قضاوت خداوند بر اساس عدالت است

هفتمین جلسه از دوره دوازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دکتر مسعود با استادی همسفر معصومه ، نگهبانی همسفر زهره و دبیری همسفر رویا با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» روز دوشنبه ۱۶ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خیلی خوشحالم که امروز در جمع شما حضور دارم، از ایجنت محترم، مرزبان‌ها و راهنمای محترم خانم لیلا  تشکر می‌کنم که این فرصت خدمتگزاری را در اختیار من گذاشتند. دستور جلسه جهالت و قضاوت. آقای مهندس با این همه علم و دانایی که دارند وقتی که درباره دو کلمه جهالت و قضاوت صحبت می‌کنند قطعاً یک ارتباط بین این دو کلمه وجود دارد؛ قضاوت دانش و آگاهی و اطلاعاتی که درباره موضوعی داریم به وجود می‌آید ولی جهالت از ناآگاهی و نادانی ما به دست می‌آید، ما فکر می‌کنیم که جهالت از ترس و اضطراب جهالت به وجود می‌آید ولی از جهالت است که ترس و اضطراب و حسادت و خیلی چیزهای دیگر که به وجود می‌آیند زیر مجموعه جهالت هستند؛ ما سه نوع قضاوت داریم قضاوت نسبت به خودمان و قضاوت نسبت به دیگران و قضاوتی که یک سری از انسان‌ها حکم آن را دارند. درباره قضاوت نسبت به خودمان من در این زمینه قضاوت داشتم و دارم و امیدوارم با این دستور جلسه بتوانم روی خودم کار کنم، در زندگی خودم را خیلی قضاوت می‌کنم همیشه احساس می‌کنم کارهایی که انجام می‌دهم خوب نیست یا به دل بقیه نمی‌نشیند در صورتی که صد خودم را برای یگران می‌گذارم ولی وقتی که مهمان‌ها می‌رفتند خودم را قضاوت می‌کردم و به مسافرم می‌گفتم به نظر تو غذا خوب بود و یا مثلاً اگر حرفی می‌زدم احساس می‌کردم مهمانم از این صحبت من ناراحت شده باشد شاید حرفی که زده باشم مهم نبوده ولی خودم را قضاوت می‌کردم حتی شاید از طرف مقابل معذرت خواهی هم می‌کردم خلاصه با خودم و افکارم درگیری داشتم. من همیشه از کنگره به عنوان یک مکان مقدس یاد می‌کنم و تا زمانی که بتوانم دوست دارم در اینجا خدمت کنم. زمانی که وارد کنگره شدم با کلی زخم‌هایی که در وجودم بود و شاید هم به خاطر قضاوت‌های غلط خودم بوده که هیچ وقت برای التیام زخم‌هایم کاری نمی‌کردم و همیشه برای من یادآوری از یک خاطره تلخ بود و همیشه کینه آدم‌ها را داشتم؛ خدا را شکر که در کنگره یاد گرفتم که با این مسائل کنار بیایم و خودم را ترمیم کنم، این مسائل در زندگی من مثل یک پازل می‌باشد سعی می‌کنم با آگاهی پازل را سر جایش بگذارم، سعی می‌کنم با خودم مهربان‌تر باشم، قضاوت کردن خودم را کنار بگذارم. قضاوت بعدی راجع به دیگران است وقتی که در مورد کسی پیش داوری می‌کنیم و اطلاعی از گذشته آن طرف نداریم و آن را قضاوت می‌کنیم در مورد لباس پوشیدنشان و خیلی چیزهای دیگر قضاوت می‌کنیم، امکان دارد آن فرد بسیار خوبی باشد ولی به هر دلیلی یک بار با من برخورد خوبی نداشته باشد فوری او را قضاوت می‌کنم که آن همه خوبی را در او نمی‌بینم و در موردش نظر می‌دهم. از قضاوت است که تجسس و به دنبالش غیبت به وجود می‌آید. استاد امین بیان می‌کند این انرژی‌های منفی و قضاوت کردن‌ها هر چقدر دیگران کیلومترها از ما فاصله داشته باشند باز هم اشعه‌ها از طریق افکار به طرفشان پرتاب می‌شود حالا یا در خواب آن طرف را می‌بیند یا در بیداری و حالشان خراب می‌شود، وقتی که من نمی‌توانم فرزند خودم را قضاوت کنم درباره همسرم قضاوت کنم و نظری بدهم چگونه باید به خودم اجازه دهم یک پله آن طرف‌تر را قضاوت کنم که خدا را شکر یک چنین جایی است و ما یاد می‌گیریم. من با گوش کردن به سی‌دی‌ها متوجه شدم خیلی از این قضاوت کردن‌ها به خاطر مشکلات درون خودم است. قضاوت دیگری که علمش را یاد می‌گیرند و قاضی می‌شود حتی قاضی هم که می‌خواهد حکمی را صادر کند از قبل اطلاعات جمع آوری می‌کند و حرف‌های دو طرف را می‌شنود و بر اساس  تحقیقات انجام شده حکمی را صادر می‌کند امکان دارد حکم قاضی هم اشتباه باشد و این اشتباه ممکن است جان یک انسان را بگیرد؛ به نظر من قضاوت فقط مختص خداوند است چون خداوند خالق انسان است، از گذشته و آینده بنده‌اش خبر دارد، قضاوت خداوند بر اساس عدالت است و عدالت خداوند تنها عدالتی است که هیچ قضاوتی در آن نیست.

در ادامه تقدیر از اعضای لژیون سردار:

تایپیست: همسفر معصومه، راهنما همسفر شیدا (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر نرگس، راهنما همسفر زینب(لژیون چهارم) نگهبان سایت
عکاس: همسفر لیلا، راهنما همسفر لیلا (لژیون نهم)
ارسال: همسفر معصومه راهنما همسفر زینب (لژیون چهارم) دبیر دوم سایت
مرزبانان کشیک: همسفر رها و مسافر امین
همسفران نمایندگی دکتر مسعود