تهیه و مصرف شربت OT نیاز به جهان بینی دارد

دومین جلسه از دوره چهارم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ شعبه ارم، با استادی راهنمای محترم مسافر محسن، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر محسن با دستورجلسه «شربت OT و متد DST » در روز سه شنبه ۶ آبان ماه۱۴۰۴ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محسن هستم یک مسافر.خوشحالم که در خدمت شما هستم. ما دیگر با شربت اوتی پیوند خورده ایم و هر جلسه ای که در مورد اُتی باشد بنده رو دعوت می کنند دستور جلسه این هفته دو قسمت دارد. همان‌گونه که می‌دانید، روش دی‌اس‌سی و داروی درمان شربت اُتی در دنیای اعتیاد موضوع بحث است. اکنون من تجربه خود را بیان می‌کنم.
از روز نخست مصرف مواد که بیش از بیست سال از آن می‌گذرد، همواره شنیده بودیم که مصرف‌کنندهٔ مواد یک بیمار است. اما دیدگاهی که عموم مردم نسبت به این بیماری داشتند چنین بود که این بیماری باید فوراً قطع و ترک شود. واژهٔ ترک اصطلاحی بود که همه‌جا رایج بود. اما آقای مهندس از همان ابتدا به این مسئله به چشم یک بیماری واقعی نگریستند.
ایشان معتقد بودند که این بیماری دارای یک دورهٔ درمان است. در کنگره گفته می‌شود که حداقلِ این دورهٔ درمان ده ماه است و مهم‌تر از آن، این بیماری داروی درمان مخصوص خود را دارد. از نظر من و تمامی راهنماها و اعضای کنگره، بیماری اعتیاد هیچ تفاوتی با بیماری سرماخوردگی ندارد. در سرماخوردگی بخشی از بدن درگیر می‌شود و در اعتیاد نیز همین اتفاق رخ می‌دهد، تنها شدت آن بیشتر است. هر دو دارای دورهٔ درمان هستند و باید این دوره سپری شود.
نقطهٔ کور در دنیای درمان اعتیاد این بود که هیچ‌کس به طول درمان توجهی نداشت و هیچ نظری در این‌باره ارائه نمی‌کرد. مهم‌تر از آن، داروی درمان بود. همان‌گونه که در زمان سرماخوردگی به پزشک مراجعه می‌کنیم و دارو تجویز می‌شود، داروی درمان ما نیز همان تریاک بود. در نظریهٔ نخست صورت‌مسئلهٔ اعتیاد گفته شده بود که بهترین دارو برای درمان هر نوع مادهٔ مخدر، همان ماده است. در نظریهٔ دوم نیز آمده بود که بهترین دارو برای درمان اعتیاد به همهٔ مواد مخدر، تریاک است.
از همان روز نخست فعالیت کنگره، درمان با تریاک آغاز شد. دوستان قدیمی‌تر و پیش‌کسوتان با اُپیوم یا همان تریاک درمان شدند و این مسیر را پایه‌گذاری کردند. اما نیاز به دارویی واحد برای همهٔ افراد وجود داشت. آقای مهندس، به‌واقع انسانی آینده‌نگر بودند و به نظر من دویست سال جلوتر از زمان خود می‌اندیشیدند. ایشان در همان دوران، فرمول داروی اُتی را ابداع کردند و در اختیار راهنماها قرار دادند.
اعضای کنگره که در مسیر درمان بودند، همگی آگاه شدند که داروی درمان همان تریاک یا شربت تریاک است. اما برای اثبات درستی مسیر درمان به سازمان‌هایی مانند مرکز ملی مطالعات اعتیاد و ستاد مبارزه با مواد مخدر، نیاز به مدرکی مستند بود. به همین دلیل، در سال ۱۳۸۸ آقای مهندس دژاکام درخواست رسمی خود را به مرکز ملی مطالعات ارائه کردند تا شربت اُتی تهیه و در اختیار اعضای کنگره قرار گیرد.
استفاده از تریاک خام در درمان، مشکلاتی به‌همراه داشت؛ از جمله ارتباط ناگزیر با فروشندگان مواد و دشواری در اندازه‌گیری دقیق میزان مصرف. من در ابتدای سفر خود، تریاک را پودر می‌کردم و برای مصرف اندازه‌گیری دشواری داشت. اما با ورود شربت تریاک، این مشکل برطرف شد. اکنون می‌توان میزان مصرف را با دقت بسیار بالا اندازه‌گیری کرد، زیرا یکی از پایه‌های مهم روش دی‌اس‌سی همین اندازه‌گیری دقیق مقدار و زمان مصرف دارو است.
