نیروی الهی قوی‌ترین نیرویی است که در جهان حاکم است

صحبت‌های آقای مهندس در کنگره‌۶۰ برای عام قابل فهم است، چه افراد تحصیل کرده چه بی‌سواد. به تازه واردین گفته شده که چهل سی‌دی را بنویسند تا جهان‌بینی را فرا گرفته و ذره ذره به آن برسند. جهان‌بینی یعنی دیدن جهان. بسیار مهم است که از چه روزنه‌ای به اطراف نگاه کنیم چون دید ما به جهان یک طرفه است. برای مثال: وقتی مشکلی پیش می‌آید بقیه مشکلات را هم تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

هدف از آموزش جهان‌بینی این است که، زندگی را از چه دریچه‌ای نگاه کنیم. ما می‌توانیم از دریچه ناامیدی نگاه کنیم و ببینیم که همه چیز خراب و سیاه است حتی نویسندگانی هم داشتیم که دست به خودکشی زدند و از بین رفته‌اند، چون دیدگاه آن‌ها اینطور بوده پس، نوع دید ما خیلی مهم است. اما اگر از دریچه مثبت نگاه کنیم خیلی چیزها تغییر می‌کند.

فضایل و رذایل انسان‌ها با هم و در هم است و خوبی و بدی در همه هست؛ این‌که انتظار داشته باشیم همه چیز خوب باشد غیرممکن است. سوال پرسیدن نصف علم است یعنی کسی که می‌خواهد سوال کند باید نصف علم آن را داشته باشد. زمانی که به یک مشکل یا بحران برخورد می‌کنیم معمولاً این مسئله به خود ما برمی‌گردد همانطور که ابتدای هر جلسه می‌گوییم «خداوندا ما را از دست نیرومندترین دشمن خودمان که جهل و نادانی خودمان است نجات بده». وقتی درست نگاه کنیم متوجه می‌شویم که ۹۰ درصد مشکلات خودمان هستیم چون تصمیمات درست نگرفتیم، بررسی نکردیم، درست فکر نکردیم و به مشکل برخوردیم.

یکی از مسائلی که خیلی مهم است زود بیدار شدن است کسانی که سحرخیز هستند از سلامتی خیلی بالاتری برخوردار هستند و برعکس کسانی که تا ظهر می‌خوابند منشأ مشکلاتشان همین است. از قدیم گفته‌اند با دوستان مروت با دشمنان مدارا، ما در بعضی مواقع مدارا می‌کنیم که این خوب است ولی تا جایی که از مدارا کردن ما سوء استفاده نشود. انسان گاهی اوقات از روی ترس و گاهی از روی قدرت مدارا می‌کند.

وقتی یک مشکلی داریم باید به دنبال آن برویم و تلاش و کوشش کنیم تا حقمان را بگیریم، زیرا حق گرفتنی هست. باید سعی کنیم زمان را از دست ندهیم و به خداوند ایمان داشته باشیم. ایمان داشتن باعث حیات و ادامه زندگی و همچنین باعث قوت قلب می‌شود. نیروی الهی وجود دارد و قوی‌ترین نیرویی است که در جهان حاکم است و اگر آن را از دست بدهیم برای خودمان ایجاد مشکل می‌کنیم. اگر مشکلی پیدا کردیم باید با آرامش آن را حل و راه دیگری را پیدا کنیم.

در مسیر ما مسائل مثبت و منفی باید وجود داشته باشد، یعنی اضداد باید باشد زیرا اگر همه مسائل زندگی مثبت باشد و هیچ مشکلی وجود نداشته باشد دیگر زندگی مفهومی ندارد. حال اگر با وجود اضداد به طرف منفی برویم در سختی و در جهنم قرار داریم و اگر به طرف مثبت حرکت کنیم در بهشت قرار می‌گیریم. در رنج بودن انسان مساوی است با جهنم، در آرامش بودن او مساوی با بهشت است. جهان‌های دیگر وجود دارند و مرگ پایان زندگی نیست. جهان‌ها با یکدیگر در حال ارتباط هستند و اگر جهان یا زمین فاقد القائات و الهامات بود انسان نمی‌توانست حتی یک هم قدم بردارد.

نویسنده: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون‌پنجم)
رابط‌خبری: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون‌‌پنجم)
عکاس: همسفر عارفه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون‌‌پنجم)
ویرایش: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیون‌هفتم)
همسفران نمایندگی صادق قم