داد، دادگری، دادگستری، دادوری، همه عطر عدالت میدهند و مترادف با عدالتاند. ظلم و ستم نقطه مقابل عدالت میباشد و هرگاه که عدل کمتر شد، ظلم جای آن را میگیرد. عدل و داد باخرد نیز ارتباط تنگاتنگ و مستقیم دارد؛ زیرا شخص خردمند همیشه در هر کار عدالت را پیش میگیرد و هر انسانی را که دارای خرد و داد است، ستایش میتوان نمود.
عدل و داد از مسائل عمده زندگانی ما بوده است. در چشمانداز اخلاقی عدل را نه چون مفهوم تجربی فلسفی، بلکه آرمان و آرزوی واقعی مردم میباشد که در زندگی آدمیان هر طایفه و طبقه برای رسیدن آن میل و کوشش میکند، بهطوریکه در جهانبینی داد را میتوان بهمنزله زیربنای سعادت و بهروزی اجتماعات بشری و مهمترین وسیله دفاعی فرزند آدم از هر پلیدی و تباهی معرفی نمود.
خداوند به آدمیان داد را عطا کرده و از آنان رعایت این اصل را در زندگی تقاضا میکند:
خداوند کیوان و گردان سپهر
ز بنده نخواهد بهجز داد و مهر
با مطرح کردن چند سؤال بیشتر به موضوع از منظر کنگره میپردازیم!
آیا با در نظر گرفتن صور آشکار انسان مؤلفههایی مانند رنگ پوست، نژاد، مذهب، موقعیت جغرافیایی میتواند در اجرای عدالت باشد؟ اگر اینگونه باشد ظلم صورت میگیرد. محیط پیرامون ما، تعیینکننده سرنوشت ما نیستند، بلکه این ما هستیم که با اختیار خود تصمیمگیرنده نهایی خواهیم بود و جایگاهمان را در هستی تعیین میکنیم.
آیا ازنظر دانایی و آگاهی میتوان فردی خردمند را با فردی جاهل برابر دانست؟ بازهم میگوییم خیر. نمیتوان برابر دانست. چراکه در صور پنهان فرقشان از زمین تا آسمان است. ازنظر حضور در جلسات کنگره آیا کسانی که حضور بهموقع دارند و بهطور منظم جلسات را شرکت میکنند، خدمت میکنند، تکلیف خود را بهدرستی انجام میدهند، دارویشان بهموقع و بهاندازه مصرف میکنند، گوشبهفرمان راهنما هستند باکسانی که در جلسات حضور ندارند و فقط هفتهای یکبار آنهم فقط برای گرفتن نامه دارو میآیند برابرند؟
انسان جایگاه خودش را با علم خودش و پشتکاری که داشته و هزینههایی که پرداخت میکند به دست میآورد و جایگاه هر انسانی با اعمالش مشخص میشود. اگر فردی درگیر انواع ضد ارزشها مانند ستمگری، دزدی، دعوا، مزاحمت برای دیگران، گستاخی، ناسپاس بودن، داشتن غرور و ... باشد، آیا میتواند جایگاه بلایی به دست بیاورد؟ آیا فرزندانی که پدر و مادر خود را شکنجه روحی و فیزیکی میکنند با فرزندانی که به تمام خانواده احترام میگذارند، میتوانند جایگاهی برابر داشته باشند؟ اگر اینگونه باشد کاملاً بیعدالتی است.
چنین بود فرمان یزدان پاک
که بیدادگر شاه گردد هلاک
عدالت وسیله اساسی آبادی هر کشور (درون و بیرون) است و همگان را باید به داد دعوت نمود:
اگر کشوری آباد داری به داد
بمانی توآباد و از داد شاد
پیروز و سربلند باشید.
مسافر احمد،شعبه تخت جمشید شیراز،لژیون دوم
کمک راهنما: آقای محمد ضرغامی
تهیه و تنظیم: مسافر ایمان (لژیون دوم)
- تعداد بازدید از این مطلب :
1531