«ورزش برای ساختن غدد جسم، گلریزان برای بیداری ذات بخشنده‌ی انسان»

دوازدهمین جلسه از دوره پنجاه‌وهفتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی پروین اعتصامی اراک، با استادی  مسافر پهلوان علیرضا، نگهبانی مسافر جواد و دبیری مسافر بهنام، با دستور جلسه "جهانبینی در ورزش" در روز پنج‌شنبه ۱ آبان ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت۱۷:۰۰آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
با دستور جلسه《جهانبینی در ورزش》
سلام دوستان علیرضا هستم، یک مسافر.
خدا را شکر می‌کنم که لیاقت این را پیدا کردم تا در این جایگاه قرار بگیرم و این شال که نامش «شال خدمت» است، از طرف کنگره به من داده شده تا بتوانم خدمت کنم.
خدا را شکر می‌کنم که آقای مهندس را داریم. از ایشان و خانواده‌ی محترمشان صمیمانه تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کرده‌اند. واقعاً جای شکر دارد که امروز در چنین بستری، شور و شوق بچه‌ها را می‌بینیم و حس می‌کنیم؛ بچه‌هایی که تمام هستی و زندگی ما هستند.
فکر می‌کنم هدف اصلی از زندگی کردن، در نهایت پرورش دادن آن‌هاست. صدای خنده‌ی آن‌ها چه در اینجا و چه در خانه نشانه‌ی راه صراط مستقیم در کنگره ۶۰ است و نشان از اتفاقات زیبایی دارد که در حال رخ دادن است.

دستور جلسه: جهان‌بینی در ورزش

ورزش کردن یکی از اولویت‌ها در کنگره ۶۰ است. برای یک مسافر در حال درمان، از طرف راهنما پیشنهاد می‌شود و لازم است حتماً آن را انجام دهد.

ورزش یکی از کارهایی بود که من در گذشته هیچ‌وقت انجامش نمی‌دادم. البته کسانی بودند که پیش‌تر ورزش می‌کردند، اما برداشت‌های متفاوتی از آن داشتند.در کنگره، هدف از ورزش ساختن جسم است؛ چون در دوران مصرف، بسیاری از غدد بدن تخریب یا غیرفعال شده‌اند. با مصرف داروی OT و در کنار آن، ورزش کردن، این غدد دوباره تحریک و بازسازی می‌شوند.

ورزش به غدد بدن شوک وارد می‌کند تا دوباره شروع به ترشح کنند؛ به همین دلیل است که بعد از ورزش، احساس نشاط و شادی به ما دست می‌دهد. غده‌هایی فعال می‌شوند که هورمون‌های شادی را ترشح می‌کنند و بدن شروع به بازسازی خود می‌کند.در سفر اول، وقتی فرد وارد کنگره ۶۰ می‌شود، با تأیید راهنما ورزش را آغاز می‌کند و باید آن را ادامه دهد.هدف از این ورزش قهرمانی یا رسیدن به المپیک نیست؛ بلکه برای درمان است ابزاری است برای رسیدن به تعادل و حال خوش،،ورزش دو جنبه دارد: صور ظاهر و صور باطن،،در صور ظاهر، ما جسم خود را درمان می‌کنیم؛ اما در کنگره یاد گرفته‌ایم که صور باطن هم داریم. بعد از درمان جسم، باید به درمان صور باطن نیز بپردازیم، وگرنه حال خوب ما پایدار نمی‌ماند،دارویی که در صور پنهان باید مصرف شود، بخشش است؛ بخشی از وجود ما که از جنس نور و گذشت است. ذات انسان بخشنده است، اما من به‌دلیل تخریب‌ها و اتفاقات گذشته، آن ذات را در خودم فراموش کرده بودم،،صور ظاهر با ورزش و داروی OT درمان می‌شود، اما صور پنهان هنوز نیاز به درمان دارد و آن درمان در لژیون سردار و جشن گلریزان اتفاق می‌افتد، جایی که انسان بخشش را یاد می‌گیرد،،صور ظاهر با ورزش و داروی OT درمان می‌شود، اما صور پنهان هنوز نیاز به درمان دارد و آن درمان در لژیون سردار و جشن گلریزان اتفاق می‌افتد، جایی که انسان بخشش را یاد می‌گیرد.

آقای مهندس همیشه می‌فرمایند:«کنگره چیزی به ما یاد نمی‌دهد، فقط اصل خودمان را به یادمان می‌آورد.»ذات همه‌ی ما بخشنده است. میزان و نوع بخشش هرکس، بسته به شرایط اوست. ممکن است یک نفر با هزار تومان آزاد شود و دیگری با بخشش یک میلیارد. کنگره مبلغی تعیین نمی‌کند، فقط می‌گوید:«حداکثر توان خودت را بگذار»اگر می‌خواهیم وارد جایگاه‌های بالاتر شویم و صور پنهان خود را درمان کنیم، باید راه بخشش را بیابیم. این همان سفر دوم است  سفر عشق و محبت  که در نهایت ما را به وادی چهاردهم می‌رساند؛ وادی عشق.اگر لحظه‌ای عشق و محبت از هستی حذف شود، دیگر هستی معنایی نخواهد داشت.

تجربه‌ای شخصی:

من دوستی داشتم که می‌گفت:«برای پهلوان شدن باید پول زیادی داشته باشی!»اما من به او گفتم: واقعاً این‌طور نیست. من هم مثل تو یک کار آزاد دارم و درآمد زیادی ندارم،،در کنگره یاد گرفتم که هر چیز باید در زمان خودش اتفاق بیفتد؛ اگر از زمانش بگذرد، دیگر فایده‌ای ندارد.مثل سرکه‌ای که اگر از زمانش بگذرد، دیگر سرکه نمی‌شود. تا زمانی خاص، فرصت بخشش به ما داده می‌شود؛ هم از نظر مالی و هم از نظر موقعیت. اگر از آن فرصت استفاده نکنیم، شاید دیگر تکرار نشود.

جشن گلریزان:

چند روز دیگر جشن گلریزان را داریم. امیدوارم بتوانیم تمام توان خود را بگذاریم و از این جشن بهره ببریم، چون تمام ذرات و انرژی این جشن به خود ما بازمی‌گردد.ما نباید منتظر پاسخ یا پاداش باشیم، چون قانون هستی این‌گونه است،وقتی در کوه فریاد می‌زنیم، بازتاب صدای خود را می‌شنویم  حتی اگر بگوییم نمی‌خواهم صدایم را بشنوم، باز هم می‌شنویم.

در هستی نیز همین قانون برقرار است؛ من می‌گویم «می‌بخشم» و چیزی نمی‌خواهم، اما هستی راه خود را بلد است. در زمان و مکانی که انتظارش را ندارم، پاسخ را دریافت می‌کنم؛ پاسخی از جنس عشق، نه حساب و کتاب.تنها چیزی که من در کنگره یاد گرفته‌ام این است که باید عمل کنم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، صمیمانه سپاسگزارم 🌷

📸✍️عکس وتایپ:مسافر مجید(لژیون سوم)
⚙️تنظیم وارسال:مسافر مجید(لژیون سوم)