وادی دوم، تفکر به ابعاد حیات

سپاسگزار خداوند و کنگره 60 هستم که به من این فرصت را دادند تا بتوانم در اینجا حضور داشته باشم و خدمت کنم.

برای اینکه بدانیم وادی دوم چه می گوید بایستی ابتدا در وادی اول به نقطه تفکری رسیده باشیم که جهان و ساختارهای آن با تفکری عظیم و بر پایه نظم و قوانینی شکل گرفته و من بعنوان موجودی که صاحب تفکر هستم ،بایستی برای به اجرا در آوردن هر خواسته ای ابتدا با تفکر ساختار مربوط به آن را بوجود آورم. ساختاری که قابل اجرا باشد و بدون نقص زیرا در غیر این صورت محکوم به زوال است.

وادی دوم می گوید هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. در واقع وادی دوم مبدا شروع حرکت در این جهان را برای من ترسیم می نماید زیرا تا زمانی که من مبدا خود را بعنوان یک انسان ندانم، مقصد هم برای من نا معلوم است و ممکن است در جهت اشتباه حرکت کنم و هرگز به مقصد خود نزدیک هم نشوم.

من در جایگاه یه انسان بایستی بدانم که حیاتم محدود به این چند سال از تولد تا مرگ نیست بلکه پیشینه و همچنین بعد از مرگ آینده ای در انتظار من است و من به این جهان فیزیکی آمده ام تا بتوانم در قالب زمان تغییرات اساسی را که فقط در این جهان قابل انجام است ایجاد نمایم. دانستن این موضوع برای من مبدا اولیه حرکت در این جهان می باشد.

هر انسانی خواستار مجموعه ای از خواسته هاست که معمولا در بیشتر این خواسته ها با سایر انسان ها مشترک است اما بایستی بداند بستری که در آن قرار گرفته یعنی خانواده، محیط اجتماعی، وضعیت مادی... نشان دهنده وضعیت درونی شخص است و این بستر شرایطی را فراهم میکند تا انسان تغییراتی را که بایستی در درون خود انجام دهد و هدف از بودن و هیچ نبودن اوست را بدرستی بتواند انجام دهد و هر آنچه در بیرون انسان رخ می دهد نشانه ای از درون اوست.

در این وادی می گوید ما جهت را سالها گم کرده بودیم، یک مصرف کننده مواد مخدر به واسطه مصرف قدرت تشخیص خیلی از مسائل را از دست داده است، حتی در بعضی موارد امکان تشخیص اندازه گرما و سرمای هوا را هم ندارد؛ بنابراین بایستی ابتدا با راه اندازی سیستم بیوشیمی جسم خود به یک تعادل احساسی نسبت به خود و جهان پیرامون خود برسد زیرا مخدر های طبیعی جسم تعیین کننده احساس ما نسبت به خودمان، عملکردمان، جهان پیرامونمان می باشد.

این نکته را هم بایستی در نظر داشت که برای رسیدن به یک خواسته بایستی خواسته‌های دیگر را قربانی کرد به عبارتی نمی‌توان همه‌چیز را باهم خواست و تمرکز بر روی یک خواسته انرژی ما را بر روی رسیدن به آن متمرکز می‌نماید.

تهیه گزارش:گروه وبلاگ آکادمی