در کنگره ۶۰ اولین کلام عشق و محبت است

جلسه چهارم از دور پانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰، شعبه دنا؛ با استادی مسافر اسماعیل، نگهبانی مسافر طاها و دبیری مسافر اسماعیل با دستور جلسه: «عدالت، آیا همه افراد در کنگره۶۰ با هم برابرند؟» روز یکشنبه ۱۹ مرداد ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷:۰۰ شروع به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان اسماعیل هستم یک مسافر. از ایجنت محترم، گروه مرزبانی و نگهبان محترم که به من اجازه دادند من در این جایگاه قرار بگیرم و آموزش ببینم تشکر می‌کنم. امیدوارم تعطیلات را به خوشی سپری کرده و اوقاتی دلپذیر را تجربه نموده باشید. دستور جلسه امروز به مفهوم عدالت اختصاص دارد. پرسش این است که آیا تمامی افراد در کنگره ۶۰ با هم برابر هستند؟

پیش از ورود به کنگره ۶۰، اگر از من خواسته می‌شد که واژه عدالت را تعریف کرده و مفهوم آن را به زبانی ساده بیان کنم، با توجه به آگاهی اندکی که از این واژه داشتم، آن را با برابری، یکسان‌بودن و مساوی‌بودن تعریف می‌کردم؛ به این معنا که تمامی افراد، اشخاص، گروه‌ها و تمام انسان‌ها با یکدیگر برابر و مساوی هستند و هیچ‌گونه تفاوت یا برتری نسبت به یکدیگر یا دیگران ندارند.

اما امروز، با نگاهی به هستی، مشاهده می‌کنم که تمام خلقت بر مبنای عدالت الهی شکل گرفته و موجودیت یافته است. اگر یکی از اجزای خلقت از مسیر خود منحرف شود، کل سیستم دچار اختلال خواهد شد. با ورود به کنگره، معنا و مفهوم عدالت را از منظر این مجموعه به گونه‌ای متفاوت درک کردم و تعریف واقعی آن را دریافتم. این مفهوم را با چشمان خود دیدم، با تمام وجود احساس کردم و به شکل صحیح و واقعی آن آموختم.

در کنگره ۶۰، عدالت به این معناست که هر چیز و هر کس در جایگاه حقیقی خود قرار گیرد. اگر عدالت به صورتی که در خارج از کنگره و در زبان عامیانه رایج است، اعمال می‌شد، قطعاً کنگره در جایگاه کنونی خود قرار نداشت. زمانی که به فرآیند انتخابات در کنگره می‌نگریم و سخن از رعایت عدالت به میان می‌آید، این پرسش مطرح می‌شود که چگونه یک فرد می‌تواند عدالت را رعایت کند؟

برای اجرای عدالت، یک انسان در وهله نخست باید از عقلی سالم برخوردار باشد. در مرحله بعد، نیازمند دانش و آگاهی است و همچنین معرفت و عمل سالم تا بتواند عدالت را برقرار و اجرا کند. با توجه به در پیش بودن دو مورد انتخابات، زمانی که قرار است انتخاباتی در شعبه برگزار شود، توصیه می‌شود که با عدالت و عمل سالم رأی داده شود.

اگر یک مسافر، فردی را به بغل‌دستی خود معرفی کند، یا من بخواهم کاندیدایی را که هم‌لژیونی یا دوست نزدیک من است، معرفی نمایم، در این صورت عدالت زیر پا گذاشته شده است. اگر کسی شاهد چنین مواردی باشد، این پرسش برایش مطرح می‌شود که چرا مسافر از دانشی که در اینجا آموخته، استفاده نمی‌کند و عمل سالم کجاست؟ این امر می‌تواند باور غلطی را برای تازه‌واردی که کنار من نشسته، ایجاد کند و این بزرگترین خیانتی است که من به کنگره ۶۰ مرتکب شده‌ام.

زمانی که از عدالت در کنگره سخن به میان می‌آید، مرزبان، ایجنت یا راهنما به ندرت از قوه قهریه استفاده می‌کنند. آیا این قوه قهریه عین عدالت است؟ با تأمل و بررسی دقیق، درمی‌یابیم که بله، این عین عدالت است و به برقراری آن کمک می‌کند.

در بسیاری از رأی‌گیری‌ها مشاهده می‌کنیم که فردی رأی می‌آورد و من به عنوان یک مسافر، فوراً وارد حواشی می‌شوم و افرادی را دور خود جمع می‌کنم که فلان اتفاق افتاده است، فلان کار را کرده، یا راهنمایش به او گفته بود که رأی بدهید. اما من تأکید می‌کنم که در کنگره ۶۰ چنین رفتاری وجود ندارد. در کنگره ۶۰، اولین کلام، عشق و محبت است و باندبازی در آن جایی ندارد.

شاید در اوایل ورود به کنگره، از بسیاری جهات همه ما یکسان باشیم؛ اما با ماندگاری بیشتر در کنگره، درک کردم که همه افراد با یکدیگر یکسان نیستند. به عنوان مثال، در سفر اول، رهجویی که به خوبی و صادقانه سفر می‌کند، نسبت به راهنمایش فرمانبردار است، به موقع در جلسات حضور پیدا می‌کند و در برابر حرمت‌های کنگره سر تسلیم فرود آورده است. در مقابل، رهجویی که همواره در حاشیه است، سفر درستی ندارد و فرمانبردار هم نیست. آیا این دو نفر با یکدیگر یکسان هستند؟ قطعاً خیر. دیدگاه راهنما نیز نسبت به این دو نفر متفاوت است.

حتی اگر به کتاب مقدس خود، یعنی قرآن کریم، بنگریم، مشاهده می‌کنیم که انسان‌ها در برابر خداوند نیز یکسان نیستند. انسانی که دائماً در ضد ارزش‌هاست و به دنبال دزدی، دعوا و یاوه‌گویی است، با انسانی که در مسیر درست خدمت قرار دارد، یکسان نیست. از شما به خاطر توجهتان تشکر می‌کنم.

تایپ: مسافر فرید لژیون پنجم، مسافر کاظم لژیون نهم، مسافر محمود لژیون دوم

ویرایش: مسافر فرید لژیون پنجم 

عکاس: مسافر حمید لژیون سوم 

بازنگری و ارسال: مسافر طاها لژیون دوم