English Version
This Site Is Available In English

محرک‌هایی که زندگی را خاموش می‌کنند

محرک‌هایی که زندگی را خاموش می‌کنند

اولین جلسه از دوره هجدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰، همسفران نمایندگی چالوس، با استادی راهنما همسفر مریم، نگهبانی همسفر هدیه و دبیری همسفر پرستو با دستور جلسه «تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST» در روز دوشنبه ۲۳ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از ایجنت خانم فاطمه  و مرزبانان تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم، همچنین از نگهبان خانم هدیه تشکر می‌کنم. دستور جلسه امروز درباره‌ شیشه، مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST است. آنتی‌ایکس مصرفی مسافر من شیشه نبوده؛ بنابراین مطالبی که ارائه می‌دهم بر پایه‌ آموزش‌هایی است که در کنگره‌۶۰ دریافت کرده‌ام.

شیشه ماده‌ای اعتیادآور و روان‌گردان است که از آمفتامین ساخته می‌شود و با نام‌هایی مانند آیس، مت و کریستال شناخته شده است. در کشورهای اروپایی و آمریکا آن را با نام «آیس» می‌شناسند؛ اما در ایران به دلیل شباهت آن به خرده شیشه با نام «شیشه» معروف شده است. این ماده را نخستین‌ بار یک داروساز ژاپنی ساخت و حدود ۸۰ سال پیش از آلمان و ژاپن به سایر کشورها راه یافت. از سال ۱۳۸۳ مصرف آن در ایران آغاز شد و تا به امروز ادامه داشته است.

شیشه در ابتدا در جنگ جهانی دوم به‌ عنوان دارویی ضد اضطراب و ضد افسردگی برای سربازان تجویز می‌شد تا بتوانند مدت طولانی در میدان جنگ بیدار بمانند و انرژی زیادی داشته باشند؛ اما به‌ مرور زمان مشخص شد که این ماده بسیار خطرناک و اعتیادآور است و مصرف آن ممنوع شد. شیشه تأثیر مستقیمی بر سیستم عصبی مغز دارد و میزان زیادی از سروتونین و دوپامین بدن را از بین می‌برد. گفته می‌شود قدرت تخریب آن تقریباً ۱۰ برابر هروئین است.

در اوایل مصرف شیشه باعث افزایش انرژی و احساس سرخوشی کاذب می‌شود و مصرف‌کننده تصور می‌کند این سرخوشی حاصل تأثیر این ماده است؛ در حالی‌که این انرژی از ذخایر داخلی بدن فرد ناشی می‌شود که به‌ صورت نابجا مصرف می‌گردد. تخریب ناشی از ۲ سال مصرف شیشه معادل با تخریب ۱۰ سال مصرف هروئین است و این نشان‌ دهنده‌ شدت ویرانگری آن است. شیشه می‌تواند در این مدت کم، فرد را به نابودی بکشاند و مانند یک بمب اتم عمل کند.

در سال‌های ابتدایی ورود این ماده به ایران، اطلاعات درستی در مورد آن وجود نداشت. تولید کنندگان شیشه تبلیغات فریبنده‌ای انجام دادند و آن را به‌ عنوان ماده‌ای لاغرکننده و چربی‌سوز معرفی کردند. متأسفانه بسیاری از افراد، مخصوصاً خانم‌ها در آرایشگاه‌ها و یا ورزشکاران، فریب این تبلیغات را خوردند و بدون آگاهی به سمت آن کشیده شدند که نتیجه‌اش، وابستگی و اعتیاد شد و زندگی‌های زیادی را ویران کرد.

از عوارض کوتاه‌مدت مصرف شیشه می‌توان به بی‌خوابی‌های طولانی، بی‌اشتهایی، افزایش انرژی کاذب و تقویت موقت عملکرد جنسی اشاره کرد؛ اما در بلند مدت، اختلالات جدی‌تری مانند تضعیف یا قطع کامل عملکرد جنسی، آسیب به پروستات، کلیه، کبد، ریه، لاغری مفرط، ضایعات پوستی و عفونت‌های گوارشی بروز می‌کند.

یکی از مهم‌ترین عوارض مصرف شیشه، توهم و بدبینی است. فرد نسبت به اطرافیان، خانواده یا حتی همسرش دچار شک و سوءظن می‌شود و تصور می‌کند همه دشمن او هستند. این توهم ممکن است باعث شود فرد دست به اقدامات خطرناک یا حتی جنایت بزند. جناب مهندس دژاکام فرموده‌اند: شیشه مخدر نیست؛ بلکه یک محرک است و مصرف‌کنندگان آن را «دیوانگان شاخ‌دار» نامیده‌اند؛ زیرا معمولاً اعتیاد خود را انکار می‌کنند و می‌گویند؛ چون خماری ندارد، پس اعتیادآور هم نیست! در حالی‌که این تصور کاملاً اشتباه است. مصرف‌کننده‌ شیشه با علائم دیگری مانند سردرد شدید، بی‌قراری، پرخاشگری، پرحرفی و اعتماد به‌نفس کاذب مواجه می‌شود. گاهی نیز به دلیل افسردگی، توهم و بدبینی، اقدام به خودکشی می‌کند.

این عوارض برای همه‌ مصرف‌کنندگان یکسان نیست و بسته به دوز مصرفی و میزان تخریب، متفاوت است. مسافر من ابتدا «گل» مصرف می‌کرد و سپس به «بنزای» روی آورد که این ماده نیز دست‌کمی از شیشه ندارد و تخریب‌های زیادی دارد. از جمله مخدرهای جدید می‌توان به بنزای، کیمیکال، فتتالین، نخ، دستمال، زامبی، کروکودیل و... اشاره کرد. همه‌ این مواد، مخدرهای صنعتی هستند که در آزمایشگاه‌های غیر مجاز به‌صورت شیمیایی تولید می‌شوند.

جناب مهندس اشاره کرده‌اند که شیشه‌های امروزی به‌اندازه‌ شیشه‌های اولیه تخریب‌گر نیستند و خوشبختانه هم شیشه و هم دیگر مواد جدید، در کنگره‌۶۰ با متد DST به‌خوبی درمان می‌شوند؛ البته به شرطی که خواسته‌ قوی برای درمان وجود داشته باشد. مواد محرک خیلی سریع‌تر از مخدرهایی مانند هروئین و مورفین از سد خونی مغز عبور می‌کنند و آسیب بیشتری به همراه دارند.

امروز شاهد هستیم که بسیاری از مصرف‌کنندگان شیشه در کنگره درمان شده‌اند، راهنما شده‌اند و اکنون در حال خدمت‌رسانی به دیگران هستند. این بزرگ‌ترین سند زنده برای اثبات اثربخشی آموزش‌ها و متد درمانی کنگره‌۶۰ است. آرزوی قلبی من این است که تمام انسان‌هایی که در بند اعتیاد هستند به رهایی برسند و آرامش را تجربه کنند.

در ادامه برگزاری آزمون شماره ۴ تیرماه در نمایندگی: 

مرزبان کشیک: همسفر مریم، مسافر مجید
تایپ: همسفر بهاره رهجوی راهنما همسفر شیوا (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر پرنیان (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چالوس

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .