شرکت در ورزش مساوی است با کیفیت در رهایی

دهمين جلسه از دور بیست و پنجم کارگاه های آموزش عمومی کنگره۶۰ نمایندگی باباطاهر همدان با استادی راهنمای محترم مسافر عبدالله و نگهبانی مسافر مرتضی و دبیری مسافر علی‌اکبر با دستور جلسه (جهان‌بینی در ورزش) پنجشنبه ۱ آبان ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود. 

خلاصه سخنان استاد:

همانطور که می‌دانید جهان‌بینی یکی از اضلاع مثلث درمان ما می‌باشد و به قول نوشتارها همان حلقه مفقوده درمان اعتیاد است، وقتی دقت کرده و نگاه می‌کنیم؛ متوجه می‌شویم جهان‌بینی در تمام مسائل زندگی ما نقش داشته، جهان‌بینی در رفتار و کردار ما، حتی در کارهای روزمره که در محل کار انجام می‌دهیم، در خانواده، در ورزش نقش دارد و این جهان‌بینی باید با آموزش، تجربه و تفکر به دانایی برسیم تا جهان‌بینی را کامل درک کنیم، این آموزش در کنگره۶۰ همان طور که می‌دانید با آموزش‌های آقای مهندس، نظم و انضباط، نوشتن سی‌دی‌ها، حرمت‌ها و قوانین به ما آموخته می‌شود و ذره ذره تفکر و نگرش ما نسبت به خودمان، پیرامون خود و جهان هستی عوض می‌شود. 

اما امروز موضوع ما جهان‌بینی در ورزش است که یک منش پهلوانی و جوانمردانه در ورزش داریم که شاید آقای مهندس مدنظرش این می‌باشد که ما در کنار ورزش خود منش و رفتارمان پهلوانی و جوانمردی باشد، اینکه ما در نوشتارها داریم که یک مصرف کننده در دنیایی از ترس، اضطراب و ناامیدی زندگی می‌کند و به کنگره۶۰ آمده و در حال آموزش گرفتن است که تغییر کند و این تغییر را در وادی هشتم داریم که می‌گوید: با حرکت باید این تغییر انجام پذیرد و در سکون چیزی به وجود نمی‌آید، این حرکت و تغییر را چگونه یک مسافر باید انجام دهد؟ در مسائلی که در کنگره۶۰ عنوان شده‌ و به ما آموزش داده می‌شود و از ما می‌خواهد آن‌را کاربردی کنیم فقط در جهت تغییر ماست.

یک مصرف کننده جهان‌بینی در دنیای پیرامون خود را مواد، ساقی و مکان می‌بینید، حالا می‌خواهد آن‌را عوض کند، چگونه می‌توان اینکار را انجام دهد؟ وادی نهم در پیامش می‌گوید: پیام برای کسانی که به دنیای تازه قدم گذاشته‌اند و به خویش خویشتن توجه می‌نمایند باز آنجا می‌گوید: به خویش خویشتن توجه نموده می‌خواهی حرکت و تغییر را انجام دهی، یکی از تغییراتی که برای یک مسافر و سفر اولی بنیادی بوده و تاثیر به‌سزایی برای وی به همراه خواهد داشت، حضور در ورزش است. 

ورزش دنیای ناامیدی، ترس و اضطراب را در ما از بین می‌برد، ورزش به انسان امید، استقامت داده و یک نظم خاص، انضباط و دیسیپلین حتی به فیزیولوژی و جسم ما می‌دهد، ورزش مواد شبه افیونی بدن ما را تا حد ممکن می‌تواند به حد تعادل برساند.

ما در کنگره۶۰ به سن و سال اهمیت نمی‌دهیم و هر شخصی که در هر سن و سالی باشد، ورزش برای وی وجود دارد و می‌تواند جمعه‌ها در ورزش شرکت نمایند و از حال خوش آن در روز جمعه بهره‌مند گردد، آن دنیای تاریک و ناامید و ترسی که قبلا با آن روبرو بوده را عوض می‌کند، من خودم به تجربه ده سالی که کنگره هستم، دیده‌ام دوستان و مسافرانی که در ورزش شرکت می‌کنند، هم رهایی آن‌ها باکیفیت‌تر، هم جهان‌بینی و همان احترام و محبت در آن‌ها بیشتر است که این نتیجه به واسطه قرار گرفتن در جمع جمعه‌ها در پارک به دست می‌آید و از انرژی آن جمع، دور هم بودن و صبحانه خوردن استفاده می‌کند و تجربه من این‌را می‌گوید: رهایی باکیفیت و خوبی را بدست آورده‌اند کسانی بودند که در ورزش شرکت می‌کردند، همانطور که مسافر همسفر داشته باشد رهایی وی با شخصی که همسفر ندارد فرق می‌کند لذا مسافری که ورزش می‌کند با مسافری که در ورزش شرکت نمی‌کند کیفیت رهایی آن بهتر بوده و ماندگاری وی در کنگره نیز بیشتر بوده و به حال خوش بهتری این عزیز طبیعتاً دست پیدا خواهد کرد، پس در نتیجه کارهایی که کنگره۶۰ از ما می‌خواهد، تمام آن برای سلامت و روان ما می‌باشد و درمان سیگار نیز همین‌گونه است. 

