جلسه چهاردهم از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی نائین، به استادی راهنما مسافر محمد رضا، نگهبانی مسافر محمّد و دبیری مسافر مهدی بادستور جلسه «قضاوت و جهالت» سه‌شنبه 17 تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته قضاوت و جهالت، ویژگی که انسان نسبت به سایر مخلوقات دارد قدرت اختیاری است که خداوند به او داده است.
موضوع قضاوت از قدرت اختیاری که انسان دارد سرمنشأ می‌گیرد و به‌طورکلی انسان قاضی متولد می‌شود و این موضوع باید در خصوص زندگی شخصی خودش باشد در خوردن، آشامیدن، پوشیدن و افکار اندیشه خودش را قضاوت کند. در کنگره آموزش می‌گیریم که قضاوت کردن دیگران از روی جهل و ناآگاهی است و به علت نداشتن علم و آگاهی شروع به قضاوت دیگران می‌کنیم مثلاً هم لژیونی یا راهنما را قضاوت می‌کنیم که فلان راهنما خوب است چون این‌گونه عمل می‌کند و فلان راهنما بد است چون به گونه دیگر عمل می‌کند.
نتیجه این قضاوت‌ها ترس، منیت و ناامیدی است. همان مثلث جهالت، انسان همیشه باید قاضی عملکرد خودش باشد، من به‌عنوان یک مصرف‌کننده همیشه دیگران را در اعتیاد خود مقصر می‌دانستم ولی هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم که خودم دنبال مواد بودم، همیشه ساقی را مقصر می‌دانستم و هیچ‌وقت فکر نکردم که من دنبال ساقی می‌رفتم، او هیچ‌وقت دنبال من نیامد. همیشه مسائل را از زاویه دید خودم نگاه می‌کردم ولی اگر کلاه‌خودمان را قاضی کنیم آن‌وقت متوجه می‌شویم، شاید دفعه اول مواد مخدر از طرف کسی به تو پیشنهادشده ولی دفعات بعد آن چی؟ خداوند همیشه انسان را در سر دوراهی قرار می‌دهد در قرآن آمده یکی راه فسق و فجور و دیگری راه تقوی و آنجا ما هستیم که کدام مسیر را با توجه به قدرت اختیار انتخاب می‌کنیم.
در هر مسیری که قرار بگیریم در ادامه مسیر نیروی الهام مثبت و منفی به ما کمک می‌کند، به عنوان مثال نیرویی به ما می‌گوید به کنگره برو و نیروی دیگر می‌گوید نرو، نیرویی که می‌گوید برو الهام تقوی می‌کند و نیرویی که می‌گوید نرو الهام فجور می‌کند. هرکسی که بیشتر دیگران را قضاوت می‌کند جهل و نادانی بیشتری دارد، ما باید دوربین را به سمت خودمان بگیریم و ببینیم آیا کاری که می‌کنیم برای خودمان و دیگران مفید است یا نه، ما باید کنگره را وسیله‌ای برای کمک و آموزش گرفتن خودمان و دیگران بدانیم نه اینکه به‌عنوان یک هدف، چون هدف وسیله را توجیه نمی‌کند، انسانی که دیگران را قضاوت نمی‌کند شکرگزار است و با شکرگزار بودن از وسیله‌ای که برای رسیدن به حال خوش در اختیار او قرارگرفته در او ایجاد انرژی می‌کند و حالش خوب می‌شود.
به‌عنوان‌مثال خدمت‌گزاران کنگره که از راه‌های دور برای خدمت می‌آیند همیشه حالشان خوب است و برای داشتن حال خوش‌خدمت می‌کنند و شکرگزاری این حال خوش را با خدمت به دیگران انجام می‌دهند. در کنگره برای اینکه ما به حال خوش برسیم قبلاً مسیر مشخص شده و تمام مسیر حرکت توسط راهنما تابلو گذاری شده است، مسیری که شما امروز در آن قرار گرفته‌اید قبلاً توسط راهنما طی شده است و دیگر شما تجربه را تجربه نمی‌کنید و در مسیر مطمئن برای رسیدن به رهایی و آرامش قرار گرفته‌اید.
تایپ مطلب: مسافرخسرو لژیون دوّم
عکس: مسافر علی لژیون ششم
ویرایش، تنظیم و ارسال: مسافر محمدرضا راهنما تازه واردین
نمایندگی مسافران نایین
- تعداد بازدید از این مطلب :
184