جلسه هشتم از دوره ی چهارم کارگاه های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی لواسان به استادی مسافر حسین ، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر صالح با دستور جلسه "DST , OT" مورخ چهارشنبه 7 آبان ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز بکار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
امروز خیلی خوشحالم که فرصتی پیش اومده است تا بتوانم یه روز خدمتی در کنار شما عزیزان باشم و یه جلسهی خوب و پربار را با هم برگزار کنیم. قبل از هر چیز، خداوند را شکر میکنم و از آقای مهندس و خانوادهی محترمشان صمیمانه تشکر میکنم که این بستر زیبا و امن رو برای ما فراهم کردند تا بتوانیم دور هم جمع بشویم و آموزش ببینیم.
تشکر میکنم از همهی راهنماهای عزیز، مخصوصاً آقا بهروز، آقا ایمان و سایر راهنمایان که با محبت و صبوری، مسیر رهایی را برای ما هموار کردند. از خدمتگزاران اوتی، مرزبانان، نگهبان و تمام خدمتگزاران کنگره هم واقعاً ممنونم. شاید ما در ظاهر فقط بیاییم و برویم، ولی زحمات اصلی رو همین عزیزان میکشن. ما فقط نتیجهی نظم و خدمت اونها رو میبینیم، اما واقعاً باید قدردانشون باشیم.
یادم هست حدود بیست ماه پیش که برای تعیین کلینیک اومدم، آقا مهدی هم اونجا بود. الان بعد از این مدت هنوز هم هفتهای چند بار برای خدمت به شعبهی سیمرغ و آکادمی میره. این یعنی عشق واقعی به خدمت و رشد.
از اعضای لژیون سردار هم تشکر ویژه دارم. واقعاً یکی از لژیونهایی هست که چیزهای بزرگی به ما یاد میدهد : گذشت، کردار نیک، رفتار درست، انفاق و بخشش. چیزهایی که نه فقط در کنگره، بلکه در زندگی بیرون هم به کارمان میاید. خودم این را کاملاً لمس کردم. وقتی از حال و روز گذشتهی خودم یادم میاید و مقایسه میکنم با امروز، میبینم که چقدر تغییر کردم. الان وقتی جایی میگویم “من بچهی کنگرهام”، واقعاً بهش افتخار میکنم.
حدود شش ماه پیش با راهنمای عزیزم و با دستان پر مهربان آقای مهندس، توانستم به رهایی برسم. با همین روش تدریجی DST و داروی OT. از روزهای اول راهنما به من گفت: «اگه میخوای به رهایی واقعی برسی، باید خدمت کنی.» اون موقع شاید درست درک نمیکردم، ولی حالا میفهمم که خدمت چقدر به انسان انرژی و آرامش میده.

آقا بهروز همیشه میگفت: «تعلل در خدمت نکن، چون بهترین راه رشد، خدمت کردنه.»
واقعاً راست میگفت. اگر بنویسی، سیدی گوش بدی، سر وقت بیای، به وقت خودت احترام بذاری و دارو را درست استفاده کنی، بدون شک به رهایی واقعی میرسی.
میگن انسان اشرف مخلوقاته. خب، آیا اشرف مخلوقات میتواند در دام اعتیاد بیفتد ؟ بله، ممکنه، ولی مهمتر از اون اینه که بتواند از آن بیرون بیاید و رشد کند. خدا را شکر که این فرصت طلایی رو بهمون داده تا وارد کنگره بشویم و یاد بگیریم چطور هدفدار زندگی کنیم.
چون اگه انسان هدف نداشته باشه، مثل کسیه که سر دو راهی وایساده و نمیدونه باید کدوم سمت بره و اگر هدفی تایین نشود قطعا تحقق نمی یابد . ولی وقتی هدف داشته باشید، مسیرتان روشن است .
کنگره به ما یاد میدهد چطور فکر کنیم، چطور عمل کنیم و چطور انسان بهتری بشیم.
در آخر از همهی شما ممنونم که با سکوت و احترام به صحبتهام گوش دادید و به من فرصت دادید تا چند دقیقهای صحبت کنم. سپاسگزارم
تایپ و بارگزاری : مسافر علیرضا
عکاس : مسافر محمدعلی
- تعداد بازدید از این مطلب :
54