عدالت یعنی برابری عدل و انصاف، اما این برابری به معنای مساوی بودن نیست. من وقتی کلمه عدالت را می‌شنوم اولین چیزی که تصور می‌کنم، نشانه ترازویی است که قضات به‌عنوان نشان عدالت سرلوحه کارشان قرار می‌دهند که نشان می‌دهد چنان با انصاف قضاوت می‌کنند که دو کفه ترازو به نشان عدل و انصاف مساوی یکدیگر قرار می‌گیرد و متعادل می‌شود.
ما خودمان می‌توانیم مانند یک قاضی اعمالمان را در دو کفه ترازو قرار بدهیم و ببینیم چه کفه‌ای سنگین‌تر از کفه دیگر است. ممکن است ما فکر کنیم عدالت در مورد ما اجرا شده و بگوییم چرا من باید این همه سختی و رنج را بکشم؟ چرا فلان شخص باید در رفاه و آسایش زندگی کند ولی من نه؟ ولی این را باید بدانیم که هر کسی در هر جایگاهی که قرار گرفته به فرموده جناب مهندس عین عدالت است.
آن‌قدر این کلام قوی و محکم است که هر شخص باید بداند هر رنجی که به سراغش می‌آید عین عدالت است و آن رنج را با تمام سختی‌ها و غم‌هایش بپذیرد تا رشد کند، تا آموزش ببیند، تا از تاریکی به سمت نور حرکت کند. هر شخصی با توجه به تلاش و کوشش و آموزش‌هایی که می‌بیند می‌تواند جایگاه بالاتری برای خود در نظر بگیرد. مثلاً کسی که در کنگره60 خدمت می‌کند و تمام قوانین و حرمت‌ها را محترم می‌شمارد با کسی که فقط سر لژیون حاضر می‌شود و هیچ خدمتی نمی‌کند برابر نیست.
مثلث کنگره60 که در سه ضلع آن عدالت، معرفت و عمل سالم است نشانگر این مطلب می‌باشد که تا معرفت و شناخت و آگاهی نسبت به اعمالمان پیدا نکنیم، تا عمل سالم انجام ندهیم و عدالت را به اجرا در نیاوریم چه در‌مورد خودمان و چه در‌مورد دیگران نمی‌توانیم عدل و انصاف و برابری را رعایت کرده باشیم. اگر برای هر یک از ما رنجی پیش بیاید، با توجه به آموزش‌هایی که در کنگره60 گرفته‌ایم باید ببینیم از روز الست تا امروز چه بذری کاشته‌ایم. آیا عقبه خوبی داشته‌ایم یا نه؟ خودمان را محک بزنیم و از جهل و نادانی به سمت نور و آگاهی حرکت کنیم.
پس هر فردی که دارای معرفت و عمل سالم است می‌تواند جایگاه بالاتری را در طول دوران زندگی برای خود کسب نماید و عدالت را اجرا کند. آیا در کنگره۶۰ همه با هم برابرند؟ برای تمام کسانی که وارد کنگره می‌شوند و حرمت و قوانین را اجرا می‌کنند مانند نوع پوشش، نوشتن سی‌دی، سر وقت آمدن و... همه با هم برابرند ولی هر کسی با توجه به تلاش و کوششی که انجام می‌دهد و خدمت و آموزش‌هایی که می‌بیند می‌تواند جایگاه بالاتری را برای خود کسب نماید.
حتی در پیش‌گاه خداوند آن کسی که با تقواتر است نزدیک‌ترین و گرامی‌ترین فرد است. بنابراین هر کس در هر جایگاهی قرار می‌گیرد قدر آن را بداند. امیدوارم این دستور جلسه هشداری برای هر یک از ما باشد که اعمال خود را عادلانه نگاه کنیم و ببینیم اگر مسئله‌ای ما را رنج می‌دهد در درون و عقبه ماست و آن را به عنوان یک آموزش ببینیم.
نویسنده: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
29