نکات و برداشت از لژیون پزشکان با دستور جلسهٔ "وادی یازدهم و تأثیر آن روی من " و " سی دی حقه ۳ "
جلسه لژیون پزشکان با استادی دکتر مسعود آغاز به کار نمود، ایشان در مورد ویژگی‌های چشمه بودن نکاتی را ذکر کردند:
چشمه باید از خودش آب داشته باشد، نه اینکه آن را با شلنگ پرکنیم، به عبارتی باید انسانیت درونی داشته باشیم و این آب، برای اینکه جوشان و خروشان بیرون بیاید باید یک اختلاف ارتفاع داشته باشد؛ یعنی حتماً باید بتواند به‌طرف پایین برود و دیگران را سیراب کند. اختلاف ارتفاع اول ما، با خداوند است و او منبع اولیه آب است و ما باید همیشه از او کمک بگیریم و اختلاف ارتفاع دوم ما با پایین است؛ یعنی آنچه به دست آورده‌ایم یا آنچه خداوند به ما داده است که ما موظف هستیم به‌عنوان خدمتگزار آن را به دیگران بدهیم و اگر این کار را نکنیم این چشمه از بین می‌رود، به همین دلیل است که در کنگره می‌بینیم انسانی می‌آید، به رهایی می‌رسد، آزمون می‌دهد، به کمک راهنمایی می‌رسد و آن‌وقت شروع می‌کند آموخته‌هایش را به دیگران منتقل می‌کند.
در کنگره گفته می‌شود که کمک راهنمایی بخشی از پروسهٔ درمان است؛ من همسفر وقتی به‌عنوان یک راهنما شروع به خدمت می‌کنم، در قبال رهجویان مسئول هستم. یکی از مسئولیت‌های مهم راهنما این است که مطالب را درونی سازی کند و بیشتر برای تزکیه و پالایش و حال خوبِ خود تلاش کند، به این دلیل، زمانی راهنما می‌تواند نفوذ کلام و اثرگذاری خوبی روی رهجویانش داشته باشد که به مطالبی که آموزش می‌دهد، خود، جامهٔ عمل پوشانده باشد.
در آموزش دادن و تکرار مطالب است که ما می‌توانیم بهتر، خودِ واقعی‌مان را ببینیم و صیقل دهیم؛ بهتر می‌توانیم صفات بد ازجمله: کینه، نفرت، خشم، حسادت و ... را در درونمان پیدا کنیم و از درون جوشش پیدا کنیم و آن‌وقت است که اگر حال خودمان خوب باشد، حال دیگران هم خوب می‌شود و حتی نگاهمان هم امید می‌دهد.
یکی دیگر از نکاتی که نظرم را جلب کرد این مطلب بود که قایق‌رانان با چه سختی‌هایی از آب‌های خروشان عبور می‌کنند و به اطراف برخورد می‌کنند؛ حتی ممکن است قایق آنها برگردد؛ اما وقتی آن رود خروشان تمام می‌شود به یک آب آرام می‌رسند، به یک سکون و آرامش می‌رسند؛ پس ما هم باید تلاش کنیم و هرلحظه به فکر این باشیم که چیزی یاد بگیریم و به فکر این باشیم که قدمی به‌طرف قوی‌تر شدنمان برداریم و بعد، ازآنچه کسب کرده‌ایم در قالب یک خدمتگزار واقعی به دیگران ارائه دهیم و از سختی‌هایی که در مسیرمان پیش می‌آید نترسیم. ما نبایستی هرگز از موقعیت خوبی که داریم مغرور شویم یا از موقعیت بدی که در آن هستیم ناامید شویم و بایستی همیشه برای بهبود خودمان تلاش کنیم.
این مشارکت و این خدمت برای من این نکته را یادآوری کرد که چگونه از این مسیر پرتلاطم و سخت به لطف خداوند و کمک کنگره ۶۰ عبور کردم و چه خدماتی به من ارائه شد تا به یک آرامش نسبی رسیدم! من از کنگره و خدمتگزارانش، آموزشِ عشق واقعی، محبت، انسانی زندگی کردن و ... را آموختم و حال بایستی تلاش کنم در قالب یک خدمتگزار، به دلِ دیگران هم آرامش هدیه دهم؛ باشد که از خدمتگزاران واقعی باشیم!
چگونه می‌توانم از سختی‌های مسیرم نترسم؟
یکی از مطالب بسیار مهمی که در آموزش‌های کنگره هست، پی بردن به دلیل سختی‌هاست که نحوهٔ برخورد ما را با آن تغییر می‌دهد. آموزش‌های کنگره به من همسفر می‌فهماند که سختی‌ها برای ساخته‌شدن و ارتقاء خودم است، بازپرداخت بدهی‌هایم است و این آموزش‌ها مرا در مقابل سختی‌ها صبور می‌کند و کمک می‌کند تا با امید و ایمانِ بیشتری به حرکت در مسیر زندگی‌ام ادامه دهم.
یکی از مشارکت‌هایی که به نظرم خیلی خوب بود، مشارکت آقای مهرداد بود که ایشان گفتند: به نظر می‌رسد هر از چند گاهی خداوند یک نفر را بیدار می‌کند تا آن یک نفر بقیه را بیدار کند و در طول تاریخ انگار این یک صفت است. داشتم به حرکتی که کنگره ۶۰ انجام داده فکر می‌کردم؛ یکی از کسانی که بیدار شد جناب مهندس هستند و همین‌طور به دنبال ایشان دیگران بیدار می‌شوند و وظیفه هر کس که بیدار می‌شود این است که دیگران را بیدار کند و نکته مهم‌تر این است که این بیداری را حفظ کند.
خدا را شکر به خاطر این تلنگرها و نعمت بیداری؛ که اگر کنگره ۶۰ نبود، من همسفر در غفلت و روزمرگی زمانم را در این جهان خاکی به پایان می‌رساندم و دست‌خالی آن را ترک می‌کردم و امیدوارم همه ما بتوانیم از این فرصت، برداشت‌های خوبی داشته باشیم و بهترین بهره را ببریم.
در آخر آقای مهندس به برخی پزشکان و افراد حاضر در جلسه تذکر دادند حتماً مطالب آموزشی را مطالعه کنند و سی‌دی‌ها را بنویسند و فرمودند که برخی افراد مطالب را سرسری گرفتند.
این مطالب بازهم به من یادآوری کرد که اگر می‌خواهم به نقطه بیداری برسم، اگر می‌خواهم انسان بهتری باشم باید با تمام وجود در کنگره حضورداشته باشم و در هر مرتبه شغلی یا تحصیلی یا در هر جایگاه اجتماعی که هستم بایستی تکالیف و وظایفم را به‌درستی انجام دهم تا به اهدافم برسم.
نگارنده : همسفر مرضیه از لژیون اول
تایپ : همسفر سمانه از لژیون ۱۷
ویراستاری : همسفر الهام
ارسال: همسفر مریم
- تعداد بازدید از این مطلب :
1362