من خودم با شرکت در ورزش باعث شد یک فکری برای سیگارم کنم چون قبل از اینکه اعتیاد داشته باشم سیگار نمی‌کشیدم، ورزش می کردم و شاید دو الی سه ساعت فعالیت ورزشی داشتم‌ و مشکلی برایم بوجود نمی‌آمد ولی بعداز ورود به کنگره و حضور در پارک طالقانی و اولین ورزشی را که انجام دادم که حالت گرفتگی عروق به من دست داد و باعث شد که من متوجه شوم که کجای کار هستم و چکار باید انجام بدهم و کسانی که سیگار زیاد مصرف می‌کنند، ورزش به آن‌ها آسیب هم می‌زند.

ولی ورزش با آن حال خوشی که به ارمغان می‌آورد، واقعا حیف است که سیگار را درمان و ورزش را جایگزین آن نکنید، پس این حال خوشی که ما در زمان مصرف مواد مخدر بصورت کاذب داشتیم باید عوض شود و جایگزین با حال خوش‌های دیگری شود که یکی از آنها ورزش می‌باشد و آن جهان‌بینی که کنگره۶۰ در ورزش مد نظر می‌باشد، این است که ما احساسی که در ورزش داریم، نمی‌خواهیم قهرمان شده و در ورزش صاحب مدال شویم و می‌خواهیم حال خوش بدست بیاوریم و این حال خوش را نمی‌توان با شرکت در ورزش با حس بد بدست آورد و ورزش را باید با حس و حال خوب انجام داد و اگر کمترین کنش یا شاید بیشترین کنش در آنجا اتفاق افتاد، من باید با آن منش و جهان‌بینی که در کنگره آموخته‌ام از کنار آن رد شوم، ما به ندرت دیده‌ایم که بچه‌ها بخواهند در این‌کار عکس العملی نشان دهند، واقعا کم ديده‌ام مگر اینکه در اوایل یک سفر اولی یک مقداری طبیعی است ولی رفته رفته با آن محیط و حس حال آن آشنا شده و آرام آرام جهان‌بینی مد نظر کنگره در شخص شکل می‌گیرد.

 بنابراین توصیه من برای اینکه خودم این راه را رفته و به این نتیجه رسیدم برای دوستان سفر اولی و حتی سفر دومی این است که بیاییم از لذت‌هایی که هستی رایگان در اختیار ما قرار می‌دهد استفاده کنیم، از این حال خوش و آموزش‌هایی که کنگره۶۰ به من می‌دهد و حسی که اینجا جاری هست استفاده کنیم، من توی صحبت‌هایم خدمت شما عزیزان عرض کردم، این حس، احترام در روز جمعه واقعا مهر تایید خورده می‌شود، جمعه صبح بیدار شدن و ورزش انجام دادن آن نظم، دیسیپلین و انضباط را به زندگی ما می‌آورد و انسان به واسطه همین ورزش انجام دادن دارای استقامت و امید می‌شود و امیدوارم که دوستان به این نتیجه برسند و حتما ورزش را در دستور کار خودشان قرار بدهند، حداقل به‌ خاطر آن مواد شبه افیونی ترشح شده که باعث حال خوب آنها می‌گردد و انتظار نعشگی دارند، در این امر شرکت کنند و مطمئن باشید، شاید چند هفته اول شما یک مقدار کم داشته و بالانس نباشید ولی بعد از چند هفته پا به پای بقیه می‌توانید ورزش کرده و از آن حس حال خوش بهره‌مند شوید. امیدوارم این دستور جلسات یک نقطه تفکری در ما ایجاد کند و همه ما در جهت خوبی‌ها، ارزش‌ها و ورزش‌ها حرکت کرده و استفاده نماییم، از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید تشکر می‌کنم.

عکس،تایپ،تنظیم و ارسال: مسافر محمدرضا (لژیون هشتم) نگهبان سایت باباطاهر همدان