هشتمین جلسه از شصت و هفتمین دوره سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران آقا در نمایندگی پرستار با استادی: پهلوان محترم مسافر جمشید، نگهبانی: مسافر محترم مرتضی و دبیری: مسافر محترم ابراهیم با دستور جلسه «اوتی و دی اس تی» چهارشنبه هفتم آذر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ برگزار گردید.
سخنان استاد:
سلام دوستان، جمشید هستم، یک مسافر.

خدا را شکر میکنم که در این جایگاه قرار گرفتم تا در کنار شما عزیزان آموزش ببینم و از جناب آقای مهندس سپاسگزاری میکنم. این هفته را پیشاپیش به آقای مهندس تبریک میگویم و همچنین از آقای بابک لطفی و تمام خدمتگزاران اوتی در سراسر ایران، بهویژه در شعبه پرستار، صمیمانه قدردانی میکنم.
در گذشته، زمانی که در کنگره روش دیاستی (DST) شکل نگرفته بود، مسافران برای درمان از تریاک استفاده میکردند. راهنماها به مسافران میگفتند: «برو ۲۵ گرم تریاک بگیر و بیا.»
مصرف و اندازهگیری این مواد بسیار دشوار بود. شخص باید تریاک را به قسمتهای کوچکتر، مثلاً ۲۰ یا ۳۰ قسمت تقسیم میکرد تا بتواند مصرف خود را تنظیم کند. این کار با مشکلات فراوانی همراه بود؛ گاهی ساقی یا فروشنده عوض میشد، گاهی جنس مواد تغییر میکرد یا در دسترس نبود. حتی پیش میآمد که مأموران به هنگام خرید جلوی مسافر را میگرفتند و او ناچار میگفت: «این داروی درمان من است.» مأمور با تردید نگاهش میکرد و میگفت: «میخواهی بروی تفریح، نه درمان!»
آقای مهندس در آن دوران سختیهای فراوانی را متحمل شدند، اما دغدغهی اصلیشان این بود که منِ جمشیدِ مسافر بتوانم بدون دردسر و نگرانی سفر درمانیام را انجام دهم.
با همکاری مرکز ملی مطالعات و ستاد مبارزه با مواد مخدر، دو پایلوت (آزمایش علمی) انجام شد. اگر اشتباه نکنم، حدود سال ۱۳۸۷ یا ۱۳۸۸ بود. در پایلوت اول، ۵۰ نفر شرکت کردند که حدود ۴۰ نفر از اعضای کنگره بودند و بقیه از خارج از کنگره آمده بودند. این افراد هر روز به مرکز علمی در میدان انقلاب مراجعه میکردند و داروی خود را دریافت میکردند. نتیجهی این آزمایش بسیار موفقیتآمیز بود و بیش از ۵۰ درصد از شرکتکنندگان به رهایی رسیدند. پیگیریهای چهارگانه (یکماهه، سهماهه، ششماهه و یکساله) انجام شد و نتایج مثبت بود.
مرکز ملی مطالعات درخواست کرد آزمایش بزرگتری انجام شود، زیرا نمونهی اول کوچک بود. در پایلوت دوم، حدود هزار نفر شرکت کردند که نزدیک به ۹۰۰ نفر از اعضای کنگره بودند. در این مرحله نیز نتایج رضایتبخش بود و روش دیاستی به موفقیت رسید.
امروز من، جمشید، با آرامش و نظم میتوانم سفر خود را انجام دهم؛ بدون آنکه درگیر مشکلات گذشته شوم. داروی اوتی، دارویی شفابخش است و متد دیاستی، همانگونه که آقای مهندس فرمودند، روشی معجزهگر است.
این روش نهتنها به ما اندازه و میزان مصرف را آموزش میدهد، بلکه نظم، زمانبندی و حتی زبان بخشش را نیز میآموزد. من یاد گرفتم چگونه ببخشم و چگونه از دیگران و خودم گذشت داشته باشم.
اگه اشتباه نکنم یکی دو هفته دیگه هفته گلریزان است تا بخشش را در عمل تجربه کنم. زمانی که دارویم را کم میکردم، روزبهروز حالم بهتر میشد تا به وضعیت کنونی رسیدم. همهی اینها را از کنگره دارم و خود را مدیون کنگره میدانم.
اکنون از خودم میپرسم: «من چه کاری میتوانم برای کنگره انجام دهم؟»
میخواهم از نظر مالی نیز سهمی در خدمت داشته باشم. وقتی برای نخستین بار تصمیم گرفتم وارد لژیون سردار شوم، به دوستم گفتم نمیخواهم اعلام کنم، اما او مرا تشویق کرد. آن بستری که کنگره فراهم کرده بود، باعث شد من بتوانم با آرامش قدم بردارم.
نخست ۱۰ میلیون تومان پرداخت کردم. یک ماه بعد، در حدود آذر یا دیماه، ۴۸ میلیون تومان به حسابم واریز شد. به خزانهدار لژیون سردار گفتم و او گفت: «بکش.» مابقی مبلغ ۸ میلیون تومان را هم در پایان ماه پرداخت کردم. آن شب نیز قول داده بودم برای کمک در خرید وسایل بیایم. پس از مدتی، باز هم خداوند روزی مرا رساند.
کنگره به من بخشیدن و گذشت را آموخت. من هیچ کاره نیستم؛ خداوند است که عطا میکند، و من از آقای مهندس سپاسگزارم که این فرصت را در اختیارم گذاشت تا در حد توان خود خدمت کنم.
آقای مهندس همیشه میفرمایند: هر کس باید به اندازهی توان خود قدم بردارد. اگر وزنهبرداری در ابتدا ۵ کیلوگرم را بلند میکند، همان ۵ کیلو مال اوست؛ بعد که قویتر شد، میتواند ۷ کیلوگرم را هم بردارد. ترس فقط در ذهن ماست. همین که تصمیم میگیری و بر زبان میآوری، پیمان میبندی و حرکت آغاز میشود. اگر ایمان داشته باشی، خداوند کمکت میکند.
از همان روزی که شربت اوتی را مصرف کردم، احساس کردم نوری درونم روشن شده است. بر روی تابلو نوشته شده بود «پهلوان»؛ و من فهمیدم پهلوان واقعی کسی است که بر نفس خود غلبه کند.
این علم و روش را آقای مهندس در اختیار ما قرار دادند تا حالمان خوب شود. من امروز با خدمت کردن، چه از نظر مالی و چه از نظر معنوی، حال بهتری دارم.
انشاءالله بتوانم تا زمانی که در کنگره هستم، خدمتگزار خوبی باشم و به آرامش و تعادلی که هدف کنگره است، دست یابم.
از اینکه به صحبت های من توجه نمودید از شما عزیزان متشکرم.
تایپ و ویراست : مسافر مهدی از لژیون دهم
عکس: مسافر علی از لژیون ششم
بارگزاری : مسافر کوشیار از لژیون نهم
وبلاگ نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
174