کنگره ۶۰ القاب زیبایی مانند «پهلوان»، «سردار» و «دنور» داریم. این القاب مخصوص کسانی است که توانایی‌هایشان را در مسیر درست به کار می‌گیرند. افرادی که شاید روزی نداشتند، اما با تفکر و عشق، بخشنده شدند.
کنگره جای قیاس نیست؛ اما می‌توان از دیگران الگو گرفت. هرکدام از ما باید توانایی و شرایط خودمان را در نظر بگیریم و به‌اندازه‌ی خود گامی برداریم.
امیدوارم امسال بتوانیم جشن گل‌ریزان را باشکوهی بیشتر از همیشه برگزار کنیم.
بیایید از ته دل، با عشق، با تفکر و باحال خوش مشارکت کنیم و سهم خود را ادا کنیم.
ان‌شاءالله باهمت اعضا، ایجنت و مرزبان‌های عزیز، امسال آخرین سال اجاره‌نشینی‌مان باشد و سال آینده در سالن اختصاصی خودمان جشن بگیریم.
به‌افتخار همه‌ی شما، به‌افتخار کنگره ۶۰ و به‌افتخار انسان‌هایی که برای ساختن آمده‌اند.
در ادامه دهمین آزمون داخلی نمایندگی شیروان:

در ادامه گل رهایی:

مرزبان خبری: مسافر صادق
تایپ: مسافر مهدی لژیون چهارم
ویراستاری: مسافر محسن
ارسال: مسافر محمد