خدمت کردن حس رضایت و لذت خاصی دارد

چهارمین جلسه از دور اول سری کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی بیرجند، ویژه مسافران با دستور جلسه "هفته ایجنت و مرزبان" با استادی ایجنت محترم مسافر رضا، نگهبانی مسافر ابوالفضل و دبیری مسافر شامراد در روز سه شنبه مورخ 25 شهریور ماه 1404 رأس ساعت 16 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

از اینکه امروز در خدمت شما هستم بسیار خوشحالم. چند روز پیش داشتم فکر می‌کردم که این جایگاه‌ها چه حسن‌هایی دارند و هر جایگاه چه معنایی دارد. با خودم گفتم این انسان‌ها همه برای آموزش گرفتن و خدمت کردن وارد چرخه‌ی حیات می‌شوند. جایگاه‌ها انسان‌ها را محفوظ نگه می‌دارند یا درجای خود می‌آورند.

وقتی استاد جلسه می‌نشینی، جایگاهی که به تو داده می‌شود اجباراً نگهت می‌دارد که به حرف تک‌تک افرادی که پایین نشسته‌اند و به حرکات آن‌ها توجه داشته باشی. کسی که جایگاه ندارد نمی‌تواند مانند استاد جلسه عمل کند. برای مثال، کسی که پایین نشسته، می‌تواند گوشی خود را بررسی کند، پیام‌ها یا تماس‌ها را چک کند یا حتی برای انجام کارهایش بلند شود و بیرون برود. جایگاه‌ها دقیقاً همین کار را می‌کنند: ارتباط تو را با بیرون محدود می‌کنند، تو را با خودت مواجه می‌کنند و به جای خودت می‌آورند.

کسی که پایین است اگر حواسش جمع باشد، می‌تواند استاد جلسه، ایجنت، راهنما یا هر جایگاهی باشد، اما جایگاه‌ها آموزش بیشتر را به انسان می دهد و مجبورت می‌کند که بهتر آموزش ببینی. به همین دلیل می‌گوییم قدر لحظه‌ها و مدتی که این جایگاه‌ها به ما داده شده‌ است را بدانیم. صندلی‌ها و جایگاه‌ها محدوده زمانی مشخصی دارند: صندلی سفر اولی، صندلی راهنما چهار سال، صندلی ایجنت و مرزبان چهارده ماه، و بهره‌گیری از آن‌ها نیز محدود به همان زمان است. همان‌طور که عمر انسان در کره خاکی محدود است، فرصت‌ها نیز محدود هستند.

زمان بسیار مهم و ارزشمند است. حتی وقتی خواب هستیم، متوجه می‌شویم که زمان قابل کنترل نیست و سرعت آن بسیار بالاست. خداوند برای نظم زمان و ایجاد فرصت‌ها زحمت و انرژی فراوان صرف کرده و میلیاردها سال را فشرده کرده تا این نیم ساعت یا فرصت محدود برای ما فراهم شود. ما در همین زمان، فرصت‌هایی در اختیار داریم تا به دیگران خدمت کنیم. مرزبانی و ایجنتی یکی از همین فرصت‌هاست که مسئولیت و تلاش زیادی دارد.

ایجنت همه کارها را به تنهایی نمی تواند انجام دهد، تمام مسئولیت و سختی‌ها بر عهده مرزبانان است. مرزبان باید مراقب باشد، قوانین را اجرا کند، نظم را برقرار کند و همزمان همه کارها را به درستی مدیریت کند. این مسئولیت‌ها دشوار و حساس است، زیرا کوچک‌ترین اشتباه می‌تواند به دیگران آسیب برساند و فرد خود را نیز در معرض خطا قرار دهد. با این حال، خدمت کردن حس رضایت و لذت خاصی دارد. حتی کارهای کوچک، مانند خرید نان برای جلسه، ارزش و لذت بیشتری پیدا می‌کنند اگر با دشواری و تلاش انجام شوند.

خدمت در کنگره داوطلبانه است و بدون دریافت حقوق انجام می‌شود، اما ارزش و رضایت آن بسیار بیشتر از خدمت بیرون از کنگره است. پاکت‌ها و مبالغ اهمیت ندارند؛ اصل کار و انجام وظیفه مهم است. میزان پاکت بر اساس توان فرد تعیین می‌شود و این تصمیم شخصی است.

برداشت ما از جایگاه‌ها و آموزش‌ها، نتیجه عمل به توصیه‌های راهنما است. وقتی آموزش‌ها را عملی کنیم، توانایی تشخیص درست و غلط را پیدا می‌کنیم و آموزش‌ها برای ما عینی و ملموس می‌شوند. همانند چشمه آب شیرینی که تا زمانی که نوشیده نشود، درک واقعی از آن نداریم، آموزش‌ها نیز تا عملی نشوند، معنا پیدا نمی‌کنند.

پس از اجرای آموزش‌ها و حضور در پروسه درمان، برداشت‌های واقعی ما شکل می‌گیرد. هر جایگاه، از سفر اول تا ایجنتی و مرزبانی، تجربه و برداشت خاص خود را دارد. این برداشت‌ها از آموزش‌های راهنما و عملکرد ما در جایگاه‌ها حاصل می‌شود.

در پایان، مجدد از آقای مهندس تشکر می‌کنم که این بستر آموزشی را برای همه ما مهیا کردند. همچنین به مرزبانان نمایندگی‌های مختلف و به ویژه مرزبانان نمایندگی خودمان تبریک می‌گویم. امیدوارم بتوانیم در جایگاه‌هایی که قرار داریم، طوری خدمت کنیم که خودمان از کار خود راضی باشیم و این رضایت حقیقی باشد. از اینکه سکوت کردید از همه شما عزیزان سپاسگزارم.

در ادامه جشن ایجنت و مرزبان با حضور کلیه مسافران نمایندگی برگزار گردید:

تایپ و ارسال خبر: مسافر مهدی لژیون ششم

عکاس: مسافر محمد حسن لژیون یکم، مسافر علیرضا لژیون ششم