فردی که جهان‌بینی در ورزش را درک کند، نه تنها جسم، بلکه دل و فکر خود را می‌سازد

به نام قدرت مطلق الله

-به‌رسم کنگره ۶۰ خودتان را معرفی کنید؟
سلام دوستان خیام هستم مسافر‌. آخرین آنتی ایکس مصرف تریاک، شیره خوراکی، روش درمان، DST. داروی درمان، OT ۱۰ ماه ۱۳ روز سفر کردم ۲ سال ۱۰ ماه از بند مواد، ۲ سال ۵ ماه از بند نیکوتین آزاد و رها هستم، رهنمای DST آقای محمدامین راهنمای نیکوتین آقای محمد ایمان‌پرور ورزش در کنگره فوتسال.

. ورزش در کنگره ۶۰، مدرسهٔ عمل و تفکر است. به نظر می‌رسد رابطه‌ای میان نظم ورزشی و نظم فکری یا جهان‌بینی انسان وجود دارد؟
نظم فکر، نظم ورزشی و جهان‌بینی مثل سه حلقه زنجیرند، به این ترتیب که نظم فردی در فکر و عمل به شکل‌گیری یک جهان‌بینی منظم می‌انجامد. 

. حرکت جسم، آغازگر حرکت روح است. وقتی فردی درگیر ورزش می‌شود، چه تغییراتی در احساسات، افکار و نوع نگاه او به دیگران ایجاد می‌گردد؟
ورزش فقط بر بدن تأثیر نمی‌گذارد؛ بلکه بر احساسات، رفتار و نوع نگاه انسان به دیگران اثر عمیق و ماندگاری دارد. ورزش باعث ترشح ژن‌های اندورفین و دوپامین می‌شود که به آن‌ها «هورمون‌های شادی‌بخش» می‌گویند؛ در نتیجه احساس غم، اضطراب و استرس کاهش پیدا می‌کند، فرد شادتر و آرام‌تر می‌شود و اعتمادبه‌نفس او بالا می‌رود. یعنی ورزش نوعی درمان طبیعی احساسات منفی است. ورزش انسان را منضبط، صبور و مسئولیت‌پذیر می‌کند. کسی که به طور منظم ورزش می‌کند، در برخورد با مشکلات آرام‌تر و سبک‌تر است، کمتر عصبانی می‌شود، کمتر پرخاشگر می‌شود و نسبت به دیگران با احترام و احساس بیشتری برخورد می‌کند.

در واقع، ورزش نوعی طبیعت اخلاقی و رفتاری است. ورزش باعث می‌شود نه اینکه دیگران را قضاوت کند؛ بلکه با درک و احترام بیشتری با آن‌ها برخورد کند، تفاوت‌ها را طبیعی بداند و به رقابت‌های سالم و دوستی باور پیدا کند. کسی که ورزش می‌کند رشد می‌کند، می‌فهمد که بردوباخت بخشی از زندگی است. اما ما در کنگره ۶۰ یاد گرفته‌ایم برد و باختی نداریم، بلکه یا آموزش می‌گیریم یا آموزش می‌دهیم. پس در روابط روزمرهٔ ما هم این اثر بسیار زیباست. انسان بخشنده‌تر، منظم‌تر، مهربان‌تر و منصف‌تر می‌شود. ورزش در برخورد با دیگران، نوعی از زندگی است؛ ولی از بدن آغاز می‌شود؛ ما با احساسات، رفتار و نگرش اجتماعی در ارتباط هستیم و درهرصورت، ختم می‌شود به نگرش اجتماعی انسان. ورزش بدن را نیرومند می‌کند، ذهن را آرام، رفتار را متین و نگاه انسان را صالح‌تر.

. در جهان‌بینیِ ورزش، هدف، پیروزی بر خویشتن است. شما در مسیر ورزشی خود بر کدام نقطه‌ضعف‌های درونی غلبه کرده‌اید و این تجربه چه درسی به شما داده است؟
ورزش تأثیر زیادی بر کنترل خشم و عصبانیت دارد؛ یاد گرفتم صبوری کنم در برخورد با افراد مختلف، در زندگی روزمره چه درون کنگره، چه بیرون از کنگره، چه در محیط کار و چه در جامعه.

. آقای مهندس حسین دژاکام ورزش را ابزاری برای ایجاد صلح درون می‌دانند. شما چگونه این صلح درونی را در زمین ورزش تجربه کرده‌اید؟
ورزش فقط عضله‌ای نمی‌سازد، بلکه باعث هماهنگی میان بدن و ذهن می‌شود؛ میان جسم و روان. هنگام ورزش، ذهن از نگرانی‌ها خالی می‌شود و تمرکز روی «حال» قرار می‌گیرد. با حرکت بدن، احساس‌های منفی مثل خشم، عصبانیت، استرس و غم تخلیه می‌شوند و فرد احساس قدرت، کنترل و آرامش پیدا می‌کند. به این دلیل، انسان خودش را دوست دارد، با خود و خویشتن در صلح می‌شود و می‌گوییم ورزش با صلح درون خود همراه است. یعنی ورزش راهی است برای رسیدن به آرامش و رضایت از خود و تعادل جسم، روان و افکار و اندیشه. به زبان ساده‌تر، ورزش یعنی آشتی با بدن، آشتی با ذهن و آشتی با خودِ واقعی.

