علمی که تجربه شده باشد سندی است بدون نقص

چهارمین جلسه از دوره چهلم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی صائب تبریزی با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر رضا با دستور جلسه «تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST » روز سه‌شنبه ۲۴ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ برگزار شد.

سخنان استاد:

دستور جلسه درباره‌ی "شیشه" است. هرچند شخصاً مصرف زیادی نداشتم، اما در همان مدتی که تجربه‌اش کردم، حرف‌هایی دارم که خدمت‌تان عرض می‌کنم.

در جنگ جهانی دوم، شیشه را برای سربازان تولید کردند تا انرژی بیشتری برای جنگیدن داشته باشند. اما بعدها، چون انسان تمایل دارد جنبه‌ی منفی مسائل را ببیند و از آن سوءاستفاده کند، این ماده را به‌عنوان مخدر وارد بازار کرد؛ ماده‌ای که بی‌اغراق، وحشی‌ترین نوع مواد مخدر است و تأثیراتی روی مغز می‌گذارد که هیچ ماده‌ی دیگری قابل قیاس با آن نیست. وقتی برای اولین بار استفاده کردم، طرف مقابلم گفت: «این شیشه سیرشدنی نیست. هر چقدر داشته باشی را خواهی کشید و باز هم سیر نخواهی شد. بهتر است کنار بگذاری و ادامه ندهی.» اگر بخواهم از تخریب‌هایش بگویم، فقط در عرض یک ماه مصرف، دوستانم با دیدنم می‌پرسیدند: «با خودت چه کردی؟ قیافه‌ات کاملاً تغییر کرده.» واقعاً در همین مدت کوتاه، تمام سیستم بدنم به‌هم ریخته بود. یکی دیگر از آسیب‌های آن، تجربه‌ای بود که هنگام مراجعه برای ایمپلنت دندان داشتم. دکتر گفت: «من ایمپلنتی برایت می‌گذارم که تا آخر عمر دوام بیاورد، به‌شرطی که شیشه مصرف نکنی؛ چون این ماده باعث از بین رفتن آهن دندان می‌شود. با گذر زمان، حتی سخت‌ترین آلیاژها هم تخریب می‌شوند. این را از تجربه و مراجعات متعدد می‌گویم—هیچ چیز به‌اندازه‌ی شیشه آسیب‌زا نیست.»

در کنگره ۶۰ گفته می‌شود: «علمی که تجربه شده باشد، سندی بدون نقص است.» در کنگره، اعضای زیادی داریم که با مصرف شدید شیشه وارد شدند اما موفق به درمان شدند. حتی کسانی را می‌شناسیم که مصرف سنگین داشته‌اند و امروز عضو تیم ملی هستند، برخی هم مربی تیم ملی شده‌اند و برای همه‌ی ما، الگویی زیبا و الهام‌بخش هستند.

تایپ متن: مسافر آرش 

خدمتگزار سایت: مسافر هادی