English Version
This Site Is Available In English

بخشیدن، جزئی از زندگی ما است

بخشیدن، جزئی از زندگی ما است

اولین جلسه از دوره چهارم لژیون سردار نمایندگی جهانبین شهرکرد به استادی راهنمای محترم مسافر کامران، نگهبانی مسافر یاسر و دبیری مسافر مرتضی با دستور جلسه "قضاوت و جهالت" و "بخشش" در روز سه‌شنبه ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ١۵:۳۰ آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان کامران هستم یک مسافر؛

خدا را شکر می‌کنم که به من اجازه داد تا در خدمت شما، در این نمایندگی حضور داشته باشم و امیدوارم همگی در این مسیر پیش رو، موفق و پاینده باشید.

من چند وقتی بود به این موضوع فکر می‌کردم که ما در کنگره دور هم جمع می‌شویم و راجع به جهان‌بینی با هم صحبت می‌کنیم و اما بازتاب و تأثیراتش باید یک جایی در زندگی ما خودش را نشان بدهد که اگر نشان ندهد، غیر از شعار هیچ بار آموزشی برای ما نداشته است. من وقتی به خودم رجوع می‌کنم و می‌بینم در اتفاقات روزمره زندگی غفلت به سراغم می‌آید، به این نتیجه می‌رسم که انسان بودن کار سختی است. من با اینکه تمام تلاش خودم را به کار می‌گیرم تا از خودم مراقبت کنم، با این وجود اگر آموزش های کنگره نبود من چه تصویر زشتی داشتم و از این بابت خدا را شکر می‌کنم در سیستمی حضور دارم که دائماً معیارهای انسان بودن را به من یادآوری می‌کند.

دستور جلسه «قضاوت و جهالت» است. یادم افتاد دو سه هفته پیش که برای اجازه پهلوانی یکی دو تا از بچه‌ها به تهران رفتیم و وقتی برگشتیم از ما پرسیدند که آیا اجازه داریم این موضوع را انعکاس بدهیم؟ یکی از پهلوان‌ها قبول نکرد که پهلوانی خود را اعلام کند، وقتی دلیل آن را پرسیدیم گفت: ما در یک منطقه‌ای زندگی می‌کنیم که نگاه قضاوت‌گرانه روی انسان‌ها وجود دارد و اگر بفهمند من ۵۰۰ میلیون به کنگره کمک کردم، پشت سرم حرف و حدیث چیده می‌شود که چرا به کسانی که در اطرافم مشکل مالی دارند کمک نکردم و به کنگره کمک کردم و در این صورت مورد قضاوت قرار می‌گیرم. قطعاً این دیدی که در انسان‌ها وجود دارد ریشه در جهل آنهاست. 

خیلی وقت‌ها ترس از قضاوت انسان‌ها باعث می‌شود من در کنگره خدمت نکنم و دلیل بیاورم که من ۱۰ سال مصرف کننده بودم و هیچکس نفهمید، الآن بروم در کنگره همه می‌فهمند، در صورتی که ما باید افتخار کنیم که در چنین سیستمی در حال خدمت هستیم و هرگز نباید در بیان و ترویج ارزش‌ها در جامعه و همچنین از اینکه بگوییم کنگره ای هستیم، اَبایی داشته باشیم. آقای مهندس اگر از این عنوان ابایی داشتند هرگز در مسیر احداث کنگره قدم نمی‌گذاشتند، در صورتی که ایشان این موضوع را برای خودشان افتخاری بزرگ می‌دانند. اما ما انسان‌ها متأسفانه به جای اینکه قضاوت قاضی اصلی برایمان مهم باشد، از قضاوت بندگانش می‌ترسیم.

البته گاهی افراد خدمت مالی را صرفاً برای یک سری از انسان‌هایی می‌دانند که وضع مالی خوبی دارند، که باز هم این موضوع ریشه در جهالت آنها دارد. چون ما در کنگره یاد گرفتیم که بخشیدن، جزئی از زندگی ما است، همان گونه که انسان‌های دیگر جزئی از زندگی‌شان را به ما بخشیدند، یعنی وقت و انرژی‌شان را به من بخشیدند تا من به رهایی برسم و در مسیر درست زندگی قرار بگیرم.

 به خاطر دارم آقای مهندس یک بار گفتند: اگر شما تمام عمرتان را صرف خدمت به انسان‌ها بکنید هیچ منتی بر سر آنها ندارید، چون تازه یاد گرفته‌اید انسانی زندگی کنید و این واقعاً برای من درسی بود که اگر در کنگره خدمت می‌کنم جزء صفات انسانی من است. وقتی انسان‌هایی را می‌بینم که با شرایط سخت در کنگره خدمت می‌کنند، به فکر فرو می‌روم که من در جایی زندگی می‌کنم که کنگره نزدیک محل سکونت من است و من هم تنها وقت اضافی خود را صرف کنگره می‌کنم، اما انسان‌هایی هستند که با تمام وجود سختی‌ راه را به جان می‌خرند و از شهرستان‌ها با شرایط سخت در حال تردد هستند تا به کنگره خدمت رسانی کنند، در اینجا بخشش شکل زیبایی دارد چون این انسان‌ها از نیاز خودشان می گذرند و چقدر استاد آقای مهندس قشنگ می‌گویند: ما تو را آماده می‌کنیم برای انسان‌هایی که به تو ملحق می‌شوند. یعنی تا انسان‌ها آماده نشوند و در این مسیر درست قرار نگیرند، آنهایی که قرار است بیایند، هرگز نمی‌آیند.

ما نباید گذشته خود را فراموش کنیم که با چه نیتی وارد کنگره شدیم و حاضر بودیم چه چیزهایی را در قبال این که یک مصرف کننده نباشیم، بدهیم و اگر عهد، پیمان و فلسفه وجودی و همچنین گذشته خود را فراموش کنیم، خداوند هم باز گذشته ما را به یادمان می‌آورد.  به هر حال امیدوارم از این فرصت کوتاهی که در زندگی به ما داده شده است به بهترین شکل استفاده کنیم و اگر کاری در کنگره می‌خواهیم انجام بدهیم، به فردا موکول نکنیم که به گفته آقای مهندس؛ خدمت معنوی، خدمت مالی با خودش می‌آورد. تجربه نشان داده بچه‌هایی که به هر شکلی خدمت می‌کنند، چه خدمت معنوی و چه مادی، در امورات زندگی‌شان گشایش اتفاق می‌افتد و بدانیم وعده خداوند هرگز دروغ نیست. امیدوارم به وعده خداوند ایمان داشته باشیم و آنچه در توان داریم، در مسیر رسیدن به اهداف کنگره به کار بگیریم و افتخار کنیم که یک عضوی در این مجموعه سرافراز هستیم. 

از اینکه به صحبت‌های من توجه کردید، از همه شما سپاسگزارم.

نگارنده و ویراستار: مسافر شمس‌الدین لژیون۳ 

عکاس: مسافر افشین لژیون ۳

تنظیم: مسافر بهزاد لژیون ۱۱

ارسال: مرزبان خبری مسافر وحید

نمایندگی جهانبین شهرکرد/مسافران

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .