وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به‌درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌کند. این جمله از وادی نهم کنگره۶۰ بیانگر آن است که هیچ قدرت و ظرفیتی به‌صورت ناگهانی در انسان شکل نمی‌گیرد، بلکه همه‌چیز از نقطه‌ای کوچک آغاز می‌شود و در مسیر زمان، با تکرار و استمرار، به مرحله‌ای از پایداری و استقامت می‌رسد. در کلام مهندس دژاکام، نقطه‌تحمل یعنی ظرفیتی که در اثر تمرین، آموزش و رشد تدریجی ایجاد می‌شود و انسان را در مقابل ناملایمات و فشارها مقاوم می‌کند. هر موجودی در هستی دارای نقطه تحمل خاصی است؛ گیاهی ممکن است تا ۶۰درجه زیر صفر هم دوام بیاورد، در حالی که گیاه دیگر در برابر اندک سرمایی از بین می‌رود. این مثال از کتاب «۶۰درجه زیر صفر» نشان می‌دهد که میزان نقطه‌تحمل هر موجود به‌میزان رشد و قدرت درونی او بستگی دارد. در انسان نیز چنین است؛ وقتی نیرو در وجود ما کم است، تحمل سختی‌ها برایمان دشوار می‌شود، اما اگر همان نیرو به‌تدریج افزایش یابد، توان مقابله و پایداری در برابر مشکلات بیشتر می‌شود.
در فرآیند درمان اعتیاد در کنگره۶۰، مفهوم نقطه‌تحمل جایگاه ویژه‌ای دارد. فرد مصرف‌کننده در ابتدا نقطه‌تحمل بالایی برای مصرف مواد دارد، ولی نقطه‌تحمل او برای «مصرف نکردن» بسیار پایین است. با اجرای روشDST و کاهش تدریجی، به‌مرور زمان نقطه‌تحمل جسم نسبت به نبود مواد بالا می‌رود و بدن یاد می‌گیرد که بدون مواد هم در تعادل باشد. به موازات جسم، باید روان و جهان‌بینی نیز تغییر کند تا فرد در سه ضلع مثلث درمان به تعادل برسد. همان‌طور که آقای مهندس می‌فرمایند؛ اگر در جسم تغییر ایجاد شود ولی جهان‌بینی همان نگاه قبلی باقی بماند، درمان کامل نخواهد بود، زیرا نقطه‌تحمل روانی و فکری هنوز بالا نرفته است. نقطه‌تحمل فقط در مسائل جسمی معنا ندارد؛ در حوزه روان و جهان‌بینی نیز کاربرد دارد. شخصی که تحمل شنیدن انتقاد را ندارد، باید از مقدار کم شروع کند و به‌مرور ظرفیت شنیدن و پذیرش خود را افزایش دهد. کسی که در مسیر آموزش است، باید تحمل یادگیری، نظم و صبر را بالا ببرد. اگر نیرو در درون ما به یک‌باره افزایش یابد یا بیش از ظرفیت‌مان فشار وارد شود، سیستم از تعادل خارج می‌شود؛ همان‌طور که در وادی نهم آمده است: اگر چیزی از نقطه‌تحمل خود عبور کند، دچار آشوب و تخریب می‌گردد. بنابراین افزایش نیرو باید تدریجی، منظم و با رعایت ظرفیت‌ها باشد.
در کتاب عشق، ۱۴وادی برای رسیدن به خود نیز به این نکته اشاره شده است که انسان در طول زندگی باید مرتب نقطه‌تحمل خود را در زمینه‌های گوناگون ارتقا دهد. تحملِ ناملایمات، تحملِ پذیرش مسئولیت، و تحملِ زندگی در شرایط دشوار، همگی با تکرار و استمرار رشد پیدا می‌کنند. آقای مهندس در سخنرانی‌های خود درباره وادی نهم بیان می‌کنند که وقتی نیرویی از کم شروع شود، مثل جریان آبی که از چشمه‌ای کوچک آغاز می‌شود، با گذر زمان می‌تواند به رودخانه‌ای بزرگ تبدیل شود و در مسیر خود همه موانع را کنار بزند. این رشد تدریجی همان رمز رسیدن به نقطه‌تحمل است. در کنگره۶۰، اعضا یاد می‌گیرند که برای هر تغییری باید از نقطه‌ای کوچک شروع کنند و به‌مرور زمان آن را تقویت نمایند. در جسم، روان و جهان‌بینی باید نیروها از پایین‌ترین سطح آغاز شوند تا نقطه‌تحمل در هر سه‌ضلع ایجاد گردد. فردی که تازه وارد مسیر آموزش می‌شود، ممکن است تحمل نظم، خدمت یا حتی حضور منظم در جلسات را نداشته باشد، اما با گذشت زمان، همین امور برایش طبیعی و لذت‌بخش می‌شوند، زیرا نیرو به تدریج بالا رفته و نقطه‌تحمل او افزایش یافته است.