. ورزش در کنگره ۶۰ با «حال خوش» گره‌خورده است. از دیدگاه جهان‌بینی، چه عاملی باعث می‌شود ورزش موجب شادی واقعی و نه شادی لحظه‌ای شود؟
هنگام ورزش، بدن هورمون‌هایی ترشح می‌کند که مستقیماً بر احساس خوشی و آرامش انسان اثر می‌گذارند. اندورفین باعث احساس شادی و آرامش می‌شود؛ به اندورفین می‌گویند مسکن طبیعی بدن. دوپامین حس موفقیت و انگیزه ایجاد می‌کند. سروتونین تعادل خواب خوب را تعیین می‌کند. ورزش باعث ترشح این هورمون‌ها می‌شود. وقتی این مواد در بدن بیشتر می‌شوند، حتی فرد پس از پایان تمرین، ساعت‌ها بار مثبت و انرژی شادی دارد. به انسان حس توانایی و پیشرفت می‌دهد، انسان به خودش مسلط می‌شود و در مسیر رشد قرار می‌گیرد و از خود رضایت درونی دارد.

ورزش در سه بخش هماهنگی ایجاد می‌کند: جسم، روان و جهان‌بینی. ما در کنگره ۶۰، آقای مهندس مثلث درمان اعتیاد را «جسم، روان، جهان‌بینی» اعلام کردند. ارتباطی که بین این سه وجود دارد به این صورت است که بدن سالم باعث می‌شود ذهن انسان سالم و آرام باشد، ذهن آرام و سالم باعث احساس‌های متعادل در انسان می‌شود و احساسات متعادل سبب «حال خوش» انسان می‌گردد. در سی‌دی «احساسات»، آقای مهندس احساسات را چنین تعریف کرده‌اند: «ادراک و دریافت هر یک از جنبه‌های عاطفی» که تعریف بسیار زیبایی است.

. انسان با جهان‌بینی درست، حتی در عرقِ تلاش، لذت می‌بیند. چگونه می‌توان ذهن را آموزش داد تا به‌جای خستگی، معنا و رشد را در ورزش ببیند؟
ورزش حال خوشی می‌آورد که از درون می‌جوشد، نه از بیرون؛ از درونِ تولید دوپامین، سروتونین و اندورفین. چون ریشه در تعادل جسم و روان دارد، پایدار و واقعی است. سیستم بدن ما دارای «سیستم ایکس» است؛ سیستمی پاداش‌دهنده برای بقا. یعنی مغز وقتی می‌بیند بدن فعالیت‌هایی انجام می‌دهد که در راستای حفظ بقا و حیات است، به آن فعالیت‌ها پاداش می‌دهد. مثلاً غذاخوردن یک فعالیت برای حفظ بقاست. مغز فرمان می‌دهد به سیستم ایکس و دستگاه گوارش که دوپامین، سروتونین و مواد لازم را تولید کنند و به بزاق دهان دستور ترشح دهد تا از غذاخوردن لذت ببریم.

حرکت‌کردن و ورزش‌کردن هم فعالیتی در راستای زنده‌ماندن است. وقتی من ورزش می‌کنم، مغز فرمان می‌دهد به قسمت‌های مختلف بدن تا همان هورمون‌هایی که گفتیم آزاد شوند. به همین دلیل وقتی ورزش می‌کنم، احساس خستگی نمی‌کنم، شاد هستم و سرحال، چون دوپامین‌ها در بدن آزاد می‌شوند و من احساس خوشحالی و نیرو دارم. فعالیت‌های دیگری مثل مکانیزم خواب و استراحت نیز در راستای حفظ بقا هستند. وقتی بدن می‌خواهد استراحت کند و بخوابد، مغز به سیستم ایکس فرمان می‌دهد که مواد لازم را برای استراحت و خواب تولید کند.
در پایان باید گفت ورزش در کنگره ۶۰ مکمل درمان است و بخشی از هویت ما به شمار می‌رود. وقتی اعلام سفر می‌کنم، نام مواد مصرفی، روش درمان، نام راهنما و نام رشتهٔ ورزشی حتماً باید ذکر شود.

مصاحبه‌گر: مسافر محمدرضا لژیون سوم
تایپ و ویرایش: مسافر مهدی لژیون پنجم
عکس: مسافر شهرام لژیون سوم
ارسال مطلب: مرزبان خبری مسافر رضا
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی پارک محتشم (گیلان)