زمانی‌که این دلنوشته به من داده شد تا بنویسم، به یاد گذشته افتادم؛ چه روزهای تاریکی از سر گذرانده بودیم و تصور می‌کردم زندگی به پایان رسیده است؛ زیرا تمام ترک‌ها را امتحان کرده و نتیجه‌ای نگرفته بودیم و زندگی ما به تار مویی وصل بود و هر لحظه امکان از هم پاشیدن زندگی ما وجود داشت؛ نظر شخصی من این بود که مسافرم اراده ترک کردن ندارد و از مصرف مواد‌مخدر لذت می‌برد؛
این نشخوارهای فکری باعث شده بود که پیوند محبت من نسبت به مسافرم کم شود تا این‌که خدا خواست و اذن ورودمان به کنگره۶۰ صادر شد. روز اولی که وارد لژیون تازه‌واردین شدم، راهنمای تازه‌واردین به من گفتند که قضاوت نکن و صبور باش؛ ایشان روش DST را به من توضیح دادند و گفتند: آقای مهندس دژاکام این روش را ابداع کرده‌اند، خودشان با این روش درمان شده‌اند و هزاران مصرف‌کننده مواد مخدر را نیز به درمان رسانده‌اند.
زمانی‌که سند‌های بدون نقص کنگره۶۰ (رهاشدگان از مواد مخدر و ضد ارزش نیکوتین) را مشاهده کردم، عاملی شد که به روش DST و داروی درمان OT (اپیوم تینکچر) ایمان پیدا کنم و پس از چند ماه که از حضورم در کنگره۶۰ گذشت، وارد لژیون ویلیام‌وایت شدم؛ به روشDST، داروی درمان آدامس نیکوتین و در طول زمان ۱۱ ماه سفر کردم و به درمان قطعی رسیدم؛
در طول سفر نیکوتین متوجه شدم که مسافران اراده برای درمان بیماری مواد‌مخدر و نیکوتین را داشته‌اند؛ اما روش درمان درستی را نیافته بودند. سفر ویلیام باعث شد که مسافرم را درک کنم و پیوند محبتم با او محکم‌تر از قبل شود. خدا را شکر می‌کنم که با کنگره۶۰ آشنا شدم و توانستم ضد ارزشی مانند مصرف قلیان را از خود جدا کنم و آن را با خود به بعد دیگر نبرم. خدا را به خاطر وجود پر مهر آقای مهندس و خانواده محترمشان شکرگزارم.
نویسنده و رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون ویلیام‌وایت)
ویرایش و ارسال: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌و‌پنجم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
76