هیچ مسئولیتی در جهان یک‌طرفه نیست

جلسه چهارم از دور دهم کارگاه‌های آموزشی عمومی مسافران و هم‌سفران نمایندگی معدن فیروزه با استادی مرزبان محترم مسافر خلیل و نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر مصطفی با دستور جلسه وادی چهارم و تأثیر آن روی من پنجشنبه تاریخ 1404/4/5 ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد
سلام دوستان خلیل هستم یک مسافر.
از نگهبان و ایجنت محترم سپاسگزارم که استادی و مسئولیت جلسه را برای اداره آن به من واگذار نمودند تا خدمت کنم.
دستور جلسه وادی چهارم است؛ در مسائل حیاتی مسئولیت سپردن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن: به‌صورت اجمالی به وادی‌های پیشین می‌پردازم، وادی اول تفکر کردن را به ما می‌آموزد و وادی دوم این پیام را برای ما دارد که هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نگذاشته است و وادی سوم می‌گوید که هیچ‌کس بیشتر از خود ما به فکر ما نیست. وادی چهارم هم در مورد مسئولیت‌ صحبت به میان می‌آورد و اشاره می‌کند که هیچ مسئولیتی در جهان یک‌طرفه نیست و تمامی مسئولیت‌ها دوطرفه هستند، به‌عنوان مثال مسئولیت پدر نسبت به فرزندان و همسر و متقابلاً همسر و فرزندان نیز مسئولیت‌های مشخصی در قبال پدر خانواده دارند، بین استاد و شاگرد نیز به همین شکل، مسئولیت‌های مشخص و متقابل وجود دارد و همین‌طور در کنگره ۶۰ بین راهنما و رهجو نیز مسئولیت‌های به‌صورت دوطرفه وجود دارد بدین‌صورت که به‌عنوان مثال اینطور نیست که راهنما در مورد مسیر درمان رهجو به تنهایی مسئول باشد و اگر راهنما مسئله یا نقصی را در رهجو مشاهده کند خودش هم مسئول حل کردن آن باشد. راهنما فقط مسئول نشان دادن راه به رهجو است مسئولیت اجرای صحیح و بی‌نقص آن با رهجو است، راهنما با توجه به شرایط رهجو به او پله می‌دهد اما مسئول سر ساعت مصرف کردن دارو طبیعتاً با خود رهجو می‌باشد و همانطور که گفته شد راهنما صرفاً مسئول آموزش دادن نحوه صحیح مصرف دارو می‌باشد.

خداوند انسان را پس از خلقت بین دوراهی قرارداد و به او قدرت اختیار عطا کرد، این دوراهی بین خوبی و بدی می‌باشد که همیشه پیش روی انسان است، ما در مورد مسأله اعتیاد هم اختیار داشتیم و با پیروی از نفس اماره به تدریج‌ها در دنیای اعتیاد پا گذاشتیم و به دلیل منیت نمی‌پذیرفتیم که مصرف‌کننده مواد مخدر شده‌ایم. اکنون ه با استفاده از آموزش‌های کنگره و پا گذاشتن در نفس لوا مه اشتباهات خود را پذیرفتیم و مسئولیت تمام اشتباهاتمان و آسیب‌هایی که به خودمان وارد نمودیم را به گردن گرفتیم باید مسئولیت جبران اشتباهات و ترمیم آسیب‌های وارده را هم شخصاً به گردن بگیریم چراکه هم قدرت انتخاب داریم و هم اختیار انجام و عمل آن را هم برخوردار هستیم؛ اکنون هم مسئولیت سفر کردن ا به عهده خودمان است و راهنما صرفاً برای ما فقط می‌تواند راه را نشان دهد. اگر ما فرامین راهنما را به‌خوبی اجرا نکنیم و دیگران را مسئول کیفیت بد سفر خود معرفی نماییم و انگشت اتهام را به سمت همسفر و راهنما و خانواده خود ببریم در حقیقت از مسئولیت‌های خود شانه خالی کرده‌ایم. ما باید به یاد داشته‌باشیم که زمانی کمک خداوند و نیروهای الهی شامل حال ما می‌شود که در صراط مستقیم حرکت کنیم.
ما برای تشخیص خط و خطوط و حدومرز مسئولیت‌های خودمان و خداوند نیاز داریم که خودمان و نفس خودمان را بشناسیم و در مورد صور آشکار و صور پنهانمان آگاهی کسب نماییم این که بدانیم نقش نفس و مراتب آن در مسیر زندگی ما به چه صورت است در این صورت می‌توانیم به قدرت تشخیص برسیم و حدومرز مسئولیت‌های خودمان و خداوند را از هم تفکیک نماییم، نهایتاً یادآوری می‌کنم که خداوند به ما قدرت اختیار عطا کرده و خودمان مسئول مشکلات و مسائل مربوط به خود هستیم.
ممنون که سکوت کردید و به حرف‌های من نیز گوش دادید
عکاس: مسافر عباس
تایپ: مسافر ابوالفضل
ویراستاری، نگارش متن و ارسال مطلب: مسافر حسین لژیون دوم به راهنمایی راهنمای محترم مسافر ابوالفضل