دهمین جلسه از دوره پنجم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی ارگ با استادی مسافر مسلم و نگهبانی مسافر حامد و دبیری مسافر سعدالله با دستور جلسه( ot,dst) روز یکشنبه ۴ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود :
خلاصه سخنان استاد :
سلام دوستان، مسلم هستم، یک مسافر.
قبل از هر چیز از آقای مهندس دژاکام سپاسگزارم که این بستر را برای ما فراهم کردند تا بتوانیم مواد را کنار بگذاریم؛ واقعاً نعمتی است که مثل آب خوردن به کمک ما آمد. همچنین از آقای محسن نقدی بابت تمام حمایت‌ها و پشتیبانی‌هایشان تشکر ویژه دارم — از ته دل قدردان‌شان هستم و همیشه سایه‌ی ایشان را بالای سر خود می‌بینم.
یادم هست زمانی که آقای زارکویی مسئول اوتی بودند و بعداً شدند ایجنت شعبه گنجعلی‌خان، یک تذکر جدی مطرح شد: «سی‌دی بنویس.» آن موضوع برایم خیلی جالب و در عین حال چالش‌برانگیز بود. یک جملهٔ به‌یادماندنی از آقای نقدی شنیدم: «همان کسی که برایش گردن‌کشی می‌کنی، اسم‌های اوتی تو را ثبت کرده است.» این جمله برایم تلنگر بزرگی بود؛ یعنی باید قدردان کسانی باشیم که بی‌سر و صدا کار می‌کنند و نظم را حفظ می‌کنند.
بچه‌های اوتی واقعاً چراغ‌خاموش کار می‌کنند و جای قدردانی ویژه دارند — از آقای مسلم، آقای حسین و دیگر دوستانی که قبل از آقای زنگی‌آبادی خدمت کردند و حدود ۱۴ ماه مسئول اوتی شعبهٔ ارگ بودند، باید تشکر کنیم.
باید دربارهٔ دارو هم شفاف صحبت کنم: اوتی یک دارویی است که آنتی ایکسِ آن شربت تریاک است و هدفش درمان است، نه تنها قطع مصرف. من خاطره‌ای دارم از هفتهٔ اوتی که یکی از بچه‌ها کنار آقای مهندس نشست و نقل قول کرد که «راهنماها می‌گویند اوتی سه درصد اثر دارد.» اما واقعیت این است که اوتی تنها کار را کامل نمی‌کند؛ اوتی بخشی از فرایند است، نه همهٔ کار. درمانِ واقعی، جهان‌بینی و فرآیندی است که ما باید یاد بگیریم. اگر اوتی وجود نداشت، چه‌طور به این نقطه می‌رسیدیم؟ در گذشته افراد با همان مواد، خودشان را «درمان» می‌کردند؛ اما این مسیر غلط و پرخطر بود. رسیدن به اوتی و فرآیندهای مربوطه زحمت و تجربه و پرونده‌ای قطور لازم داشت تا امروز به این نقطه برسیم.
یک نکتهٔ بسیار مهم: وقتی دارو به‌عنوان «دارو به اندازه» در کنگره داده می‌شود، مفهومش این است که مقدار، زمان و پله‌ها مشخص است — نه هرچقدر و هر زمان. همان‌طور که ابوعلی سینا گفته است: «هر چیزی اگر کم باشد دارو، اگر فراوان باشد سم است.» ما قبلاً از دارو سوءاستفاده می‌کردیم؛ اما در کنگره دارو در اندازهٔ مشخص و با نظم و قاعده داده می‌شود: زمان، مقدار و پله‌ها مشخص هستند تا به درمان برسیم.
دو هفته پیش استاد نقدی با من تماس گرفتند و گفتند دنبال مسئول اوتی می‌گردند و پرسیدند این کار را می‌پذیرم یا نه. من قبول کردم و گفتم «از تو به یک اشاره، از من به سر دویدن.» دوره‌ای در تهران برگزار شد؛ فردی برای حدود ربع ساعت صحبت و یک امتحان پورتال داشت. از بچه‌های اوتی هم تشکر را برای آخر گذاشتم چون واقعاً چراغ‌خاموش دارند کار می‌کنند.
حالا خبری در گروه منتشر شده که اگر صحت داشته باشد، اوتی دیگر از طریق ما داده نمی‌شود و باید از بیرون تهیه شود — مثلاً از کلینیک‌ها یا بازار آزاد. اگر این‌طور بشود، سفر برای مسافرها بسیار مشکل خواهد شد؛ تهیهٔ اوتی در بیرون کار آسانی نیست و احتمال ناخالصی هم بالاست. من خودم در سفر اول تجربه داشتم و می‌دانم که اگر فرآیندها دقیق نباشد، مشکلات زیادی پیش می‌آید.
نامه‌ها و ثبت اوتی پروسهٔ مشخصی دارند: نامه باید از استاد گرفته شود، مقادیر دقیق دارو، تاریخ‌ها، ثبت کُد یکتا و سایر موارد باید با دقت انجام شود. زمانی که من راهنما بودم، خودم موقع نوشتن نامه‌ها باید حساب و کتاب می‌کردم — حتی یک بار پایم خواب رفت وقتی حساب و کتاب درست نبود! پس همه‌چیز باید طبق نظم و قاعده جلو برود تا اوتی بدون عیب و ایراد به دست رهجو برسد.
اوتی یکی از بی‌سروصداترین قسمت‌های کنگرهٔ ۶۰ است؛ خیلی از ثبت‌ها و فرآیندها در آنجا انجام می‌شود. من همیشه به رهجوها می‌گویم: آیا تا به‌حال رفته‌اید پیش مسئول اوتی و به او «خسته نباشید» نگفته‌اید؟ آقای زنگی‌آبادی یک‌سال تمام نامه‌ها را ثبت کرده است — ارزش این خدمت را باید بدانیم و خدا قوتی به ایشان و دیگر مرزبان‌ها و تیم نشریات و انبار و همهٔ کسانی که بی‌منت خدمت می‌کنند بگوییم. این بچه‌ها از وقت و زندگی و شغل‌شان می‌زنند تا به دیگران کمک کنند.
در کنگرهٔ ۶۰ ما همه کلیدسازیم؛ هدف‌مان این است که کلید درِ مشکلات دیگران را بسازیم و یک سنگ از جلوی پای یکدیگر برداریم. قدر کسانی را که چراغ‌خاموش خدمت می‌کنند بدانیم و همیشه با نظم و احترام به مسیر درمان و جهان‌بینی ادامه دهیم.
سپاس از توجه‌تان.
عکس و تایپ : مسافر سهیل لژیون دوم
ویرایش : مسافر امیرهادی لژیون دوم
بارگزاری : مسافر احسان لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
160