مصرف‌کنندگان شیشه، مصرف‌کنندگان شاخ‌دار

مشارکت همسفران از لژیون هفدهم، راهنما همسفر اکرم

همسفر منیژه
«سونامی شیشه در راه است.» این جمله‌ای بود که آقای مهندس چند سال پیش برای هشداردادن و آگاهی‌بخشی گفتند؛ می‌خواستند مردم را از عواقب وحشتناک شیشه باخبر کنند. آیس، شیشه یا کریستال از مواد مخدر معروف و پرمصرف به‌حساب می‌آیند. مهم‌ترین ترکیب این مواد، مت‌آمفتامین است. می‌شود گفت شیشه یک ماده افیونی و بسیار ویرانگر است. وجود ترکیبی مثل پاپاورین در آن باعث افزایش دوپامین در مغز می‌شود. همین موضوع علاوه بر آسیب‌های مغزی، باعث توهم‌های شدید شنیداری و دیداری می‌شود و سوءظن زیادی ایجاد می‌کند، طوری که ممکن است فرد دست به کارهای خطرناکی مثل قتل یا آتش‌زدن اطرافیانش بزند. در دسته‌بندی علمی، شیشه جزو مواد محرک است، اما من آن را جزو مواد مخرب می‌دانم؛ چون تخریبش مثل بمب اتم، هم جسم و هم‌روان انسان را نابود می‌کند و خیلی وحشتناک‌تر از چیزی‌ است که تصور می‌کنیم. در جنگ جهانی دوم، سربازها برای اینکه بیدار بمانند، شیشه مصرف می‌کردند. در کشور ما هم اوایل، بعضی جوان‌ها برای لاغری یا حالت سرخوشی اولیه سراغش رفتند، چون فکر می‌کردند اعتیاد نمی‌آورد؛ اما واقعیت این است که تخریب و اعتیادش از خیلی مواد دیگر شدیدتر است. عوارضش هم کم نیست: از پوسیدگی شدید دندان‌ها گرفته تا اختلال در دریچه پروستات، جوش‌های چرکی، تعریق زیاد بدن و خیلی مشکلات دیگر. اما جای شکرش باقی‌ست، چون آقای مهندس می‌فرمایند: «اعتیاد یک بیماری پیش‌رونده است، اما اگر فرد وارد مسیر درمان درست شود و با متد DST و استفاده از شربت OT برای درمان جسم، روان و جهان‌بینی خود تلاش کند، اعتیاد تبدیل به یک بیماری پس‌رونده می‌شود.» با کمک علم کنگره، خیلی از مصرف‌کننده‌های شیشه، آیس و مواد دیگر هم به درمان واقعی رسیده‌اند.

همسفر زهرا
با ورود به کنگره ۶۰ متوجه شدم که نسبت به بسیاری از مواد مخدر نوظهور، از جمله شیشه، آگاهی و شناخت کافی نداشتم. پس از شنیدن سی‌دی «شیشه» از سخنان آقای مهندس، متوجه شدم که این ماده بسیار خطرناک‌تر از چیزی است که در ذهن عموم جاافتاده است. ایشان در این سی‌دی توضیح می‌دهند که اعتیاد، بیماری‌ای مزمن و پیش‌رونده است، اما قابل‌درمان است. مصرف‌کننده شیشه در صورت ادامه مصرف، وارد فازهای شدید روان‌پریشی مانند اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و سوءظن‌های خطرناک می‌شود. جناب مهندس همچنین اشاره می‌کنند که تاریخچه شیشه به دوران جنگ جهانی دوم بازمی‌گردد؛ زمانی که برای کاهش اضطراب سربازان مورداستفاده قرار می‌گرفت. بعدها نیز این ماده در ترکیب قرص اکس وارد شد و سپس مصرف آن ممنوع اعلام گردید. شیشه تأثیرات جسمی شدیدی دارد؛ به پوست آسیب می‌زند و سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند. اما مهم‌ترین تخریب آن در سیستم دوپامین مغز اتفاق می‌افتد و باعث ازبین‌رفتن تعادل روانی فرد می‌شود. مصرف‌کننده شیشه معمولاً خود را معتاد نمی‌داند و دچار توهم، سوءظن شدید و رفتارهای تهاجمی می‌شود. این افراد به دلیل رفتارهای غیرعادی و دور از عقل، با عنوان «دیوانگان شاخ‌دار» شناخته می‌شوند. در کنگره ۶۰، با استفاده از روش درمان تدریجی و کمک‌گرفتن از دارویی مانند شربت OT، موفق شده‌ایم بسیاری از مصرف‌کنندگان این ماده را درمان کنیم؛ زیرا این دارو جایگزینی مناسب برای مواد طبیعی از بین رفته در بدن آن‌ها محسوب می‌شود. در پایان آقای مهندس تأکید می‌کنند که رساندن آگاهی به نسل جوان، یکی از مهم‌ترین مسئولیت‌های ماست؛ چراکه بسیاری از جوانان به‌اشتباه تصور می‌کنند شیشه اعتیادآور نیست، چون مانند مواد سنتی، مورفین ندارد. اما واقعیت این است که اعتیاد به شیشه با قدم‌هایی آرام و پنهان، انسان را به سمت سقوط می‌کشاند.

همسفر سپیده
به‌طورکلی، مصرف مواد مخدر بسته به نوع ماده، موجب کاهش یا توقف تولید طبیعی برخی مواد شیمیایی در بدن می‌شود‌‌‌؛ در نتیجه، بدن دچار کمبود این مواد شده و برای جبران آن، تمایل بیشتری به مصرف مجدد و بیشتر مواد مخدر پیدا می‌کند. برای مثال، در مصرف هروئین، سطح مورفین در بدن به‌صورت مصنوعی بالا می‌رود و در مقابل، تولید مواد طبیعی مشابه مورفین، مانند دینورفین و آنکفالین، کاهش می‌یابد. ازآنجاکه تعداد آلکالوئیدهای موجود در تریاک بیشتر از سایر مواد مخدر است، تخریبی که در بدن ایجاد می‌کند نیز وسیع‌تر و شدیدتر است. مخدر شیشه که حاوی آمفتامین است، باعث افزایش فعالیت سلول‌های مغزی شده و سطح دوپامین را تا ۱۲ برابر بالا می‌برد. این ماده مخرب تأثیرات زیادی بر ذهن و رفتار فرد می‌گذارد؛ مصرف‌کننده دچار توهم می‌شود و چیزهایی را می‌بیند یا کارهایی را انجام می‌دهد که از نگاه خودش منطقی و واقعی هستند‌؛ درحالی‌که این رفتارها ممکن است برای اطرافیان آسیب‌زا باشد. در کتاب چهارده مقاله به این افراد "مصرف‌کنندگان شاخ‌دار" گفته می‌شود. در کنگره ۶۰، درمان اعتیاد به شیشه با روش DST  به‌راحتی و با کمترین آسیب انجام می‌شود و فرد به‌تدریج به تعادل جسمی و روانی می‌رسد. همچنین درمان اعتیاد به موادی مانند: گل و حشیش با داروی OT امکان‌پذیر شده است.

ویراستاری: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر ستاره (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون اول)
ارسال: همسفر مونا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی البرز کرج