ترکیب اندیشه و اقدام، انسان را به موفقیت و تعادل نزدیک می‌کند

در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.

این وادی به ما می‌آموزد که تفکر، گام اول برای تغییر است، اما اگر صرفاً در ذهن بنماییم و اقدام نکنیم، هیچ تغییری رخ نمی‌دهد. برای رسیدن به نتیجه، باید قدم برداشت، باید حرکت کرد و وارد عرصه عمل شد.

در وادی‌های قبلی مخصوصاً وادی اول «با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد.»، اهمیت تفکر و برنامه‌ریزی مورد تأکید قرار گرفت؛ اما وادی پنجم ما را از مرحله ذهنی وارد مرحله عملیاتی می‌کند.

مهندس حسین دژاکام می‌فرماید: «خیال خام، بدون حرکت، راه به جایی نمی‌برد.» این جمله بدین معناست که تا زمانی که افکار و نقشه‌های ذهنی ما به اجرا در نیایند، هیچ ارزشی نخواهند داشت.

وادی پنجم بر هفت اصل یا تمرین برای تغییر تأکید دارد. این ۷ اصل، ابزارهایی هستند که فرد می‌تواند به واسطه آنها از تاریکی خارج شود.

۱- برگشت از ضد ارزش‌ها: ما باید از رفتارها و افکاری که به انسان آسیب می‌زنند، مانند: دروغگویی، خشم، قضاوت، پرخوری، مصرف مواد و... دوری کنیم.

۲- خودداری: در بعضی مواقع انسان هرچه فکر می‌کند به نتیجه نمی‌رسد در اینجا عقل حکم می‌کند که از آن کار صرف‌نظر کند.

۳-قناعت: آموختن رضایت به داشته‌ها است. قناعت به معنای کم طلبی نیست، بلکه استفاده بهینه از امکانات موجود است.

۴- صبر: تحمل در برابر سختی‌ها، نه به معنای نشستن و انتظار، بلکه پایداری همراه با حرکت به سوی هدف است.

۵- تجسس، قضاوت، غیبت: یکی از موانع اصلی در مسیر، تجسس، قضاوت و غیبت است. تجسس در کار دیگران، قضاوت‌های سطحی و غیبت، نشانه‌هایی از نادانی انسان می‌باشد و سبب ایجاد مشکلات فراوان برای فرد می‌شود.

۶- پس‌انداز: دانه دانه است، غله در انبار. پس انداز، نمونه‌ای از به کارگیری عقل و اراده در عمل است. زیرا باید با مدیریت درست از اصراف پرهیز کنیم و این موضوع را همیشه در نظر داشته باشیم؛ پس‌انداز برای تمامی انسان‌ها یک ضرورت است و تأکید بر این است که به فرزندان خود نیز آموزش بدهیم.

۷. توکل، رضا، تسلیم: توکل به معنای سپردن نتیجه کار به خداوند پس از انجام تمام تلاش انسانی است، رضا نیز به معنای پذیرش اتفاقات زندگی و راضی بودن به خواست و حکمت الهی و در نهایت تسلیم به هرچه که خداوند مقدر کند.

در کنگره ۶۰، وادی پنجم به عنوان آغازگر عمل سالم در مسیر درمان اعتیاد شناخته می‌شود. فردی که در دام اعتیاد بوده، ممکن است بارها تفکر کرده باشد که باید ترک کنم اما اگر این تفکر به عمل ختم نشود، تغییری رخ نمی‌دهد. در این وادی فرد می‌آموزد که باید حرکت کند، تغییر دهد و مسئولیت انتخاب‌هایش را بپذیرد.

این وادی به ما می‌آموزد که برای رسیدن به آرامش، رهایی یا حتی موفقیت‌های دنیوی، تنها دانستن کافی نیست؛ بلکه باید عمل کرد. ترکیب اندیشه و اقدام، انسان را به موفیقت و تعادل نزدیک می‌کند. کسانی که این وادی را درک و اجرا می‌کنند، وارد مرحله جدیدی از خودشناسی و بازسازی شخصیت می‌شوند.

رابط خبری: همسفر مریم مرزبان خبری پارک شهدای شهرداری اصفهان
نویسنده: همسفر ساجده رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون بیست‌و‌یکم) رشته ورزشی بدمینتون نمایندگی سلمان فارسی
ارسال: راهنما همسفر فاطمه رشته ورزشی ایروبیک نمایندگی دنا شهرضا دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره ۶۰