زمانی که سخن از بازیگری به میان می آید، بیشتر افراد فورا به یاد سینما می افتند، در حالی که نقطه شروع بازیگری بازی در تئاتر و آموختن این هنر است. ابوالفضل جمشیدی اما از آن بازیگرانی است که کار را با تئاتر شروع کرده و سپس به سینما و تلویزیون رفته است.
در نمایش «پنجره‌ای رو به آسمان» به نویسندگی و تهیه‌کنندگی مهندس حسین دژاکام، این بازیگر بار دیگر در کنار امیر دژاکام به عنوان کارگردان قرار گرفت تا پس از پنج سال هنرجو رشته تئاتر بودن، بازی متفاوتی را در نقش جدید ایفا کند. چرا که واکاوی باورهای انسان معاصر یکی از پیچیده‌ترین اعمالی است که انسان‌ها روزانه با آن در ارتباط هستند. باورهایی که در آن هر رفتار به مثابه نگاه و شکلی از رفتار تعریف می‌شود که نمایانگر عملی برای رسیدن به هدف است.
ابوالفضل جمشیدی که سابقه بازی در 13 تئاتر، پنج سریال، چهار فیلم سینمایی و چندین فیلم کوتاه در جشنواره های داخلی و خارجی را دارد، با بازی در نقش «مسعود» در نمایش «پنجره‌ای رو به آسمان» به بیان حقایقی به زبان بسیار ساده می پردازد. در ادامه گفتگوی خبرنگار کنگره 60 را با وی می خوانید.
در نمایش «پنجره‌ای رو به آسمان» گویی نویسنده به جهان انسان‌ها و باورهای آنها به اندازه‌ای نزدیک شده تا بتواند تاثیری از آنها گرفته و درام جهان متن خود را با الگویی از جهان معاصر پیش بگیرد. بنابراین شخصیت‌هایی که این نویسنده برای ارائه به مخاطب در نظر می‌گیرد، نمونه ما به ازایی از افراد جامعه امروز هستند که فضایی بین واقعیت و خیال را روزانه تجربه می‌کنند، لطفاً برای ما بفرمایید چطور شد که ایفای نقش در این نمایش را با این سبک و نوع پذیرفتید؟
پنج سال است که هنرجوی تئاترم و با استاد امیر دژاکام در گذشته کار کرده ام و در اکثر کارهایشان به عنوان بازیگر، مدیر تولید و جانشین تهیه کننده همکاری داشته ام. زمانی که بازی در این نمایش را به من پیشنهاد دادند؛ با کمال میل پذیرفتم و بر سر تمرین حاضر شدم و هم اکنون در حال آماده سازی این کار هستیم.
هنر تئاتر باتوجه به داشته‌ها و داده‌هایی که در آن تعریف شده است ارتباط مستقیمی با مخاطب دارد که می‌تواند شدت تاثیرگذاری را در مواجه با اثر تعیین کند. به نظر شما آیا این موضوع در این نمایش مد نظر قرار گرفته است؟
بله، فکر میکنم ارتباط با مخاطب جزو نخستین کارهایی است که این نمایش در هنگام اجرا خواهد داشت و به انسان یک نگاه جدید به اطراف میدهد.
پیوستگی مفهومی دیالوگ‌ها در هر صحنه گویای آن است که محتوا و جزئیات موردنظر، ارتباط مستقیمی با برون‌ریزی شخصیت‌ها دارد. به نظر شما علت این موضوع را آیا می‌توان به فضای اثر که بین لحظات متضاد برای درک بهتر مخاطب نسبت داد؟
حتما اینگونه است و امیدواریم که با بازی خود بتوانیم نظر نویسنده و مخاطبان را تامین کنیم.
شما آخرین نمایشی که امسال اجرا کردید، چه بود؟
آخرین کاری که کرده ام «مکبث» بود که در جشنواره فجر و در سالن شهرزاد به روی صحنه رفت.
لطفا برایمان از دیگر فعالیت های هنریتان بگویید.
من در فیلم های سینمایی «پل هوایی»، «زنانه»، «سلام بر فرشتگان»، «عروسک فرنگی» و بازی کردم و در سریالهای «پریا»، «همسایه ها»، «آوای باران»، «سفر در خانه» و «ستارخان» و ... به ایفای نقش پرداخته ام و همچنین با حضور در چند فیلم کوتاه برای جشنواره های ایرانی و خارجی جایزه گرفته ام. برای من باعث افتخار است که در کار برادران دژاکام همکاری می کنم.
نمایش «پنجره ای رو به آسمان» از چهار آذرماه 1398 هر روز به مدت 30 شب ساعت 20 برای عموم در تماشاخانه «سپند» واقع در خیابان کریم خان زند، خیابان آبان جنوبی به روی صحنه می رود.
تهیه بلیط نمایش «پنجره ای رو به آسمان»
تهیه و تنظیم: همسفر بهار
نگارنده: همسفر اکرم
کنگره 60
- تعداد بازدید از این مطلب :
2526