جلسه چهارم از دوره بیست و پنجم سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ روزهای یکشنبه نمایندگی شیروان به استادی پهلوان محترم مسافر حسن، نگهبانی مسافر غلامرضا و دبیری مسافر تاج محمد با دستور جلسه "DST,OT"در تاریخ چهارم آبان ماه ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسن هستم یک مسافر.خداوند را شاکر و سپاسگزارم که در جمع شما عزیزان حضور دارم.از آقای رحمان ایجنت محترم، و گروه مرزبانی تشکر میکنم که این فرصت را فراهم کردند تا در این جایگاه خدمت کنم.
موضوع جلسه امروز درباره "OT,DST" است. ما ترکهای زیادی را تجربه کردهایم؛ هرکدام بهنوعی درگیر فرار از دام اعتیاد بودیم. پارها تلاش کردیم از اعتیاد خارج شویم، اما بیشتر در آن فرورفتیم. گاهی میخواستیم یک ماده را کنار بگذاریم، اما وارد بازی مصرف مادهای دیگر میشدیم تا اولی را ترک کنیم. دوگانهسوز، سهگانهسوزو چندگانه سوزشدیم و هرچه تلاش میکردیم، اوضاع بدتر میشد. هر راهی را که به ما پیشنهاد میدادند امتحان میکردیم، اما نتیجهای نداشت.
خیلی وقتها مستأصل شده بودیم؛ در تاریکی عجیبی فرورفته بودیم، مثل کسی که در پوستهای گیرکرده و هرچه تلاش میکند، نمیتواند بیرون بیاید. درنهایت پذیرفتیم که اعتیاد تا آخر عمر با ما خواهد بود و با آن زندگی میکردیم. فکر میکردیم روزی خواهیم مرد و این مشکل هم تمام میشود. اما یک روزبه خودم آمدم و دیدم اعتیاد با مرگ از بین نمیرود. این فکر برایم خیلی سنگین بود. همان کافی بود تا دنبال درمان باشم.
آنقدر اینوروآنور رفتم تا مسیر کنگره را پیدا کردم. جالب اینجاست که در کنگره متوجه شدم اعتیاد حتی با مرگ هم از بین نمیرود. شاید قبلاً ایمان زیادی به این موضوع نداشتم، اما در کنگره بهوضوح فهمیدم که اعتیاد همیشه همراه ماست و باید حتماً درمان شود. اگر درمان نشود، حتی اگر ۲۰۰۰ سال هم بگذرد، همچنان با ما خواهد بود.
باایمان و اراده وارد سفر اول شدم. خیلی دقیق، مرتب و منظم پیش رفتم، چون باور داشتم این مسیر، مسیر درمان است. اگر کنگره ۶۰ نبود، هیچ درمانی وجود نداشت. بیرون از کنگره همه در حال جنگیدن با اعتیاد هستند، اما نمیدانند چطور باید درمان شوند. در کنگره، با متد DST، درمان بهدرستی انجام میشود.
ما در درمان اعتیاد از داروی OT استفاده میکنیم. روش درمان بسیار مهم است. نمیشود فقط با دارو درمان شد؛ باید متد و روش درستی هم وجود داشته باشد. در کنگره، بهترین روش راداریم. درمانی که تمام سیستمهای بدن را بازسازی میکند. سیستم پیچیدهای که از تعادل خارجشده، با این متد دوباره بالانس میشود.
بیرون از کنگره، مردم با انواع بیماریهای روحی و روانی درگیر هستند. وسواس، اضطراب، افسردگی همه اینها جسم را هم تخریب کردهاند. اما در کنگره، متد DST به زیبایی تمام سیستمهای بدن را بالانس میکند. جامعه پزشکی بیرون فقط میداند چه چیزی کم یا زیاد است و دارو تجویز میکند. اما نمیداند چطور باید بدن را به تعادل رساند. درحالیکه در کنگره، ما یاد میگیریم چطور دوپامین، سروتونین و دیگر مواد شیمیایی بدن را بهدرستی تنظیم کنیم.
داروی OT، بهترین دارو برای رسیدن به تعادل است. باید دقیق و منظم مصرف شود. حتی یک دقیقه زودتر یا دیرتر خوردن، یا یکصدم میلیلیتر کم یا زیاد مصرف کردن، میتواند آسیبزا باشد. هرچه دقیقتر عمل کنیم، سیستم افیونی بدن بهتر کار میکند و جسم سالمتری خواهیم داشت.
در سفر دوم، نیاز به تعادل سیستم ایکس داریم. برای رسیدن به این تعادل، باید دقیق حرکت کنیم. OT، بهترین دارو برای این مسیر است. چون تمام مواد افیونی موردنیاز بدن را بهصورت طبیعی تأمین میکند.

در پایان، میخواهم چندکلمهای درباره گلریزان بگویم. گلریزان نزدیک است. وقتی از گلریزان صحبت میشود، از ریزش گلها حرف میزنند؛ و این بسیار لذتبخش است. گلریزان به من یاد میدهد که بخشیدن را تمرین کنم. وقتی کمک میکنم، درواقع به خودم کمک میکنم. یاد میگیرم ببخشم، چون راه رسیدن به آرامش از دروازه بخشش میگذرد.
اگر یک سفر اولی نتواند خودش یا موادش را ببخشد، به درمان نمیرسد. بخشش، اولین قدم است. در کنگره، مدام این آموزش را میگیریم. در لژیون سردار، بخشش را تمرین میکنیم. هرچه بیشتر ببخشیم، بیشتر به آرامش میرسیم.
گلریزان فرصتی است برای تمرین بخشش. باید یاد بگیریم از چیزهایی که دوست داریم بگذریم. مواد را دوست داشتیم، اما وقتی بخشیدیم و گذشتیم، حال بهتری پیدا کردیم. پول را هم دوست داریم، اما وقتی از آن گذشتیم، حال بهتری به دست آوردیم. گلریزان فرصتی است برای تجربه این حال خوب.
من روز اولی که به کنگره آمدم، فقط توانستم ۵۰ هزار تومان کمک کنم. حتی پول کرایه سواری را نداشتم و با اتوبوس آمدم؛ اما کنگره مسیر زیبایی را پیش پایم گذاشت. وقتی از چیزهایی که دوست داشتم گذشتم، چیزهای بهتر و آرامش بیشتری به دست آوردم.
در ادامه جلسه هماهنگی ایجنت محترم وراهنمایان:

مرزبان خبری: مسافر صادق
تایپ: مسافر رضا لژیون سوم
ویراستاری: مسافر محسن
ارسال: مسافر محمد
- تعداد بازدید از این مطلب :
129