روش DST که توسط مهندس دژاکام ابداع شد، نتیجهٔ گذشت و تجربهٔ شخصی ایشان است.

 سومین جلسه از دور دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی علی عصارزاده با نگهبانی مسافر حسن، استادی مرزبان محترم مسافر حامد و دبیری مسافر جلال با دستور جلسه «DST-OT» در روز سه‌شنبه ششم آبان‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز گردید.

خلاصه سخنان استاد:

 سلام دوستان، حامد هستم یک مسافر.
در ابتدا خدا را شکر می‌کنم که امروز در این جایگاه حضور دارم و از نگهبان عزیز و راهنمای محترم لژیون چهارم سپاسگزارم که این فرصت را در اختیارم قرار دادند تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم.
حضور در کنگره برای ما یعنی آموزش گرفتن، و هر بار که در این جایگاه قرار می‌گیریم، حس جدیدی از انرژی، محبت و استرس مثبت را تجربه می‌کنیم. ابتدا لازم می‌دانم از تمام خدمتگزاران بخش OT و همه کسانی که در سراسر کشور با عشق و بدون چشمداشت خدمت می‌کنند تشکر کنم؛ چون آن‌ها نقش بزرگی در درمان مسافران دارند.
من هم مانند همهٔ شما روزی وارد کنگره شدم درحالی‌که حال خوشی نداشتم. در مسیر درمان آموختم که رهایی فقط قطع مصرف نیست، بلکه تغییر در تفکر و جهان‌بینی است. همان موادی که روزی برای بهترشدن حال خود استفاده می‌کردیم، در ادامه باعث تخریبمان شد. اما در کنگره یاد گرفتیم چطور از OT افکار و احساسات خود به شکل درست استفاده کنیم.
روش DST که توسط مهندس دژاکام ابداع شد، نتیجهٔ گذشت و تجربهٔ شخصی ایشان است. این روش علمی، کاربردی و انسانی است و اگر درست به کار گرفته شود، درمان و تعادل را به دنبال دارد.
آقای مهندس بارها فرمودند: «اگر بخواهیم در کنگره موفق شویم باید مثلث کار، خانواده و کنگره را با هم پیش ببریم.» ما اگر فرامین و آموزش‌های مهندس را در زندگی به کار بگیریم، صددرصد به موفقیت می‌رسیم، چه در خانواده و چه در اجتماع.
آموزش‌های کنگره هر هفته تازه می‌شود؛ سی‌دی‌های مهندس، جلسات چهارشنبه و وادی‌ها هر بار یادآور مسیری هستند که نباید فراموش کنیم. من هم اگر امروز پنج سال است که در مسیر هستم، برای این است که یادم نرود از کجا آمده‌ام و چه حالی داشتم.گاهی می‌بینیم بعضی افراد پس از رهایی فراموش می‌کنند از کجا شروع کرده‌اند، راهنما و خدمتگزارانی که به آن‌ها خدمت کردند را از یاد می‌برند. اما کسی که سپاس‌گزار باشد، هیچ‌وقت فراموش نمی‌کند روزی پشت در کنگره اشک می‌ریخت و امروز با آرامش در صندلی می‌نشیند.
در سفر اول و دوم یاد گرفتم که هیچ‌چیز تصادفی نیست؛ هر رهایی نتیجهٔ تلاش، خواسته و فرمان عقل است. من هم اشتباه زیاد داشتم، ولی همیشه به خودم گفتم نباید ناسپاس باشم. چون کنگره به من عشق، آرامش و زندگی دوباره داد، پس وظیفه دارم به اندازهٔ توان خود در مسیرش قدم بردارم و خدمت کنم.
یادم هست روزی دوستی به من گفت: «پنج سال از سفرم گذشته و عقب افتاده‌ام.» به او گفتم نه تو عقب نیفتادی، چون هنوز در مسیر درمانی و درحال‌رشد هستی. اگر امروز مصرف نمی‌کنی، یعنی در مسیر جلوتر هستی.
باید همیشه جهت مثبت را ببینیم، نه آنچه نداریم. خیلی‌ها بودند که امروز دیگر نیستند، اما ما هنوز فرصت داریم آموزش بگیریم، خدمت کنیم و رشد کنیم.
کنگره به ما یاد داد که سفر فقط برای درمان مواد نیست، بلکه برای یادگیری نظم، تغذیه سالم، تفکر و زندگی درست است. روش DST در تمام بخش‌های زندگی کاربرد دارد.
ما در کنگره یاد گرفتیم خواسته‌هایمان را به فرمان عقل نزدیک کنیم. اگر خواسته درست باشد، جهان هستی کمک می‌کند تا به آن برسیم. کنگره ثروتمند است، اما این ثروت برای گسترش درمان و ساخت شعبه‌های جدید است، تا افراد بیشتری نجات پیدا کنند.
اگر امروز شعبه مشهد یا کاشمر وجود دارد، نتیجهٔ تلاش، عشق و مشارکت مالی اعضاست. هرکس به اندازهٔ توان خود می‌تواند در این مسیر سهمی داشته باشد.
من هم تلاش می‌کنم در آزمون گریزان موفق باشم، نه برای رقابت، بلکه برای رشد خودم. می‌دانم اگر فرمان درست را صادر کنم، به خواسته‌ام می‌رسم.
در پایان از همهٔ شما عزیزان، از نگهبان و دبیر محترم سپاس‌گزارم. امیدوارم همهٔ ما در مسیر عشق، عقل و ایمان حرکت کنیم و همواره به یاد داشته باشیم که آرامش و رهایی واقعی، در سپاس‌گزاری و خدمت است.
تشکر که با سکوت زیباتون به حرفهای من گوش کردید

تصویربردار:مسافرابوالفضل لژیون پنجم
تایپ وارسال خبر:مسافرمحسن لژیون دوم
مرزبان خبری:مسافرعلی

نمایندگی علی عصارزاده