آقای مهندس در سخنان خود می‌گویند: «اگر می‌خواهیم در هر زمینه‌ای موفق باشیم، باید از کم شروع کنیم و آرام‌آرام بالا برویم. اگر بخواهیم یک‌باره به قله برسیم، دچار تخریب خواهیم شد.» در نتیجه، نقطه‌تحمل یعنی رسیدن به مرحله‌ای که انسان بتواند در برابر تغییرات، فشارها و سختی‌ها متعادل بماند و از مسیر رشد لذت ببرد. وقتی نیرویی از مقدار کم شروع می‌شود، ابتدا تأثیرش بسیار کم و ناپیدا است. در مراحل ابتدایی، حرکت آن مثل قطره‌ای است که به آرامی درون ظرفی می‌چکد. با گذر زمان و تکرار، این نیرو حجم و قدرت بیشتری پیدا می‌کند. نیروهای کوچک اگر به‌درستی هدایت شوند، می‌توانند پایه‌ای برای تغییرات بزرگ شوند. در این مسیر، نقطه‌تحمل فرد مشخص می‌شود؛ یعنی جایی که توانایی پذیرش فشار یا افزایش نیرو سنجیده می‌شود. هرگاه نیرویی از حد کم به بالا برسد، واکنش‌های ناگهانی و تغییرات عمیق در رفتار ایجاد می‌شود. این رشد تدریجی شبیه پختن یک ماده سخت است؛ ابتدا نرم است اما با گذر زمان مقاومت پیدا می‌کند. در کنگره، فرد با تمرین و تکرار، قدرت کنترل و مدیریت این نیرو را می‌آموزد. نیروی کوچک می‌تواند در اثر استمرار به نقطه‌ای برسد که تعادل قبلی را بر هم زند.
در این نقطه، توانایی تشخیص مسیر درست از مسیر اشتباه اهمیت زیادی پیدا می‌کند. همان‌طور که در کتاب عشق، 14وادی برای رسیدن به خود آمده، صبر و استمرار شرط اصلی برای رشد نیرو است. نیروهای ناگهانی و بدون کنترل ممکن است بازخوردهای منفی ایجاد کنند. اما نیروهای پیوسته و متمرکز، مقاومت درونی را افزایش می‌دهند. کتاب ۶۰درجه زیر صفر تأکید می‌کند که نقطه‌تحمل یک مرحله حیاتی برای تغییرات بزرگ است. اگر فرد نتواند نقطه‌تحمل خود را بشناسد، انرژی او هدر می‌رود. به‌تدریج، با افزایش نیرو، فرد می‌تواند تصمیم‌های بزرگ‌تر و مؤثرتر بگیرد. تمرین مستمر و مدیریت نیرو باعث ایجاد توانایی‌های پنهان می‌شود. این نیروها، اگر در مسیر درست قرار گیرند، می‌توانند شرایط سخت را به فرصت تبدیل کنند. وادی نهم نشان می‌دهد که هر تغییر بزرگ از یک شروع کوچک و آهسته آغاز می‌شود، بنابراین؛ درک و کنترل نیرو، نقطه کلیدی در رشد و توسعه فردی است.
منابع: کتاب عشق، ۱۴وادی برای رسیدن به خود، کتاب ۶۰درجه زیر صفر و سخنان آقای مهندس دژاکام
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر بیتا رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) دبیر اول سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
91