کشور ما تریاک را به‌عنوان مادهٔ مخدر و جرم می‌شناسد، اما روش درمانی کنگره به‌گونه‌ای بود که حتی مرکز ملی مطالعات نیز پذیرفت این شربت را تولید کرده و در اختیار کنگره شصت قرار دهد. البته در ابتدا هنوز اعتماد کامل حاصل نشده بود. به همین دلیل، طرح آزمایشی اجرا شد. در مرحلهٔ نخست، پنجاه نفر به‌صورت آزمایشی شرکت کردند و نتایج بسیار رضایت‌بخش بود. در مرحلهٔ دوم، هزار نفر وارد پروژه شدند که از این میان، هشتصد و پنجاه نفر توانستند به رهایی برسند.
زحمات همان افراد سبب شد تا مرکز ملی مطالعات اعتیاد به این نتیجه برسد که شربت اُتی بهترین دارو برای درمان اعتیاد است و امروز به‌راحتی در اختیار همهٔ اعضای کنگره قرار دارد.
هفتهٔ گذشته، آقای دبیر دربارهٔ دستور جلسهٔ جهان‌بینی و ورزش سخن گفتند. برای استفاده از داروی اُتی نیز لازم است افراد سفر اول و سفر دوم، جهان‌بینی درست و دیدگاهی صحیح داشته باشند. باید بدانیم مسیری طولانی طی شده تا این شربت در دسترس ما قرار گیرد. بنابراین وظیفه داریم همان مسیر را ادامه دهیم تا این دارو برای نسل‌های آینده نیز باقی بماند. هیچ تضمینی وجود ندارد که فرزندان ما در آینده مصرف‌کننده نباشند؛ پس باید این دارو حفظ شود تا آنان نیز بتوانند در مسیر درمان قرار گیرند.
مصرف اُتی دو بخش دارد: نخست، تهیه از کلینیک و دوم، نحوهٔ مصرف. هنگامی که به کلینیک می‌رویم، باید از حالت مصرف‌کنندگی خارج شده باشیم. چند نکتهٔ ساده وجود دارد؛ از جمله آراستگی ظاهر هنگام مراجعه. اگر کارت شغلی شما مربوط به تعویض روغنی یا کارگاهی است و لباس کار شما آلوده می‌شود، هنگام مراجعه به کلینیک باید با ظاهری مرتب و لباس تمیز حضور یابید، زیرا تغییر ظاهر از نشانه‌های آغاز بهبودی است.
هر کلینیک روز و ساعت مشخصی برای تحویل دارو دارد. شما باید دقیقاً در همان زمان مقرر حضور داشته باشید، زیرا نظم از اصول اساسی درمان است. در گذشته، شرکت‌کنندگان مرحلهٔ نخست پروژهٔ اُتی از سراسر کشور برای دریافت دارو به تهران می‌آمدند. این زحمات سبب شد تا امروز دارو به‌راحتی در دسترس باشد.
اعضای کنگره نمایندگان این مجموعه در کلینیک‌ها هستند. هرچه آراسته‌تر و منظم‌تر باشند، تصویر بهتری از کنگره ارائه می‌شود. من خود از کسانی هستم که در اجرای قوانین مربوط به اُتی بسیار سخت‌گیرم، زیرا از روز نخست شاهد زحمات بسیار بوده‌ام.
بخش دوم جهان‌بینی اُتی، طریقهٔ مصرف آن است. همان‌طور که پزشک زمان و مقدار دقیق دارو را تعیین می‌کند، راهنما نیز همان نقش را دارد. اگر مقرر شده است ساعت شش صبح یک سی‌سی و یک‌دهم شربت مصرف کنید، نباید حتی یک قطره کمتر یا بیشتر باشد. اگر دیدگاه شما نسبت به شربت، دیدگاه درمانی باشد، آن دارو برایتان شیرین خواهد بود.
در گذشته بسیاری از اعضا در لژیون‌ها می‌گفتند ای بابا، اما کسی که چنین نگرشی دارد، از شربت لذت درمان نمی‌برد. زمانی که دارو را به‌عنوان وسیلهٔ درمان بپذیرید، طعم شیرینی آن را احساس می‌کنید.
امیدوارم تمام افراد سفر اول با رعایت قوانین و مسیر تعیین‌شده، به سفر دوم برسند. همچنین وظیفهٔ اعضای سفر دوم این است که پس از رسیدن به رهایی، در سه مرحلهٔ فالوآپ یعنی بیست‌ و یک روز، شش ماه و یک سال شرکت کنند تا این نعمت بزرگ برای نسل‌های آینده باقی بماند.
از اینکه به صحبت های من توجه کردید ممنون و سپاسگزارم.

عکس:مرزبان خبری مسافر پیمان

بارگزاری:مسافر آرمین