جهان‌بینی مکمل ورزش کردن است

دهمین جلسه‌ از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی صفادشت با استادی راهنمای تازه واردین همسفر منیژه، نگهبانی همسفر ساره و دبیری همسفر زینب با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» روز سه‌شنبه ۲۹ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شاکرم که توانستم امروز در این جایگاه باشم. از راهنمای محترم همسفر فاطمه و مرزبان‌ها و ایجنت تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم. دستور جلسه در مورد جهان‌بینی در ورزش است. ما اول باید مفهوم جهان‌بینی را بدانیم. جهان‌بینی به مجموعه باورها و ارزش‌ها و نگرش فرد نسبت به دنیای اطراف و هستی است. وقتی وارد حوزه ورزش می‌شویم و شروع به ورزش کردن می‌کنیم، ورزش راه را به من نشان می‌دهد که من موظفم از جسم و جانم مراقبت کنم و سلامتی خود را به دست بیاوریم. ما ورزش را نباید فقط به عنوان یک فعالیت بدنی نگاه کنیم؛ بلکه باید دیدگاه خود را تغییر دهیم. ورزش برای بازسازی و نگرش خود من می‌باشد و باعث می‌شود که من روز به روز به تعادل نزدیک‌تر شوم.

یک مسافر را در نظر بگیریم؛ وقتی وارد کنگره می‌شود و بعد از دو تا سه ماه پارک را شروع می‌کند و قبلش سفر ot را شروع کرده؛ ولی فقط ot خوردن نیست که فرد به تعادل برسد؛ بلکه مکمل‌های دیگری هم هستند که به او کمک می‌کنند به تعادل مد نظر برسد. جهان‌بینی مکمل ورزش کردن است. برای اینکه فرد بتواند از پتانسیل جهان‌بینی استفاده کند، دو آیتم را به او می‌دهد؛ یکی اخلاق ورزشی و دیگری هم تفاوت در نگاه یک ورززش‌کار کنگره‌ای  است. شما وقتی وارد یک تیم می‌شوی و شروع به فعالیت می‌کنی؛ اگر داور به هر صورتی چیزی به شما گفته باشد، شما باید فرمانبردار باشید. اینجا فرمان‌برداری را به من آموزش می‌دهد که شما در هر صورت؛ باید فرمانبردار باشید. یا اگر بازی را بردیم؛ باعث می‌شود که در من عزت نفس به‌وجود بیاید.

ما در کنگره دنبال کسب مقام و پیروزی و مدال نیستیم؛ بلکه برای رشد و حال خوب خود و خدمت به دیگران وارد پارک می‌شویم که باعث می‌شود که در زندگی هم به آرامش برسیم. در کنگره یاد گرفتیم که شکست پایان راه نیست؛ بلکه بازخورد جدیدی برای یادگیری بهتر ما است. می‌گویند: چیزی که من را نمی‌کشد؛ قطعاً  قوی‌تر می‌کند. وقتی هدف رشد باشد؛ هیچ چیزی باعث نمی‌شود که حال ما خراب شود. ما هفته گذشته مسابقه داشتیم و آموختیم. بچه‌ها همه ناراحت بودند که چرا بازی تمام شد والا از باخت ناراحت نبودند؛ چون انرژی زیادی دریافت کرده بودند و دوست داشتند بازی ادامه داشته باشد. وقتی ما وارد پارک می‌شویم؛ باید  وارد یک تیم ورزشی شویم. وقتی یک فعالیت ورزشی را در نظر می‌گیریم نسبت به آن تیم مسئول هستیم.

من از آن دسته آدم‌هایی بودم که اوایل سفرم بود رفته بودم تیم والیبال؛ ولی شاید در ماه یک جمعه پارک می‌رفتم. وقتی در امتحان قبول شدم به عنوان مشاور تازه واردین،  نزد خانم غزاله در شعبه وحید رفتم، خانم غزاله ورزشبان والیبال بود، گفتم: لطفاَ  این فرم را برای من پر کنید. خانم غزاله گفت: شما اصلا حضور ندارید، من نمی‌توانم امضا کنم. در صورتی امضا می‌کنم که شما پارک بیایید و شروع کنید به خدمت کردن در پارک. من شاید هفته اول، دوم به اجبار پارک رفتم؛ ولی به مرور زمان متوجه شدم، پارک آمدنم جز اینکه حال دل من را خوب کند چیزی دیگر ندارد و این باعث شد من به آرامش درونی برسم؛  پس سعی کنیم وقتی وارد تیمی می‌شویم؛ حتماً مسئولیت پذیر باشیم و از آن ورزش لذت ببریم.

در آخر من سه تا رشته ورزشی دارم، شنا، بدمینتون و والیبال. عاشق ورزش کردن هستم و ورزش حالم را خوب می‌کند؛ پس پارک را حمایت کنید. روزهای جمعه خیلی از آدم‌ها تا ساعت ۱۲ ظهر خواب هستند؛ ولی ما ۷ صبح پارک می‌رویم و شروع  به خدمت می‌کنیم تا بتوانیم حال دل خودمان را خوش کنیم و به آرامش برسیم.

مرزبانان کشیک: همسفر سمیه و مسافر بهمن
عکاس: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر ژیلا (لژیون اول)
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر حدیث (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر زهرا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صفادشت