تنها چیزی که انسان مالک واقعی آن است صفت‌های خودش است

جلسه یازدهم از دوره سی‌ و ششم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی مسافران و همسفران کنگرۀ ۶۰، نمایندگی فردوسی مشهد، با استادی مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر محسن  و دبیری مسافر کامران با دستور جلسه «وادی یازدهم و تاثیر آن روی من  » پنجشنبه 22آذر ماه ۱۴۰۳ ساعت 17 شروع به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم مسافر، خدا را شاکرم که در جمع شما دوستان هستم
آنگاه‌که روشنایی‌ها آبستن تاریکی‌ها بود اهریمن از فرمان سرپیچی کرد و نقطه‌ای تاریک و سیاه در دل روشنایی‌ها زاده شد و حرکت خود را آرام و خزنده برای تاختن به جهان روشنایی‌ها آغاز کرد تا ظلمت و تاریکی را گسترش دهد وبرتری خود را نسبت به انسان در مقابل قدرت مطلق به اثبات برساند طبق قانون نسبیت انیشتین یا قانون یین و یانگ هیچ‌چیزی صدرصد وجود ندارد همان انسان بسیار خوب هم‌مقداری بدی در وجودش هست و آدم بسیار بد هم در درونش خوبی‌هایی دارد.

بزرگ‌ترین دشمن هر انسان جهل و نادانی خودش است، کلمه آدم به معنای آه و دم که به این معناست که انسان حتی مالک نفس کشیدن خودش هم نیست انسان وقتی احساس مالکیت دارد ناخودآگاه توقع درونش ایجاد می‌شود و توقع، دشمن محبت است.
تنها چیزی که انسان مالک واقعی آن است صفت‌های خودش است، من درگذشته مصرف‌کننده بودم اما الآن انسان رهایی هستم و این صفت در من تغییر کرد
مثال قطره آب که به اقیانوس گفت توهم آب هستی و من هم آب هستم و در واقعیت هم هردو آب هستند و ساختار مولکولی یکسانی دارند اما تفاوت بسیاری بین این دو هست دقیقاً ما انسان‌ها هم قطره‌ای از اقیانوس خداوند هستیم و اگر می‌خواهیم به خدا نزدیک شویم باید صفاتمان را تغییر دهیم.
از انسان وقتی متوجه صفت‌های خودش بشود یعنی پنجاه‌درصد مسیر را رفته و پنجاه‌درصد بعدی هم با آموزش گرفتن و خدمت کردن و تزکیه و پالایش تکمیل می‌شود.
اینکه به صحبت‌های من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

عکاس: مسافر علی لژیون یکم
تایپ : مسافر مهران لژیون چهارم

ویرایش: مسافر کاظم لژیون سوم

ارسال خبر : مسافر فرهادلژیون پنجم