English Version
This Site Is Available In English

همه چیز در هستی دارای نقطه تحمل است

همه چیز در هستی دارای نقطه تحمل است

وادی نهم به ما می‌گوید: «وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه‌ بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود».
وقتی از نقطه تحمل صحبت می‌کنیم، همان‌گونه که از واژه مشخص است، تحمل، یعنی توان پذیرش. از سوی دیگر در کنار تحمل از کلمه‌ نقطه استفاده شده است؛ یعنی کوچک‌ترین تغییری می‌تواند این نقطه‌ را جابه‌جا کند و به طبع آن، همه چیز دچار دگرگونی شود.
همه چیز در جهان هستی دارای نقطه‌ تحمل است. اگر از حد آن عبور کند، دچار آشوب، دگرگونی و تخریب شده و از سیستم خود خارج می‌شود، برای مثال آب در دمای صد درجه از نقطه‌ تحمل خارج و از حالت طبیعی‌ خود، یعنی مایع به حالت بخار در‌ می‌آید. فلزات نیز هر کدام در دمای مخصوصی به نام نقطه‌ ذوب از جامد به مایع تبدیل می‌شوند.

موضوع نقطه‌ تحمل در تمام ابعاد زندگی انسان وجود دارد و به طور گسترده‌ای قابل بحث و تأمل است. بالا رفتن نقطه‌ تحمل در کارهای ضدارزشی به راحتی انجام می‌گیرد و گاهی با احساس لذت و سرخوشی همراه است؛ ولی در مسائل و کارهای ارزشی با تمرین و تکرار در طول زمان به دست‌ می‌آید که پشتوانه این کار نیز آموزش، تجربه و تفکر است. از لحظه‌‌ای که وارد کنگره شدم تاکنون، هر روز و هر لحظه خیر و برکت آموزش‌های کنگره در زندگی من جاری و ساری‌ بوده که بابت آن شاکر خداوند هستم. وضعیت امروز خود را که نگاهی می‌اندازم، مشکلاتم نسبت به قبل از ورود به کنگره کم‌تر نیست؛ ولی شاداب‌تر و راضی‌تر از قبل هستم که این تناقض فقط با بالارفتن نقطه‌‌ تحمل من در برابر مشکلات حل می‌شود.

زمانی که انسان خود و زندگی‌اش را باور می‌کند، شرایط زندگی را کاملاً می‌پذیرد و یاد می‌گیرد که مشکلات‌ پله‌هایی برای رشد و ترقی هستند، نقطه تحمل در برابر مسائل برای او ایجاد می‌شود. در کنار این پذیرش، خداوند توان حل مشکلات را به انسان می‌دهد. دوندگی‌ها و تلاش‌های او رنگ رضایت و لذت به خود می‌گیرند، راضی به رضای خداوند شده و کم‌کم گره‌ها گشوده می‌شوند، حتی اگر هم‌چنان مشکلات باشند؛ چون مسیر حل آن‌ها برای او لذت‌بخش است، شکوه و شکایتی ندارد و می‌داند که ذره ذره باید ظرفیت و توان ایجاد شود تا به حل مشکل دست یابد. همین دانایی است که پذیرش را کامل و تلاش و کوشش او را دوچندان می‌کند. بهترین تغییر من در کنگره بالا رفتن نقطه تحمل در برابر شخصیت و شرایط شغلی همسرم است. همین باعث شده که پا به پای ایشان برای پیشرفت شغل او از هیچ کوششی دریغ نکنم و در کنار این مسئولیت از وظایف مادری، همسری و رشد خود غافل نباشم.

در پایان از خانواده‌ پر مهر آقای مهندس و راهنمای گرانقدر خودم راهنما همسفر فاطمه‌‌ تشکر می‌کنم و برای همه‌ دوستان از صمیم قلب آرزوی بهترین‌ها را دارم.

نویسنده: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون شانزدهم)
رابط خبری: همسفر نعیمه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون شانزدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر ساره رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم) دبیر سایت

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .