گروه خانواده_نقطه تحمل پلی میان دانایی و فرمان الهی

وقتی نیرویی از نقطه‌ای کوچک آغاز می‌شود و به تدریج رشد می‌کند، به مرحله‌ای می‌رسد که می‌توانیم آن را نقطه تحمل بنامیم. این قانون در تمام هستی جاری است؛ در طبیعت، در حیوانات، در گیاهان و البته در انسان نیز همین‌طور می‌باشد.  در واقع هر موجودی تا حدی می‌تواند فشار یا تغییر را تحمل کند و اگر از آن حد فراتر برویم، از تعادل خارج می‌شود.

در مسیر تکامل انسان نیز همین قانون برقرار است. ما باید یاد بگیریم چگونه از سخن به نقطه عمل برسیم، و از دانستن به انجام دادن حرکت کنیم. بسیاری از انسان‌ها از خوبی‌ها و بدی‌ها آگاهند، اما تنها آگاهی کافی نیست. آنچه مسیر ما را به سوی رشد و آرامش هموار می‌کند، عمل به دانسته‌ها است. و این عمل، در کنگره۶۰، همان حرکت از مثلث دانایی به مثلث عمل سالم است.

فرمان الهی همیشه راه را به ما نشان می‌دهد:
دروغ نگو، دزدی نکن، رشوه نگیر، قضاوت نکن، تجسس نکن و مال مردم را نخور.
این‌ها دستوراتی ساده‌اند، اما در عمل، نیازمند نقطه تحمل بالا هستند. چون در مسیر زندگی، وسوسه‌ها و شرایط دشوار بسیاری پیش می‌آیند که انسان را امتحان می‌کنند. کسی که نقطه تحمل کمی دارد، سریع دچار لغزش می‌شود، اما آن‌که با تفکر، آموزش و تجربه رشد کرده، در برابر وسوسه‌ها و مشکلات، استوار می‌ماند.

کنگره۶۰ می‌گوید: تفکر، آموزش و تجربه سه ضلع مثلث دانایی هستند. هرچه این سه ضلع قوی‌تر شوند، نقطه تحمل ما نیز بیشتر می‌شود. انسان با دانایی بالا می‌تواند بین خواسته‌های الهی و خواسته‌های نفس امّاره تمایز قائل شود و فرمان عقل را اجرا کند، نه فرمان نفس را.

نقطه تحمل در انسان ثابت نیست؛ می‌تواند در جهت مثبت یا منفی تغییر کند.
در جهت منفی، رشد آن سریع و آسان است؛ چرا‌که برای انجام کارهای ضد ارزش نیازی به تفکر، آموزش یا تجربه نیست. انسان به سرعت از مسیر لذت‌های زودگذر می‌گذرد و در ظاهر احساس رضایت می‌کند، اما در درونش آرامش از بین می‌رود.
در جهت مثبت اما ماجرا متفاوت است. برای بالا بردن نقطه تحمل در راستای ارزش‌ها، نیاز به تمرین، صبر و آموزش داریم. مثل کسی که می‌خواهد دروغ نگوید یا قضاوت نکند، باید بارها در موقعیت‌های دشوار مقاومت کند تا درونش قوی شود.در این مسیر، عقل به عنوان پیامبر درونی نقش اساسی دارد. خداوند علاوه بر پیامبران بیرونی، عقل را در درون ما قرار داده تا راه را از چاه تشخیص دهیم. اگر گوش به فرمان عقل باشیم، از راه ضد ارزش‌ها دور می‌شویم و به فرمان الهی نزدیک‌تر می‌گردیم. اما اگر فرمان نفس را اجرا کنیم، از مسیر آرامش و رهایی فاصله می‌گیریم.

کنگره۶۰ به ما می‌آموزد که برای رسیدن به تعادل، باید نقطه تحمل خود را با جایگاه‌مان برابر کنیم.
اگر فردی در جایگاهی بالاتر از ظرفیتش قرار بگیرد، نه‌تنها خودش آسیب می‌بیند، بلکه به دیگران نیز آسیب می‌زند. همان‌طور که ظرف کوچک نمی‌تواند آب زیاد را در خود نگه دارد، انسانی با ظرفیت پایین هم نمی‌تواند مسئولیت بزرگ را به درستی انجام دهد.
بنابراین پیش از رسیدن به هر جایگاهی، باید ظرفیت و نقطه تحمل خود را با آموزش، تفکر و تجربه بالا ببریم.

طبق آموزه‌های جهان‌بینی، نیروهای الهی و اهریمنی هر دو در هستی وجود دارند و نقش مکمل هم را بازی می‌کنند. جهان بدون نیروی منفی نمی‌تواند به تکامل برسد. همان‌طور که روشنایی بدون تاریکی معنایی ندارد، خیر بدون شر هم شناخته نمی‌شود.
اما وظیفه‌ی ما این است که در برابر نیروهای منفی بایستیم و با دانایی، ایمان و عمل سالم، مسیر خود را به سوی روشنایی باز کنیم.

در کنگره۶۰، انسان‌ها می‌آموزند که مصرف مواد، دروغ، قضاوت، خودخواهی و ترس همگی نشانه‌هایی از نقطه تحمل پایین در برابر سختی‌ها هستند. اما با روش DST، آموزش‌های جهان‌بینی و با اجرای اصول انسانی و الهی، می‌توانند این نقطه را تغییر دهند و به آرامش و رهایی برسند.

در پایان باید گفت، نقطه تحمل تنها یک ویژگی نیست؛ بلکه معیاری است برای سنجش میزان رشد، دانایی و ایمان انسان. هر چه انسان دانا‌تر شود، در برابر سختی‌ها صبورتر، در برابر وسوسه‌ها مقاوم‌تر و در برابر دیگران مهربان‌تر می‌گردد.

پس بیاییم با آموزش، تفکر و تجربه، نقطه تحمل خود را در مسیر ارزش‌ها بالا ببریم تا بتوانیم فرمان عقل را اجرا کنیم و به فرمان الهی برسیم؛ جایی که آرامش، عشق و صلح درونی حاکم است.

منبع: کتاب عشق، سی‌دی ها و آموزه‌های کنگره60
رابط خبری: همسفر جمیله رهجوی همسفر ناهید( لژیون اول )
نویسنده: همسفر زینب رهجوی همسفر ناهید( لژیون اول  )
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی همسفر فاطمه( لژیون دوم )نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اندیشه