DST یعنی حفظ حریم ها در همه امور زندگی.

سومین جلسه از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران با استادی راهنما مسافرمحمد، نگهبانی مسافر محمد، دبیری مسافر علی با دستور جلسه" DST . OT " چهارشنبه 7 آبان ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر باعث افتخار من است که امروز در شعبه صفادشت حضور دارم، دو یا سه بار در گذشته هم افتخار حضور در این شعبه را داشته‌ام، اما امروز پس از حدود شش یا هفت ماه دوباره این توفیق نصیبم شد، و از این بابت بسیار خوشحالم. همیشه دوست داشتم در این جمع صمیمی شرکت کنم و از نزدیک شاهد تلاش‌ها و محبت اعضای این شعبه باشم.امروز به عنوان نماینده شورای OT و از طرف آقای لطفی، مأموریت دارم تا در هفته OT در جمع شما باشم. پیش از هر چیز، این هفته را به تازه‌واردین و سفر اولی‌ها و همچنین تمام خدمت‌گزاران بخش OTچه خدمت‌گزاران فعلی و چه کسانی که در دوره‌های گذشته خدمت کرده‌اندصمیمانه تبریک می‌گویم، شاید بعضی از آن دوستان امروز راهنما شده باشند یا بنا بر شرایط، نتوانند در این جایگاه حاضر شوند، اما بدون شک انرژی و برکت خدمتشان همیشه در سیستم جاری است. صحبت های من در چند بخش خلاصه میشود بخش اول سپاسگزاری در کنگره ما می‌دانیم بخش زیادی از دستور جلسات کنگره درباره سپاسگزاری است؛ مثل هفته راهنما، هفته همسفر، هفته مرزبان و … . هفته OT هم یکی از همین فرصت‌هاست تا یادآور شویم باید قدردان همه کسانی باشیم که در مسیر مصرف داروی OT و درمان به شیوه DST خدمت می‌کنند،من خودم در بخش‌های مختلفی از کنگره خدمت کرده‌ام  از سایت ، مرزبانی گرفته تا  قسمت OT  و از این منظر خوب می‌دانم که هر خدمتی چه حجم تلاش و فداکاری نیاز دارد، در بخش OT مخصوصاً کار زیاد است و نظم دقیق لازم دارد. پرونده‌ها باید ثبت شوند، نامه‌ها آماده شود، راهنماها باید با دقت پیگیری کنند. گاهی می‌دیدم فرد تازه‌وارد اصلاً نامه‌اش را برای دارو نمی‌برد و برایم عجیب بود چون نمی‌دانست پشت همان نامه، چقدر زحمت و کار کشیده می شود. بخش دوم تاریخچه داروی OTچند سال پیش تحقیقی درباره تاریخچه‌ی داروی OT انجام دادم. اگر درست به یاد داشته باشم، این دارو از قرن هجدهم میلادی وجود داشته؛ در آن زمان از این دارو با نام‌های تجاری مختلف برای درمان بیماری‌های لاعلاج استفاده می‌کردند. در واقع، پزشکان آن دوران هر جا درمانی نمی‌یافتند، به سراغ این دارو می‌رفتند همان چیزی که در فرهنگ خودمان به آن «نوشدارو» می‌گوییم.اما رفته‌رفته، وقتی خاصیت اعتیادآور آن شناخته شد، در قرن نوزدهم از چرخه‌ی درمان خارجش کردند. جالب اینکه تقریباً داستان همه مواد پرقدرت همین بوده هرکدام ابتدا برای درمان نوعی اعتیاد یا بیماری ساخته شدند، ولی وقتی به دست انسانِ ناآگاه افتادند و در مسیر افراط یا تفریط قرار گرفتند، به ضد خود تبدیل شدند. درست مثل شمشیر دو لبه می ماند. دارو اگر در اندازه و مسیر درست باشد، نجات‌بخش است، اما اگر اندازه‌ها را از دست بدهد، ویرانگر می‌شود.همانطور که بوعلی‌سینا می‌گوید:«غذا اگر به‌اندازه باشد، داروست و اگر از اندازه بگذرد، خودِ بیماری است.»این سخن درباره‌ی هر چیز دیگری هم صدق می‌کند حتی درباره‌ی داروی OT.بخش سوم درمورد طرح پایلوت OT که در ایران سال ۱۳۸۱ طرحی آزمایشی برای استفاده از شربت OT توسط سازمان ملی اعتیاد اجرا شد، اما متأسفانه نتیجه‌ای نداد چون متد درست رعایت نمی‌شد. پس از آن، مهندس دژاکام پیشنهاد اجرای این طرح را در کنگره ۶۰ دادند و با ۵۰ نفر به صورت کنترل‌شده آغاز شد. فاز اول موفق بود، و بعد در فاز دوم با نزدیک هزار نفرنتایج بسیار خوبی به‌دست آمد. از آن جمع، حدود ۹۰۰ نفر اعضای کنگره60 بودند و ۱۰۰ نفر از بیرون کنگره ،جالب است بدانید در همان سال‌های اول داوطلبانی از شهرهای دور مثل بوشهر، هر هفته برای دریافت دارو به تهران می‌آمدند. این را که می‌شنویم، می‌فهمیم چه مسیر سخت و پرفراز و نشیبی طی شده تا امروز به جایگاهی برسیم که توزیع داروی OT به شکل منظم و گسترده انجام می‌شود.در نهایت در سال ۱۳۹۰، داروی OT رسماً وارد چرخه درمان کشور شد، و حالا طبق آمار سال ۱۴۰۴ بیش از دو هزار نفر در بخش OT کنگره ۶۰ به‌صورت منظم خدمت می‌کنند. این دستاورد، حاصل ایمان،نظم، علم و عشق اعضای کنگره است. اما بخش چهارم مفهوم متد DST که اگر بخواهم در یک جمله متد DST را توضیح بدهم، می‌گویم:
DST یعنی حفظ حریم هادر همه امور زندگی.در درمان با داروی OT، فرد از مقدار مشخصی شروع می‌کند، به‌تدریج دُز را تنظیم می‌کند، نقطه تحمل پیدا می‌کند، و مرحله‌به‌مرحله تا قطع کامل پیش می‌رود. این همان مفهوم وادی نهم است:«نیرویی که از کم، آغاز شود و به‌تدریج بالا رود، پایدار مانده و نقطه تحمل پیدا می کند.»نه‌تنها در درمان اعتیاد، بلکه در همه امور زندگی وقتی اندازه‌ها را حفظ کنیم، تعادل و موفقیت حاصل می‌شود.سخن آخراین که درمان، خدمت، سپاسگزاری و رشد شخصی همه در یک مسیرند مسیری بر پایه‌ی دانایی، تجربه و عشق. داروی OT و متد DST دو بال این مسیرند؛ یکی جسم را آرام می‌کند و دیگری روح را.من و همه‌ی ما مدیون خدمت‌گزارانی هستیم که با دقت، عشق و ایمان در بخش OT فعالیت می‌کنند. به همه‌ی آن‌ها، از راهنما گرفته تا همکاران OT در شعب مختلف، تبریک می‌گویم و آرزو دارم این مسیر نورانی در سال‌های آینده هم با قدرت ادامه پیدا کند.سپاسگزارم از اینکه به صحبت‌هایم گوش دادید.





تایپ ، ویراستاری و ارسال: مسافر حسن خدمتگذارسایت
عکس: مرزبان خبری مسافر بهمن
مسافران نمایندگی صفادشت