تاریکی شیشه

دلنوشته همسفران لژیون اول در باب دستور جلسه «تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST»

همسفر سودابه

در مورد دستور جلسه تخریب شیشه، می‌توان گفت شیشه نماد شفافیت و روشنایی است؛ ولی مواد‌مخدری مانند شیشه دقیقاً همان نقطه‌ تاریکی است که در دل روشنایی شروع به گسترش می‌کند و سیاهی را بر جسم و جان فرد مصرف‌کننده سایه می‌افکند و آن‌چنان در تاریکی فرو می‌برد که گاه فرد مصرف‌کننده را به حال جنون و بدگمانی سوق می‌دهد و به خیال از بین بردن تک‌تک اعضاء خانواده‌اش می‌افتد؛ در حقیقت مصرف‌کننده بودن فرد خود مشکل بزرگی است و تخریب این شیشه بر روی جسم مانند تیشه‌ تیزی است که فرد مصرف‌کننده آن را بر ریشه خود و اطرافیان می‌زند.
امروز مفتخریم به وجود آقای مهندس که این بار مصیبت را از دوش‌ها زدودند و سایه سیاهی را تبدیل به نور و روشنایی کردند.
با تشکر از آقای مهندس و خانواده ایشان برای فراهم کردن این بهشت برین.

همسفر معصومه

شیشه جزء موادمخدرهای خطرناک است که اثر خیلی مخربی بر روی مغز انسان می‌گذارد. یک مصرف‌کننده شیشه خواب شبانه ندارد و گاهی اوقات خود را از صبح تا شب با یک وسیله سرگرم می‌کند و متوجه گذر زمان نمی‌شود و گاهی برای کوچک‌ترین مسئله پرخاشگری می‌کند.
در همسایگی ما نیز پیرمردی زندگی می‌کند که به دلیل مصرف شیشه همه نزدیکانش او را طرد کرده‌اند و آن فرد محیط اطرافش را تبدیل به زباله‌دانی کرده است.
در کلام آخر از آقای مهندس بسیار سپاس‌گزارم که مصرف‌کنندگان شیشه را با آغوش باز پذیرفتند و توانستند با روش درمان بی‌‌نقص DST، آن‌ها را به درمان قطعی برسانند.

همسفر مرجان

گاهی دردهایی هستند که دیده نمی‌شوند؛ اما جان آدم را می‌سوزانند. یکی از همین دردها، زخمی‌ است که شیشه، متادون و مخدرهای جدید بر روح و روان انسان‌ها می‌زنند. موادی که شاید در نگاه اول هیجان، انرژی و فرار از واقعیت را نوید می‌دهند؛ اما در واقع ویرانگری خاموش‌ و طوفانی‌ است که از درون شروع می‌شود و کم‌کم همه چیز را با خود می‌برد، آرامش، امید، خانواده، آینده و...
شیشه، متادون و... با چهره فریبنده‌اش، ذهن را می‌دزدد و انسان را از خود بیگانه می‌کند. در ابتدا شاید حس قدرت دهد یا احساس کند دنیا را می‌توان با یک اشاره فتح کرد؛ اما در حقیقت چیزی جز توهم و تخریب نیست.
مخدرهای جدید هم یکی پس از دیگری با نام‌های شیک، ظاهر گول‌زننده و وعده‌هایی پوچ می‌آیند؛ اما پایان همه‌ یکی‌ است، خلأ، اضطراب، وسواس و گاهی حتی مرگ.
ما در برابر این سیل خاموش مسئول هستیم. مسئول آگاه‌سازی، حمایت، درمان و مسئول نجات جان‌هایی که شاید هنوز امیدی در دلشان باقی مانده است.
بیایید سکوت نکنیم. بیایید نوری باشیم در دل تاریکی شیشه و مواد نوظهور.

نویسندگان: همسفران لژیون‌ اول
رابط خبری: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ششم) دبیر دوم سایت
تنظیم و ارسال: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر صنم (لژیون نهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حسنانی