جهان بر پایه اضداد بنا شده‌است

«وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجات بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود». این پیام برای افرادی است که به دنیای تازه قدم نهاده‌اند و چیزهای جدیدی را دریافت کرده‌اند. منظور از دنیای تازه این است که به جهان تازه‌ای وارد شویم، دیدگاه، تفکر و اندیشه جدید پیدا کنیم و به خویش خویشتن توجه کنیم. اگر در نظر بگیریم که خویش معنی خود ما را می‌دهد، می‌توان گفت خویشتن مانند روح و نفس است که با هم هم‌جوار هستند و هم‌زیستی مسالمت‌آمیز دارند. بر ما واجب و ضروری است که از سخن به عمل حرکت کنیم و به زمین و سماء توجه کنیم. به زمین نگاه کنید خلقت و قدرت را در آن ببینید و به آسمان نگاه کنید تا بدانید چه حساب و کتابی در آن نهفته است؛ بنابراین با اندیشه‌ ژرف خود به رحمت ماوراء ایمان راسخ داشته باشید و بدانید پاداش شما دست همیاری شما را خواهد داد.

آن‌گاه بذر نیکو بکار یا تخم دانه باارزش که هم قوت کافی و هم سایه‌بان شما را برافراشته خواهد کرد، پس آن‌کنید که فرمان است. زمانی‌که انسان خلق شد و از آسمان به زمین رانده شد، موجودی بود که از نظر شعور از هر حیوانی بالاتر قرار داشت و مجموعه رذائل و فضائل به صورت قوه در او نهاده شده بود. همه انسان‌ها دارای دو چهره هستند که یک چهره خشم و خشونت، یک چهره مهربان است. چهره خشم، خشونت و خوی حیوانی در همه ما وجود دارد؛ اما پنهان و مهار است. این ما هستیم که انسان‌ها را مجبور می‌کنیم چهره حیوانی یا چهره آدمی خود را به ما نشان بدهند. برخورد ما با دیگران به‌گونه‌ای است که می‌تواند باعث شود انسان‌ها خوی وحشی‌گری خود را نشان دهند یا ما با اعمال و رفتار خود کاری می‌کنیم که آن‌ها روی ادب، نزاکت، مهربانی و انسانیت را به ما نشان بدهند.

ما تعیین می‌کنیم که دیگران به ما احترام بگذارند یا بی‌احترامی کنند. هر انسانی در نقطه تحمل یک ظرفیتی دارد؛ زمانی‌که نقطه تحمل پر شود به آستانه آشوب می‌رسد. در این وضعیت هیچ‌چیز قابل کنترل نیست و برای انسان هیچ‌چیز اهمیت ندارد؛ حتی از جان خود نیز می‌گذرد. سخن ما می‌تواند هم باعث آبادانی دیگران یا ویرانی آن‌ها شود. نقطه تحمل انسان‌ها در بعضی موارد با هم متفاوت است و در اکثر موارد کسب کردنی می‌باشد که در اثر استمرار و تکرار در طول زمان می‌تواند آن را تغییر دهد. بالا رفتن نقطه تحمل در مسائل ضدارزشی کاری آسان و لذت‌بخش است؛ اما به‌دنبال آن مشکلات و تخریب‌های فراوانی به‌وجود می‌آید.

همچنین برای این‌کار به آموزش، تجربه و تفکر زیادی نیاز نیست؛ اما برای بالا بردن نقطه تحمل در مسائل مثبت ما شدیداً به آموزش، تجربه و تفکر نیاز داریم. برای بالا بردن نقطه تحمل دو نکته ضروری است؛ ابتدا تکرار منظم موضوع مورد نظر و سپس در نظر گرفتن و رعایت طول زمان یا گذشت زمان است. جهان بر پایه اضداد بنا شده‌است و چهار عنصر مخالف باد، خاک، آتش و آب هستی را به‌وجود آورده‌اند. انسان هر چیزی را بر مبنای ضد آن می‌شناسد. نیروهای منفی در حقیقت به‌ جهت ساخته شدن ما طراحی شده‌اند، ما باید در مقابل آن‌ها ایستادگی کنیم و با علم، دانش، تفکر و استقامت آن‌ها را از سر راه خود کنار بزنیم.

آقای‌مهندس فرمودند: «عدالت یعنی هر چیزی در جایگاه خود قرار گرفته باشد». آمار تحقیقاتی نشان داده است که میزان مرگ‌ومیر افرادی که پرخوری می‌کنند، سه برابر افرادی است که در اثر گرسنگی می‌میرند. زیاد بودن غذا برای برخی از انسان‌ها می‌تواند باعث مرگ شود. انسان در طول حیات خود در سه بعد کودکی، جوانی و میانسالی سپری می‌کند. انسان‌ها باید بعد از ۴۰ سالگی به دنبال معنویات بروند و هیچ فردی جزء خداوند نمی‌داند که پایان جهان چه زمانی خواهد بود.

نویسنده‌ و رابط خبری: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر محدثه (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر شیوا رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون‌ دوم) دبیر سایت
ارسال: راهنما همسفر زهرا (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چرمهین