خلاصه و برداشت از ((سی دی پرواز))

سلام دوستان، محمد هستم یک مسافر.

در سی‌دی پرواز که گفت‌وگوی جناب مهندس با استادشان است، ایشان می‌فرمایند: «از نامردمی‌ها و نامردی‌ها بسیار غمگین می‌شوم.»

در ادامه، مهندس بیان می‌کنند که یک سفر اولی، وقتی سفر خود را آغاز می‌کند، به‌دلیل مصرف مواد و نداشتن تفکر، از همه چیز و همه کس شکوه و ناله دارد و بسیار زودرنج است؛ چرا که درگیر مشکلات خویش است، حال و روز مناسبی ندارد و به سبب همین بی‌تفکری، زندگی‌اش از تعادل خارج شده و مسیر خود را گم کرده است؛ نمی‌داند در کجای راه قرار دارد.

این ذهن بیمارگونه یک سفر اولی است که دیگران را به‌راحتی قضاوت می‌کند، خود را آزار می‌دهد و ناخودآگاه مشکلات تازه‌ای برای خویش به‌وجود می‌آورد.

استاد، جناب مهندس، در پاسخ می‌فرمایند:
رنج و عذاب بشر، ناشی از دانش‌های کشف‌نشده است؛ در این جهان بیکران، غم و اندوه فراوان است و شادی‌ها کوتاه و لحظه‌ای. زیرا انسان برای بقا، پیشرفت و سلامتی نیازمند تلاش و کوشش است، و همین تلاش‌ها، سختی‌ها و رنج‌های عمیقی به همراه دارد. در مقابل، شادی‌ها به‌سرعت می‌آیند و به‌سرعت نیز از بین می‌روند.

دانش‌های کشف‌نشده‌ای چون درمان اعتیاد، سرطان، صرع و بسیاری از بیماری‌های روحی و روانی، ریشه بسیاری از رنج‌های بشر هستند. البته، در کنگره ۶۰، درمان اعتیاد و حتی بسیاری از دیگر بیماری‌ها، موجب آرامش و التیام شمار زیادی از انسان‌ها شده است.

همچنین، در بسیاری از مسائل دیگر، علم توانسته رنج انسان‌ها را کاهش دهد. هرچند در برخی موارد، تنها توانسته جلوی پیشرفت بیماری را بگیرد، اما موفق به درمان کامل آن نشده است.

ما امیدواریم در آینده‌ای نزدیک، با تحقیق و همکاری میان کنگره و پزشکان و محققان، بتوانیم از درد و رنج انسان‌ها بکاهیم؛ همان‌طور که در درمان چاقی موفق شدیم افراد زیادی را از این مشکل نجات دهیم و دریافتیم درمان چاقی باعث بهبود بسیاری از بیماری‌های دیگر نیز می‌شود.

در ادامه، جناب مهندس می‌فرمایند:
«سختی‌ها وجود دارد، اما باید در دل سنگ برویم، آن را بشکافیم و ناممکن‌ها را ممکن سازیم. باید جایگاه و هدف اصلی‌مان را که از آن دور شده‌ایم، دوباره بیابیم؛ همان هدفی که بازگشت به معبود و نقطه آغازین خلقت انسان است. ما باید همچون پرندگان سبک‌بال، به آشیانه خود نزدیک شویم.»

متأسفانه، روان‌شناسان و روان‌پزشکان اعتقادی به این حقیقت که انسان از کجا آمده، به کجا می‌رود و هدفش از زندگی چیست، ندارند. اما ما در کنگره می‌دانیم که زندگی هدفمند است، و پس از مرگ، انسان در جهان‌های دیگر نیز به مسیر خود ادامه می‌دهد تا سرانجام به خالق بازگردد.

جسم ما در این دنیای خاکی همچون قفسی‌ست برای نفس، که مانع پرواز ما به‌سوی ابدیت و معبود می‌شود. لحظه مرگ و جدایی جسم از نفس، آغاز پرواز و حرکت نفس به‌سوی خالق و نزدیک‌تر شدن به آشیانه اوست.

در پایان، جناب مهندس تأکید می‌کنند که:
باید دل‌مان را به آسمان گره بزنیم، امید داشته باشیم، به خدا توکل کنیم و هرگز از تلاش، کوشش و حرکت باز نمانیم. حتی در سخت‌ترین شرایط نیز باید در مسیر صراط  مستقیم باقی بمانیم، از ضدارزش‌ها و بدی‌ها دوری کنیم.
زیرا انجام کارهای ارزشی از یک نقطه آغاز می‌شود و لحظه‌به‌لحظه، شعاع آن گسترش می‌یابد.
ممنون از توجه شما دوستان.

گرد‌آوری مطلب: مسافر محمد(لژیون۲)
ارسال: مسافر حمید(لژیون۷)
ویرایش و عکس: مسافر حسام( گروه سایت نمایندگی لویی پاستور)