باید از مشکلات و کابوس‌ها مرحله‌ به‌ مرحله از آن‌ها عبور کنیم

صراط مستقیم؛ کوتاه‌ترین راه برای رهایی از مشکلات است.

گاهی انسان در شرایطی قرار می‌گیرد که احساس می‌کند همه‌ی درها به رویش بسته شده است. مشکلات یکی پس از دیگری ظاهر می‌شوند و ذهن درگیر افکار منفی می‌شود. در چنین موقعیت‌هایی بعضی از افراد به سراغ چله‌نشینی، روزه‌ی سکوت یا حتی دعانویس می‌روند تا از این وضعیت رهایی پیدا کنند. اما واقعیت این است که هیچ‌ یک از این‌ راه‌ها راه‌حل واقعی نیستند. برای حل هر مشکلی باید از راه صراط مستقیم وارد شد؛ یعنی از مسیر درست و بدون میان‌بُر. هیچ راهی کوتاه‌تر و مطمئن‌تر از صراط مستقیم وجود ندارد، زیرا بیشتر مشکلات زندگی نتیجه‌ی رفتار و تصمیمات خود ما هستند.

مسئولیت در برابر اختیار

آقای مهندس در این سی‌دی درباره‌ی «اختیار» نیز سخن گفته‌اند و هشدار داده‌اند که اختیار اموال و دارایی خود را به‌ سادگی به دیگران نسپارید. حتی اگر آن فرد برادر، همسر یا یکی از نزدیکان باشد، نباید وکالت تام تمام دارایی‌ها را به او بدهید. بسیار دیده شده که فرد، اموالش را به نام دیگری منتقل می‌کند و مدتی همه‌ چیز خوب پیش می‌رود، اما ناگهان همه‌ دارایی‌هایش از دست می‌رود و شخص می‌ماند و حسرت گذشته. اگر می‌خواهید بخشی از اموال را به نام کسی بزنید، مانعی ندارد، اما نه همه‌ی آن را. گاهی همین اشتباه باعث می‌شود فرد اموال را به نام خود بزند، از کشور خارج شود و حتی در خواست طلاق بدهد. بیشتر مشکلات ما نتیجه‌ی رفتار و کردار خودمان است. باید یاد بگیریم با آدم‌ها به اندازه‌ی ظرفیت‌شان برخورد کنیم؛ چه در محبت، چه در مال و منال. اگر ظرفیت نداشته باشند، از ما سوء استفاده می‌کنند.

فریب دعا‌نویسان و نیروهای پنهان

بسیاری از افراد، به‌ ویژه بانوان، هنگام گرفتاری به دنبال دعانویس می‌گردند. اما باید دانست که با مراجعه به این افراد، در واقع اجازه می‌دهیم نیروهایی از دنیایی دیگر وارد حریم ما شوند. این موجودات که در باور قدیمی به آن‌ها «از ما بهتران» گفته می‌شود، با انسان در رقابت‌اند و ورودشان به دنیای ما بدون هزینه نیست. در هستی هیچ چیز رایگان به کسی داده نمی‌شود.

تفاوت عارف و فرد شیشه‌ای

آقای مهندس در ادامه به نکته‌ای جالب اشاره می‌کنند: توهم فرد مصرف‌کننده‌ی شیشه از همان جنسی است که یک عارف در تجربه‌های عرفانی‌اش می‌بیند، اما تفاوت در مسیر است. عارف از طریق سیر، سلوک و پاکی به ابعاد دیگر وارد می‌شود، اما فرد معتاد از طریق مواد مخدر و بدون تعادل. یکی به جهان‌های بالا می‌رود، دیگری به جهان‌های تحتانی سقوط می‌کند. اصل مهم این است که باید دید نتیجه‌ی هر تجربه چیست؛ آیا به تعادل منتهی می‌شود یا خیر.

ریشه‌ی کابوس‌ها و رهایی از آن‌ها

گاهی مشکلات و کابوس‌ها دست تقدیرند و باید مرحله‌ به‌ مرحله از آن‌ها عبور کنیم. کابوس‌ها زاییده‌ی رفتار و کردار ما هستند و تا زمانی که علت درونی آن‌ها باقی است، با هیچ قرص یا دعایی از بین نمی‌روند. راه رهایی فقط عبور از آن‌هاست، نه فرار. کابوس، پیش‌درآمد جهنم است. کسی که در این دنیا کابوس می‌بیند، در واقع تصویری از رنج‌های درونی خود را مشاهده می‌کند. باید از دروازه‌ی کابوس‌ها گذشت تا آرامش واقعی حاصل شود.

نقش افکار منفی

انسان همواره در معرض دو نیروست: القای مثبت و القای منفی. اگر گذشته‌ی تلخی را بارها در ذهن مرور کنیم، آن مشکل در ذهن‌مان زنده می‌ماند. باید یاد بگیریم رها کنیم؛ تا زمانی که به چیزی فکر می‌کنیم، وجود دارد. بسیاری از ما از خدا می‌پرسیم چرا فقط نگاه می‌کند؟ شاید دلیلش این است که باید رشد کنیم و قوی‌تر شویم. بدون مشکل، انسان رشد نمی‌کند. همان‌ طور که در بازی زندگی، چالش‌ها بخشی از مسیر هستند.

محور همه‌چیز: خودِ ما

در پایان، نکته‌ای کلیدی بیان می‌کنند: «محور و شاه‌ کلید همه‌ چیز، خودِ ما هستیم» انسان‌های ناآگاه مشکلات را در دیگران می‌بینند، اما انسان‌های آگاه می‌دانند که منشأ اصلی مشکلات، در درون خودشان است. باید با نگاه به درون، ببینیم کدام بخش از وجودمان می‌لنگد و از مسیر صراط مستقیم برای حل مسائل استفاده کنیم. تنها از این راه است که می‌توانیم از تاریکی‌ها عبور کنیم و به روشنایی برسیم.

نویسنده: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون‌سوم)
رابط‌خبری: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون‌سوم)
عکاس: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون‌دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیون‌هفتم)