ورزش به عنوان مکمل به امر درمان کمک زیادی می‌کند

جلسه پنجم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دماوند به استادی مرزبان همسفر پروانه، نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه《جهان‌بینی در ورزش》 روز سه‌شنبه ۲۹ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد

خلاصه سخنان استاد: 

به نام قدرت مطلق الله
تن زنده والا به ورزندگی است
که ورزندگی مایه‌ زندگی است
به ورزش گرای و سرافراز باش
که فرجام سستی سرافکندگی است
به سختی دهد مرد آزاده‌ تن
که پایان تن‌پروری بندگی است
دلی بایدت روشن و تندرست
اگر جانت جویای فرخندگی است
هفته ورزش را خدمت ورز‌ش‌کاران عزیز  تبریک عرض می‌کنم مخصوصاً ورز‌ش‌کاران کنگره‌۶۰.
همان‌طور که می‌دانیم جهان‌بینی یکی از علوم مهم کنگره‌۶۰ و یکی از اضلاع مثلث درمان اعتیاد در متد DST است. جهان‌بینی موضوعی است که در تمام فعالیت‌های کنگره‌۶۰ اهمیت خاص خود را دارد و فقط به امر درمان اعتیاد مربوط نمی‌شود.
جهان‌بینی مجموعه تفکرات، احساس، ادراک و برداشت ما نسبت به خودمان و جهان پیرامون و هستی است.
حال می‌خواهیم ببینیم ما برای چه چیزی ورزش می‌کنیم؟
هدف ما از ورزش چیست؟
در ورزش به دنبال چه چیزی هستیم؟
کنگره‌۶۰ به ما آموزش می‌دهد که برخلاف دوران اعتیاد و مصرف سعی کنیم از جسم خودمان که یک امانت الهی است در حد اعلاء نگهداری و مراقبت کنیم و به قول استاد سردار: برای کشتی خود که لازمه حیات و هستی در آن است نوعی دیگر باشیم.
خداوند جسم ما را در بهترین تقویم، طراحی و خلق کرده است حال بقیه تزئینات و نگهداری و سالم نگه‌‌داشتن آن به عهده خود ما است.
ورزش یکی از مهم‌ترین عواملی است که در سلامتی ما نقش دارد. بیماری‌هایی که امروزه اکثر مردم با آن‌ها دست به گریبان هستند یکی از دلایل اصلی آن ورزش نکردن است و اگر ما به صورت منظم فعالیت ورزشی داشته باشیم در واقع سلامتی خودمان را تضمین کرده‌ایم.
از نظر درمان اعتیاد نیز باید بگویم که ورزش به عنوان مکمل به امر درمان کمک زیادی می‌کند و ما را در رسیدن به حداکثر تعادل جسمی، روانی و جهان‌بینی یاری می‌دهد. زیرا درمان فوق ترک و تعادل فوق درمان است.
قرار است که با ورزش به سلامتی و تعادل بیشتر برسیم حال آیا ممکن است عکس این قضیه اتفاق بیفتد؟ یعنی ورزش باعث از دست رفتن تعادل شود؟ بله. اگر ما اعضای کنگره۶۰، جهان‌بینی کنگره‌۶۰ را در ورزش به کار نگیریم ورزش می‌تواند حال ما را خراب کند.
ما ورزش می‌کنیم که حالمان خوب شود، ورزش می‌کنیم که لذت ببریم و به تعادل بیشتر برسیم، ولی اگر قرار باشد که ورزش حال ما را خراب کند و همان مقدار تعادل هم که داریم با ورزش از دست بدهیم ای چگونه ورزشی است؟ این ورزشی نیست که مدنظر کنگره‌۶۰ باشد.
البته کسی نمی‌تواند منکر لذت برد در یک بازی یا مسابقه شود و کسی هم نمی‌تواند منکر ناراحتی پس از باخت شود. همه ما برد را دوست داریم و از باخت خوشمان نمی‌آید اما نباید فراموش کنیم که سکه بازی دو رو دارد، یک رو برد و یک رو باخت.  هر دو بخشی از بازی هستند. بعضی وقت‌ها نوبت برد است و بعضی وقت‌ها نوبت باخت است. کسی که باخت را با خوش‌رویی می‌پذیرد یعنی لیاقت و ظرفیت برد را هم دارد.
مهم این است که هستیم و سالم هستیم و ورزش می‌کنیم، مهم این است که از زمین اعتیاد به زمین‌های ورزشی آمده‌ایم. همین که صبح جمعه سالم و سرحال در پارک ورزشی حضور داریم همین سندی قطعی است و به شکرانه همین امر باید بسیار خوشحال و سپاسگزار باشیم.
برد و باخت در درجه بعدی است و آن هم نه به هر قیمت، ما در کنگره‌۶۰ معتقدیم که در یک مسابقه(یا می‌بریم یا می‌آموزیم) باختی در کار نیست.
ما یاد می‌گیریم که اخلاق و جهان‌بینی کنگره‌ای را در ورزش نشان بدهیم.

رهایی ۴۰ سی‌دی همسفر فاطمه 

مرزبانان کشیک: همسفر زهره، مسافر بزرگمهر
تایپ: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا( لژیون اول)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا( لژیون اول)
تنظیم و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر لیلا( لژیون اول)
همسفران نمایندگی دماوند