وادی پنجم؛ آغاز تغییر با عمل و اصلاح درون. در مسیر درمان اعتیاد، بسیاری از افراد سالها در چرخۀ تکرار و شکست گرفتار میشوند. بارها تصمیم میگیرند ترک کنند؛ اما باز میلغزند. دلیل این چرخه چیست؟ چرا تصمیمگیریهای مکرر به نتیجه نمیرسد؟ زندگی مجموعهای از حرکتها، تصمیمها و تجربههایی است که مسیر رشد و تغییر ما را شکل میدهد. در کنگره۶۰ وادیها همچون ستونهای تفکر و اندیشه، راه را برای انسان هموار میکنند تا از تاریکی به سوی روشنایی گام بردارد. وادی پنجم تاکید دارد، تنها اندیشیدن و تفکر، راهگشا نیست. این وادی نقطه آغاز مسئولیتپذیری، اقدام عملی و سازندگی واقعی در مسیر درمان اعتیاد و بازسازی شخصیت انسانی است.
در وادی پنجم میخوانیم: «در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل مینماید.» وادی پنجم نقطه عزیمت از دانستن به شدن است؛ جایی که فرد از دنیای ذهن خارج میشود و با پذیرش مسئولیت، سفر خود را به سمت تعادل آغاز میکند. انسان همواره در ذهن خود، با افکار و خیالهای گوناگون مواجه است. خیال ساختن، نقشه کشیدن و رویاپردازی، بخشی از طبیعت ذهن انسان است؛ اما آنچه مسیر زندگی ما را تعیین میکند، اجرای عملی تفکرات است. تفکر هر چند مقدمهای حیاتی است؛ اما بدون حرکت، ارزش و تأثیر ندارد. باید با آن افکار، رفتار متناسبی هم همراه شود تا یادگیری و اصلاح پایدار رخ دهد.
کسی که صرفاً به درمان فکر میکند؛ اما تغییری در زندگیاش ایجاد نمیکند، همچنان در جایگاه پیشین خود باقی میماند. این وادی از ما میخواهد برخیزیم، حرکت کنیم و نظم ببخشیم.
کنگره۶۰ در قالب هفت بند مشخص، راهکارهای عملی برای آغاز حرکت از ضد ارزشها به سمت ارزشها را ارائه میدهد:
برگشت از ضد ارزشها: ضد ارزشها مانند دروغ، غیبت، کینه، خودخواهی، غرور، پرخاشگری، تنبلی، افسردگی، و… باعث تداوم تاریکی و ناتوانی در تغییر میشوند. قدم اول در اصلاح، شناسایی و قطع ارتباط با این نیروهای ویرانگر است.
خودداری: توانایی نه گفتن به نفسِ خواهان لذت آنی، اصل محوری تغییر است. بدون خودداری، تمایلات ناهنجار، دوباره مسیر سقوط را هموار میکنند.
قناعت: در جهانی پر از طمع و مقایسه، قناعت، راهی به سمت آرامش است. وقتی فرد از نیازهای افراطی رها شود، انرژی خود را صرف بازسازی روان و جسم خود میکند
.
صبر: درمان اعتیاد با روش DST نیازمند صبر فراوان است. هیچ اتفاق مهمی یکشبه نمیافتد. صبر به معنای استقامت آگاهانه در مسیر درست است. همانطور که یک دانه برای تبدیل شدن به درخت نیاز به زمان دارد، بهبودی نیز فرآیندی تدریجی است. تلاش برای تسریع یا تأخیر در روندها، تعادل سیستم را برهم میزند.
تجسس، قضاوت، غیبت ممنوع: توجه به زندگی و اشتباهات دیگران، انسان را از پرداختن به اصلاح خود باز میدارد. این سه رفتار، سموم روح هستند که ذهن را مسموم و مسیر تغییر را مختل میکنند. قضاوت، انسان را از درک عمیق و واقعیات دور میسازد. غیبت، هم انرژی فرد را میگیرد، هم روابط انسانی را تخریب میکند.
پسانداز: فقط مربوط به پول نیست؛ بلکه یعنی صرفهجویی در انرژی، زمان، احساسات و حتی محبت. فردی که اهل پسانداز است، برای روزهای سخت زندگی، آمادگی بیشتری دارد.
توکل، رضا، تسلیم: سه اصل مهم برای آرامش. توکل یعنی اعتماد به خدا، رضا یعنی پذیرش وضعیت، تسلیم یعنی همراستا شدن با قوانین هستی.
این دستورات، نه فقط در مسیر درمان اعتیاد، بلکه در مسیر انسانسازی نیز نقشی اساسی دارند. فردی که این موارد را به کار میگیرد، به تدریج ساختارهای درونی خود را بازسازی میکند و وارد چرخهای سالم از تفکر، تصمیمگیری و اقدام میشود. وادی پنجم پلی است میان فکر و عمل، خیال و واقعیت، خواستن و رسیدن. انسان تا وقتی در تاریکی ضدارزشها غرق است، هرقدر هم فکر مثبت داشته باشد، اتفاقی نمیافتد. این وادی به ما یادآور میشود که نجات در خیال و آرزو نیست، بلکه در برخواستن، حرکت کردن و عمل کردن به دانستههاست. اگر میخواهیم تغییر کنیم، باید برخیزیم، باید انجام دهیم، باید تجربه کنیم و با صبر و ایمان، از دل سختیها عبور کنیم. وادی پنجم یک نقطه عطف در مسیر درمان و تغییر است؛ جایی که فرد از حاشیه فکر و تماشای زندگی، به متن عمل وارد میشود. هر گامی که برداشته میشود، اگر در مسیر ارزشها باشد، پلی است به سوی آرامش و رهایی.
نویسنده: راهنمای ویلیام وایت همسفر فائزه
عکاس: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فرنگیس (لژیون هشتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر (لژیون هستم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابنسینا
- تعداد بازدید از این مطلب :
54