آموزش گرفتن مانع معرکه‌ گیری و موجب ارتقاء می شود

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز رابطه یادگیری با معرکه‌گیری و نق زدن و حاشیه است. ابتدا خلاصه­ ای از سی­ دی را می­گویم و بعد تجربه‌ای را تعریف می­کنم. در این سی دی آقای مهندس می­فرمایند: اگر ساختمانی آباد باشد ولی ساکنین آن خراب باشند، آن ساختمان رو به ویرانی می­رود ولی اگر ساختمانی ویران باشد و ساکنین آن آباد باشند، آن ساختمان رو به بهبودی می­ رود. این ساختمان جسم ما یا هر ساختاری می­تواند باشد. خلقت انسان بر اساس یادگیری است. یادگیری فقط برای درس و دانشگاه نیست، در همه موارد وجود دارد. ما همیشه در حال یادگیری هستیم. یک بچه زمانی که به دنیا می ­آید، از همان روز اول در حال یادگیری است؛ به‌مرورزمان هرچقدر دانش او بالاتر می­رود، شعاع اضافه می­کند.

اگر بخواهم یادگیری در کنگره را توضیح بدهم، باید برگردیم به اوایل شروع کنگره، در اوایل جلسات وجود داشت ولی لژیون نبود، در پایان جلسه همه اعضا دورهم می­رفتند گروه می­ شدند و چند نفر دورهم شروع می­کردند به صحبت کردن یا به قولی معرکه‌گیری، هرکسی برای خودش معرکه­ ای گرفته بود و مشکلات خاص خود را داشتند، آقای مهندس برای اینکه این مسئله را از بنیان درست کند، لژیون­ها را تشکیل داد، کار لژیون آموزش دادن است. ما هرکدام برای خود تحصیلات و شخصیتی داریم و چیزهایی بلدیم، ولی در لژیون فقط باید آموزش­های مربوط به مطالب کنگره آموزش داده شوند. ما نمی­توانیم خارج از مسائل کنگره، موضوعات را مطرح کنیم.

من اگر سر لژیون بیایم و در مورد سی­ دی، کتاب 60 درجه و مطالب کنگره صحبت نکنم، درباره چه چیزی صحبت می­کنم؟ همین‌جا معرکه‌گیری شروع می­شود، یکی از دردهای جسمانی می­گوید، یکی از فرزندش شکایت می­کند و این مطالب فایده­ ای برای ما ندارند.

یکی از مطالب مهمی که باید به آن توجه کنیم، چیزی است که بزرگان ما به ما گفته­ اند و خود من تجربه کرده ­ام؛ آن این است که باید به سفر اولی­ ها بیشتر بها بدهیم. یعنی به آن‌ها بیشتر مشارکت بدهیم، خدمت بدهیم و البته نه اینکه سهم دیگران را ضایع کنیم. من روزی که به کنگره آمدم، تا شش ماه که کلاً تکلیفم با خودم معلوم نبود، بعد از ماه ششم یکی از دوستان ما شد نگهبان جلسه و از همان جلسه اول شروع کرد به مشارکت دادن به من و من جلسه اول نمی­توانستم صحبت کنم و می­ترسیدم. وقتی دیدم تمام جلسات به من مشارکت می­دهند، رفتم خودم را آماده کردم برای صحبت کردن و نوشتن  در مورد دستور جلسه و تمرین کردن برای مشارکت در جلسه. به‌مرورزمان بعد از 14-15 جلسه به‌راحتی مشارکت و صحبت می­کردم. آقای مهندس می­گویند: انسان­ها در هرجایی، قومی و هر شرایطی که باشند، می­توانند با آموزش گرفتن یک‌دفعه ارتقاء پیدا کنند. یعنی اگر شرایط خودمان را در نظر بگیریم، من وقتی وارد لژیون شدم، از آن زمان 50-60 نفر وارد آن لژیون شدند. اما چند نفر توانستند کمک راهنما شوند؟ این آن نقطه‌ای است که انسان ارتقاء پیدا می­کند. خیلی­ ها پزشک می­شوند یا ورزشکار هستند، اما چند نفر جراح حاذق می­شوند یا به قهرمان جهان، عضو تیم ملی یا بازیکن تیم ملی تبدیل می­شوند؟ این‌ها نشانه این است که ما باید به چه شکلی از فرصت­ها استفاده کنیم و خودمان را ارتقا بدهیم.

در قدیم گروهی می ­آمدند زنجیر پاره می­کردند یا طناب و این‌جور مسائل؛ و گروهی را دور خود جمع می­کردند، در آخر هم پولی بابت معرکه­ گیری جمع می­کردند و به دست می­آوردند. شاید سبد ماهم همین معرکه‌گیری باشد که ما چیزی را جمع می­کنیم. اما برای معرکه‌گیری همه از یک قانون پیروی می­کنیم. اول زمزمه می­کنیم، بعد پچ‌پچ می­کنیم و بعد خودمان را مظلوم قرار می­دهیم. نهایتاً اگر من، هم لژیونی آگاه نباشم، همدم همان معرکه‌گیر می­شوم و عامل معرکه ­گیری می­شوم. یعنی برای جلوگیری از معرکه­ گیری حتماً لازم است که ما با هم­کلام شدن با معرکه­ گیر اجتناب کنیم.

مرزبان کشیک: همسفر مهدی
عکس و تایپ: همسفر مهرداد
تنظیم در وبلاگ همسفران آقا