قدرت‌های ماندگار و ظرفیت‌های بنیادین یکباره به دست نمی‌آیند

وادی نهم: «رسیدن به نقطه تحمل از طریق رشد تدریجی»

«وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه‌ بالاتری برسد، نقطه‌ تحمل پیدا می‌شود». این جمله‌ ساده، نقشه‌ راه ما برای هرگونه رشد و تغییر پایدار است؛ چه در مسیر رهایی از اعتیاد و چه در تمام جنبه‌های زندگی روزمره اعم از کسب علم، توسعه مهارت یا ساختن روابط عمیق. این وادی تأکید می‌کند که قدرت‌های ماندگار و ظرفیت‌های بنیادین یکباره به دست نمی‌آیند؛ بلکه محصول تراکم و تکرار اقدامات کوچک و مستمر هستند و رمز موفقیت بلندمدت در هر میدانی محسوب می‌شوند. در این وادی منظور از «نیرو» هر عاملی است که برای ایجاد تغییر یا حفظ یک وضعیت مطلوب به آن نیاز داریم و این نیروها ماهیت چندگانه‌ای دارند که هر کدام باید مسیر تدریجی خود را طی کنند.

در مرحله اول، ایمان و باور به‌عنوان نیروی درونی نقش‌آفرینی می‌کند. این ایمان اغلب در ابتدا بسیار ضعیف و متزلزل است؛ فردی که تازه وارد فرایند درمان می‌شود، تنها به این دلیل حاضر است یک روز دیگر را به‌سلامت بگذراند که ایمان کمی به امکان رهایی خود دارد. این ایمان با هر تجربه‌ موفق کوچک تقویت می‌شود و با هر بار موفقیت در برابر وسوسه، ظرفیت تحمل روانی فرد افزایش می‌یابد. نقطه‌ تحمل ایمان، زمانی فرامی‌رسد که انسان در برابر شدیدترین طوفان‌های شک‌وتردید نیز متزلزل نشود؛ زیرا ریشه‌های ایمان او به‌اندازه‌ای عمیق شده است.

دومین رکن، دانایی است که پایه‌ای برای تصمیم‌گیری‌های صحیح به شمار می‌رود. دانایی نیز یکباره نازل نمی‌شود؛ هر جلسه، هر مطالعه، دانش ما را ذره‌ذره افزایش می‌دهد. در ابتدا ممکن است مفاهیم عمیقی چون جهان‌بینی را در سطح درک کنیم؛ اما با تکرار آموزش‌ها و مواجهه با موقعیت‌های مختلف زندگی، این دانش‌های جزئی به هم متصل شده و یک سیستم فکری منسجم ایجاد می‌کنند که همان دانایی عمیق است و در برابر فشارهای فکری مقاومت می‌کند.

سومین رکن، ظرفیت، محبت و بخشش به‌عنوان نیروهای عاطفی است. ظرفیت انسان برای دوست‌داشتن نیز مهارتی است که به تمرین نیاز دارد. شروع محبت اغلب از کوچک‌ترین کارها؛ مانند سلام‌کردن صادقانه، گوش‌دادن بدون قضاوت، یا انجام یک خدمت کوچک در کنگره آغاز می‌شود. این محبت‌های کوچک، رفته‌رفته ظرفیت فرد را برای درک رنج دیگران افزایش می‌دهد تا جایی که به بخشش دست می‌یابد و به‌مراتب بالاتر در ساختار خدماتی کنگره می‌رسد.

درس محوری وادی نهم در این است که هیچ قدرت یا ظرفیت پایداری یک‌شبه به دست نمی‌آید. اگر بخواهیم یک‌باره بار بزرگی را برداریم به‌سرعت دچار فرسودگی و سقوط خواهیم شد! بنابراین در مسیر رهایی، باید سرعت را کنترل کنیم و بپذیریم که رهایی یک فرایند تدریجی است تا بتوانیم فشارهای روانی آن را تحمل کنیم. آموزش‌ها باید به‌آرامی وارد ساختار روانی شوند تا بتوانیم آنها را هضم کنیم؛ چرا که هضم، فرایند تبدیل اطلاعات به تجربه است؛ همانند ظرفی که با ریختن آرام مایع، گنجایش خود را افزایش می‌دهد رشد؛ نقطه‌ تحمل نیز با ورود پیوسته و اندک، ظرفیت تحمل ما را بالا می‌برد.

نهایتاً، نقطه‌ تحمل زمانی حاصل می‌شود که یک نیرو؛ چه ایمان، چه مهارت یا دانش بارهاوبارها در سطوح افزایشی به کار گرفته شود و ما آن را با موفقیت پشت سر بگذاریم. این تکرار موفق، آن نیرو را در وجود ما نهادینه می‌کند.

منابع: «وادی نهم و سی‌دی‌های مربوطه»
نویسنده: همسفر آزاده، رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر طیبه، رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر افسون، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی نائین