مصرف دخانیات باعث باز ماندن پرونده موادمخدر

جلسه یازدهم از دوره دوم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی یوسُف با استادی دنور همسفر فرح، نگهبانی راهنمای ‌تازه‌واردین دنور همسفر اکرم و دبیری همسفر ناهید با دستور جلسه  «دخانیات (سیگار، قلیان، ناس، پیپ، ویپ)» روز سه‌شنبه ۱۳ خردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۴۵ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از خانم اکرم عزیز نگهبان سردار بسیار ممنونم که این فرصت را به من داد که بتوانم در این جایگاه خدمت کنم، از ایجنت و مرزبان‌های عزیز هم تشکر می‌کنم. دستور جلسه در مورد دخانیات است، همان‌طور که می‌دانید آقای مهندس گفته‌اند، مصرف سیگار و دخانیات باعث می‌شود پرونده کسی که رهایی گرفته است، باز بماند و این به معنای آن است که رهایی فرد کامل نشده است. خود ما تجربه‌ای در این زمینه داشتیم، مسافرم وارد سفر دوم شد ولی نیکوتین را کنار نگذاشته بود و هنوز سیگارش را مصرف می‌کرد و طبق فرمایش آقای مهندس همین دلیل برگشت خورد. وقتی دوباره سفر کرد سفر نیکوتین را هم شروع کردو خدا را شکر الان خیلی راحت و سالم  زندگی می‌کنیم. زمان مصرف‌کننده بودن، به دلیل این‌که فرزندانمان مطلع نبودند، مسافرم به خاطر این‌که سیگار بکشد، همیشه از کنار ما می‌رفت یا در جایی مخفی می‌شد. به همین دلیل  وجود او را در کنار خود نداشتیم. ولی در حال حاضر خدا را شکر کنار ما است و حضورش را داریم.

وقتی نگاه می‌کنم در اطراف و بین دوستانم این وابستگی که به دخانیات مثل قلیون و سیگار وجود دارد و وقتی باهم بیرون می‌رویم اگر قلیان یا سیگارشان نباشد، حالشان خراب است و  نمی‌توانند راحت تفریح کنند. خوب ولی من الان می‌بینم که ما چقدر راحت هستیم . متأسفانه مصرف دخانیات مثل سیگار ، قلیان، ویپ، ناس و ... زیاد شده است و بین خانم‌ها و همین‌طور نوجوان‌ها خیلی شدت پیدا کرده است. زمانی که پسرم مقطع ابتدایی بود، یک مشاور در همین خصوص برای والدین آورده بودند که اشاره می‌کرد مصرف سیگار و قلیان و حتی گل به دوران ابتدایی رسیده است. درواقع می‌خواست  این آگاهی را به ما بدهد که مراقبت فرزندانمان باشیم. اما در نهایت تنها چیزی که به مخاطبین انتقال داد استرس خیلی زیاد بود‌ و چون من کنگره می‌آیم یک مقدار  آرامشم در این مسایل بیشتر است و خدا را شکر که ما کنگره را داریم. چرا که کنگره نه تنها این آگاهی را به ما داد بلکه به ما یاد داد با نوجوانان و جوانان خود چگونه رفتار کنیم  تا سمت این مسائل نروند.

اکنون یک کار مهم این است که بتوانم جایی که این آگاهی را به من داد و من و خانواده‌ام را محکم نگه داشت، حفظ کنم. برای جبران آگاهی که دریافت کرده‌ام، باید با کمک به پایه‌های مالی، کنگره را حفظ کنم. خدا را شکر می‌کنم از روزی که به کنگره آمدم، غیر از سال اول که حالم خوب نبود، از سال بعدش دوست داشتم در لژیون سردار باشم و برکت لژیون سردار در زندگیم باشد و به این نتیجه رسیدم که این وظیفه من است که این شعبه را حفظ کنم و عضو این سردار بودن وظیفه من است که بتونم کنگره را حفظ کنم نه تنها برای آینده ی بچه ی خودم بلکه برای آینده ی دوستای بچه هام ، بچه های دیگر حتی بچه های کشورم یا فراتر بخواهیم برویم دنیاهای دیگر و چه جایی بهتر از کنگره و چه جایی بهتر از این جا که میتونه این آموزش را به ما بدهد و این دلگرمی را بدهد .

در پایان به یک نکته اشاره کنم و صحبت‌هایم را به پایان ببرم،  اگر خاطرتان باشد در یک جلسه لژیون سردار من گریه می‌کردم و می‌گفتم احساس می‌کنم شاید نتوانم دنورم را پرداخت کنم؛ خانم اکرم نگهبان سردار، حرف خوبی به من زدند و  گفتند: «مهم این است که خواسته داشته باشی و از ته دلت بخواهی این کار را انجام دهی».  می‌خواهم این را بگویم که وقتی از ته دل یک چیز را بخواهید، دیگر منطق، عقل و حساب و کتاب در میان نیست؛ ما شرایط مالی خیلی بدی داشتیم و اصلا فکر نمی‌کردیم که یک روز بتوانیم دنور را تسویه کنیم، ولی  از  آن روز با خود گفتم می‌خواهم این پول را بدهم، واقعا هم جوری شد که خردخرد هم تسویه نکردیم، بلکه به‌صورت یک‌جا پرداخت کردیم و این لطف خداست. در اصل این پول ما نبود، مال سردار و کنگره بود که خدا این لطف را به ما کرد و در حساب ما  آمد و توانستیم  پرداخت کنیم؛ در واقع امانت‌دار کنگره بودیم.

تایپیست: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر هانیه (لژیون سوم)
عکاس: همسفر مهشید رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران