کارگاه آموزشی جهان بینی چهارشنبه؛ سیگار

جلسه هشتم از دوره شصت و پنجم کارگاههای آموزش عمومی کنگره 60 ویژه مسافران و همسفران سفر دوم با دستور جلسه ی سیگار ، در روز چهارشنبه مورخ 98/1/28 با استادی و نگهبانی مهندس و دبیری همسفر پریناز راس ساعت 9:35 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد؛
سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.
دیروز مصوبه جلسه دیده بانان در تاریخ 98/1/26 بود. مصوباتی که انجام گرفت این بود که :
1ـ تاریخ امتحان کمک راهنمایی با یک هفته تاخیر به 30 خرداد موکول شد.
2ـ افرادی که در لژیون سردار (مالی)، خدمت می نمایند، جزو خدمتگزاران نمایندگی محسوب می گردند، بهمین دلیل می توانند از تمامی امتیازهای خدمتگزاران، همانند تولد استفاده نمایند. همچنین بایستی در هفته یک روز، لژیون سردار خدمتگزار باشد. به عقیده من افرادی که در لژیون مالی و سردار هستند، جایگاه بالایی دارند. لژیون مالی هم یک امتیاز برای آنها محسوب می گردد.
3ـ از این پس تهیه گزارش جلسات، بعهده خدمتگزاران آن روز می باشد، که بایستی گزارش آن روز را تهیه و به وبلاگ ارائه نمایند.
4ـ افرادی که نگهبان و دبیر لژیون ویلیام در پارک طالقانی می باشند، دوره خدمتی آنها جزو خدمات آنها محسوب می گردد.
5ـ نقش همسفران در نمایندگی ها بسیار مهم بوده و بایستی بجهت پیشبرد اهداف کنگره 60 این گروه را باید تقویت نمود. اگر جلسات در فضای بسته بود، تشکیل لژیون همسفران الزامی است.
6ـ در حال حاضر 10 لژیون فعال در سطح کشور داریم که بمنظور تبدیل آنها به نمایندگی بایستی به شعبه 100میلیون تومان پرداخت نمایند. تا اول ماه رمضان این مبلغ، 100میلیون تومان است.
7ـ بمنظور بالابردن سطح کیفیت شعب، حضور و غیاب در تمام شعب برای افراد الزامی است.

8ـ مصوب گردید که در سال جاری، 10 لژیون جدید می توانند شروع به کار نمایند که از این تعداد ، با 7 لژیون موافقت گردیده است: گلپایگان، گرگان، اردستان، دلیجان، کیش، اردبیل .. از این پس بایستی برای تشکیل لژیون مبلغ 150میلیون تومان و برای تشکیل شعبه 120میلیون تومان به حساب کنگره واریز نمایند.
9ـ کارهای تحقیقاتی برای ما از اهمیت بالایی برخوردار است و با این امور تحقیقاتی ما می توانیم وارد گروههای علمی شویم و مقاله صادر کنیم، تا زمانی که تحقیقات ما تبدیل به مقاله نشود و به صورت ISI ثبت نکنیم، موفق نخواهیم بود.
همه اعضای کنگره 60، بایستی شاگردانشان را ترغیب کنند که آزمایشها را انجام بدهند و برای هر آزمایشی یک نفر را بفرستند. یک آزمایش خون داریم که کماندار انجام می دهد، افرادی که وارد کنگره می شوند آزمایش خون می دهند و بعد از 4ماه مجدد از آنها آزمایش خون گرفته می شود تا مشاهده شود که آیا بیان ژن تغییر می کند یا خیر؟ اگر ما ثابت کنیم که بیان ژل با متد DST و شربت OT تغییر می کند، یک حرکت بسیار بزرگ در کل دنیا می باشد.
دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما می کاریم که دیگران بخورند. بنابراین باید چنین کارهایی را انجام دهیم تا به آیندگان کمک کنیم. اگر به شما می گویند که دو ساعت برای تحقیقات بروید، بایستی با دل و جان بروید. ما اعتقاد داریم که درمان اعتیاد را ما بلد هستیم و ما کشف کردیم، پس باید بتوانیم به دیگران منتقل کنیم و همه باید کوشا باشیم.
تمامی پروژه های تحقیقاتی بایستی به صورت مستمر پیگیری گردد تا تمامی برنامه ریزی و اجرا گردد، تا دستاوردهای حاصله  از روش دی اس تی به صورت مستند قابل ارائه به مراکز علمی، قابل بهره برداری و تجزیه و تحلیل باشد. افراد فقط برای یک بار می تواند در تحقیقات شرکت کند. پروژه های تحقیقاتی کنگره 60 در اولویت می باشد.
10ـ افرادی که هزینه خرید و ساخت یک نمایندگی را پرداخت نمایند، آن شعبه به اسم آن شخص ثبت می شود.
11ـ نمایندگی های تهران بایستی، بیشتر به موضوعاتی همچون ورزش، همایش ها و کارهای گروهی اهمیت بدهند.
12ـ به زودی روزهای فعالیت نمایندگی های حسنانی، پرستار، ارتش، رودهن و آکادمی از روزهای فرد به روزهای زوج تغییر خواهند کرد. جلسات باز هم روزهای شنبه برگزار می گردد.
خواهش دارم که از زدن عکس من در نمایندگی، انتشارات، اتاق مرزبانی خودداری کنید.
مسئله دیگر؛
در کنگره می گوییم، سلام دوستان حسین هستم یک مسافر. ما دوستان خطاب می کنیم. دو برادر نزد پیامبر رفتند، دعوایشان شده بود، پیامبر گفت که بروید و با هم دوست باشید. ما در کنگره همه با هم دوست هستیم، پس یکسری از لغاتی که در کنگره است، خواهشاً بردارید، مثل: خواهر لژیونی، برادر لژیونی، مادر لژیونی، پدر لژیونی و ... با این کار، ممکن است که بین ما تفرقه اتفاق بیفتد.
نکته بعد؛
شما اجازه توصیه هیچ احدی را به اعضاء ندارید. راهنما نمی تواند به کسی، کمپ معرفی کند. چون اگر هر اتفاقی افتاد، شما را مقصر می دانند. شما هیچ کس را نزد، هیچ وکیلی نمی فرستید. نزد هیچ مشاوری نفرستید.

راجع به دستور جلسه: سیگار .

من کسی بودم که سیگار را خیلی دوست داشتم. اصلاً من قبول نمی کردم که سیگار ضرر دارد. 35سال سیگار کشیدم، در طول این 35سال حتی یکبار هم ترک نکردم. هرکس می گفت که سیگار ضرر دارد قبول نمی کردم، می گفتم که شما تا بحال روی مزایای سیگار تحقیق نکرده اید تا آنجا که یک مرتبه سکته کردم. علت این سکته فقط سیگار بود، هیچ مشکلی نداشتم و ورزش هم می کردم. بعد مشاهده کردم که تلفاتی که در اثر سیگار در دنیا است، 17برابر تلفات موادمخدر است. سیگار اصلاً خبر نمی کند و یک مرتبه شخص می بیند که سکته می کند، سرطان می گیرد و ...
دوست من در آمریکا، مرتب می نویسد و گریه می کند که ما در آمریکا و در امر ریکاوری، تمام دوستانمان بر اثر مصرف سیگار مرتب می میرند و منجر به مرگ زیادی شده است. ما خوشبختانه اتحاد داشتیم و سیگار را حذف کردیم.
بچه ها راگبی بازی می کردند و وسط نیمه، همه سیگار می کشیدند. ورزشکاران دیگر ما را در مسابقات مسخره می کردند. سیگار برای ما فجیع بود و از آن زمان سیگار را در کنگره درمان کردیم. ابتدا اختیاری بود.
ما دیدیم که سیستم عصبی با نیکوتین عادت کرده است و نیازمند آن است و نمی تواند قطع کند. نیکوتین دودی را تبدیل به نیکوتین خوراکی از نوع آدامس کردیم. یکی از مسائل کشیدن سیگار، حرکت کردن فک و پک زدن به سیگار است که افسردگی را کاهش می دهد. بهمین علت است که جویدن آدامس از افسردگی جلوگیری می کند. با یک جدول در طول زمان 11ماهه، این نیکوتین خوراکی را تیپر کردیم تا به صفر رسیدیم. کنگره هیچ سختی ندارد، ویلیام برای من می گفت که وقتی من سیگار را ترک کردم، تا یکسال نمی توانستم بنویسم!
راه خیلی درستی در کنگره برای درمان سیگار وجود دارد که مثل اتوبان می ماند.
مانورهای نظامی یعنی نشان دادن قدرت نظامی. روزی که کنگره 60، شروع به کار کرد، گفتند که بیایید برای ورزش رهایافتگان و بهبودیافتگان مسابقات درست کنیم، مثل ورزش معلولین. من اصلاً قبول نکردم و این مسئله را یک توهین می دانم. اگر ما بپذیریم، پذیرفته ایم که فردی که به درمان رسیده است، هنوز نمی تواند مثل یک انسان سالم زندگی کند.
ما اعتقاد داریم که درمان شده به مفهوم واقعی، با آدمهای معمولی هیچ فرقی ندارد. بنابراین ما باید با آدمهای معمولی، مسابقه بدهیم. هیچ تفاوتی نداریم و چیزی از آنها کمتر نداریم و شاید بیشتر از آنها هم توانایی داشته باشیم. بچه های کنگره به هیچ عنوان دوپینگ و تزریق نکرده اند.

ورزش را آغاز کردیم مثل بقیه. توانستیم دو رشته ورزشی را بالا بکشیم. تیروکمان و راگبی. اینها به صورت تصادفی بودند. آقای میرزابیک هم از حامیان ورزش کنگره هم اینجا تشریف دارند و خودشان از قهرمانان و مسئولین ورزشی بوده و هستند. روزی آقای عنابچه گفت که من مربی راگبی هستم، من حتی نمی دانستم که راگبی چه ورزشی است. گفتم که ما پول نداریم، نفرات داریم. و استارت این ورزش زده شد.
تیراندازی با کمان هم در پارک طالقانی و داخل فنس بود. یک روز فنس را بستند و گفتند که از اینجا بیرون بروید و قرار است که در اینجا تیروکمان تمرین کنند. بچه ها همه بهم ریختند، هفته بعد گفتم که بچه ها، همه بروید و در تیروکمان ثبت نام کنید و بدون درگیری تیروکمان متعلق به کنگره شد. ماهیانه هم 2000تومان هزینه آموزش بود. بچه ها کم کم تمرین کردند و یکسری هم بچه ها به اردوی تیم ملی رفتند. عباس، کماندار دو بار قهرمان استان تهران شد و امروزه این ورزش یکی از قویترین ورزش های ماست.
15نفر از بچه های ما تابحال افتخار پوشیدن تیم ملی راگبی را داشته اند. این کار آسانی نیست. در این رشته ها بچه ها شروع کردند، دوره های مربیگری را پشت سر گذراندند و چند تا از بچه ها مدرک مربی گری بین المللی تیم راگبی را گرفتند. از آقای مجید سلامی و دکتر میرزا آقابیک می خوام که تشریف بیارند و مدارک بچه ها را تقدیمشون کنند.
آقای مجید سلامی:

از آقای مهندس تشکر می کنم که اجازه دادند وقت جلسه شان را بگیریم. من پیروزی بچه های راگبی را خدمت تمام اعضای کنگره 60 تبریک می گم، صادقانه بگویم که اگر روش صحیح برای درمان اعتیاد در کنگره و حمایت های سایر اعضاء نبود، من ، ایمان ، عباس و تمام بچه های راگبی نمی دانستیم الآن باید کجا می بودیم؟ این روش صحیح بود که ما را به سمت جلو حرکت داد. من اعتیاد داشتم و هیچکسی در جامعه مرا تحویل نمی گرفت، در کنگره به من هویت دادند، مسئول مالی کنگره 60 شدم، راگبی راه افتاد و به راگبی رفتم، آقای دکتر ، کمیته راگبی را به من واگذار کردند، بعداً رئیس انجمن راگبی شدم، بعد از آن با حکمی از آقای سلطانی فر (وزیرورزش) بعنوان هیئت رئیسه فدراسیون انجمن های ورزشی کل کشور انتخاب شدم. اگر من خودم بودم، این اتفاقات نمی افتاد. کمک های آقای مهندس، راه درست کنگره 60، حمایت های شما بود که باعث این افتخارات شد. آقای مهندس همچنین به جامعه ورزش در خارج از کنگره 60 هم هستند، البته از حساب شخصی خودشان کمک می کنند. بچه های راگبی همه قدردان شما و حمایت های اعضای کنگره 60 هستند.
آقای میرزاآقابیک ایشان 17سال بعنوان بازیکن و کاپیتان تیم ملی بسکتبال بودند، رئیس انجمن راگبی ، مدیر تربیت بدنی اداره کل استان تهران و همچنین همسفر و حامی ما در کنگره 60 هستند. باید بسیار از ایشان تشکر کنم که خیلی به ما کمک می کنند، ایشان حمایت های بسیار زیادی به ما می کنند.

آقای دکتر حسن میرزاآقابیک :
سلام حسن هستم یک همسفر، افتخار می کنم که در خدمت آقای مهندس، آقای سلامی و شما عزیزان هستم. من عاشق این کار هستم. خوشبختانه هیچکسی را ندارم که اعتیاد داشته باشد و بتوانم به او کمک کنم، ولی کنگره 60، یک خانواده بزرگ و دوست داشتنی هستند. خانواده کنگره 60 برای من و اهالی ورزش قابل احترام است. من هم مثل شما عزیزان، یک خدمتگزار بوده ام و سالیان سال برای جوانان در بخش دولتی کار می کردم و الآن هم در خدمت جوانان هستم. به بچه های کنگره 60 تبریک می گویم، خصوصاً آقای عباس رسول زاده که قهرمان بسیار ارزنده ای هم هستند.
عباس رسول زاده:
آنتی ایکس مصرفی شیشه ، تریاک و کوکائین، سفر اول 14 ماه و 8 روز ، راهنما اقای خدامی ، رشته ورزشی راگبی .
من راگبی را از کنگره 60 شروع کردم، افتخار پیدا کردم که پیراهن تیم ملی را بپوشم، در باشگاه چین هم بازی کردم. من خدا رو شکر در تمام قهرمانی های ایران، بجز اولی بوده ام. در دو قهرمانی غرب آسیا بودم. در آخرین مرحله انتخابی المپیک حضور داشتم. نایب قهرمانی هم چند بار داشته ام.
ایمان افروز:
آنتی ایکس تریاک حشیش قرص، سفر اول 10 ماه و 13 روز، راهنما آقای سعید نمکی ، رشته ورزشی راگبی ، رهایی 9 سال.
من هم از باشگاه کنگره شروع کردم. 3 دوره در اردوی تیم ملی حضور داشتم، یک اعزام هم به قطر داشتم.
مجید سلامی:
آنتی ایکس اپیوم، مدت سفر اول 13 ماه، راهنما مهندس دژاکام، رهایی 19 سال .

نگارنده: مسافر احمد شریفیان