انسان هم صعود است و هم سقوط

جلسه چهارم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی دنا، به استادی همسفر منیره با دستورجلسه «وادی دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است) و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۳ آذر‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
چقدر این وادی زیبا و عظیم است و چه بار معنایی سحر‌آمیزی را در خود حمل می‌کند.
بله، صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.
اگر به اطرافمان و به هستی نگاه کنیم، می‌بینیم چیزی به نام ثابت بودن وجود ندارد، همه چیز در حرکت، تغییر و تبدیل است؛ پس حیات و زندگی، همیشه جاری و در جریان است و هر‌چیز از نقطه‌ای به نقطه دیگر، تغییر می‌کند. در‌واقع جذابیت و زیبایی واقعی زندگی در همین تغییرات می‌باشد.

انسان؛ مانند رودخانه، جاری است، رودخانه‌ای که در مسیرش پر از خرده سنگ و صخره‌های فراوان است، رودخانه‌ای که به شوق دریا با تمام قدرتش صخره‌های کوچک را جا‌به‌جا می‌کند و با  کمال ابهت از صخره‌های بزرگ به آسانی می‌گذرد. این رودخانه یک هدف دارد و آن، رسیدن به دریایی است که معنایش حیات است.
حال با این تمثیل در‌می‌یابیم چنانچه انسانی صفات زشت و بدی را با خود حمل کند و یا در نقطه‌ای از ظلمت و تاریکی قرار گرفته باشد به دلیل همین جاری بودنش، می‌تواند حرکت کند، برگردد، آغاز خوبی داشته باشد و درهای رحمت خداوند را به روی خود بگشاید؛ ولی متأسفانه برخی با داشتن حس‌های منفی، عظمت و زیبایی‌های آفرینش را نمی‌توانند ببینند، چنان این صفات در آن‌ها نیرومند شده و قدرت درونی آن‌ها را گرفته که قادر به دیدن و شنیدن انوار و اصوات الهی نمی‌باشند‌.
پس برای تغییر صفت گذشته، باید حس و موج گیرنده و فرستنده را تغییر داد. ممکن است انسانی در جایگاه ارزشی بالایی قرار داشته باشد، اگر تلاش نکند، زحمت نکشد و از آن جایگاه مراقبت نکند، ممکن است سقوط کند؛ پس انسان هم صعود است و هم سقوط.

دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم، دنیای اضداد است و هر چیز در آن بر مبنای ضد‌خودش قابل رؤیت و شناخت است.
مگر‌نه آنکه برای رسیدن به هدف، باید چیزهایی را به دست آورد و چیزهایی را هم از دست داد؛ پس برای رسیدن به روشنایی‌ها باید تاریکی‌ها را تجربه کنیم، همان‌گونه برای رسیدن به عشق نیز باید نفرت‌ها را از قلب زدود و پاک کرد و این قانونی برگشت‌ناپذیر است.

به طور کلی این وادی با مفهوم زیبایش به ما می‌فهماند که انسان با قدرت اختیاری که دارد‌، می‌تواند حرکت کند، مسیرش را مشخص نماید، بداند دیگران در مسیر زندگی او هیچ نقشی ندارند و تعیین‌کننده اصلی خودش می‌باشد. پس نباید زمان صعودش، منیت داشته باشد و هنگام سقوط نا‌امید شود، باید امیدوار باشد که راه بازگشت در هر شرایطی که هست برایش وجود دارد و هر روزش می‌تواند آغازی دوباره برای استفاده از فرصت‌ها و جبران گذشته باشد.

پس ای انسان، بدان خدا در همه حال با توست و تو با هستی، هستی و نابودی در کار نیست، فقط از حلقه‌ای به حلقه دیگر یا از شکلی به شکل دیگر در‌می‌آیی؛ هدف آفرینش، همین بودن‌ها و وجود داشتن‌ها است.
امیدوارم همه ما با الهام گرفتن از این وادی و تمامی آموزش‌ها و سی‌دی‌های کنگره؛ همانند نهری جاری و زلال شویم، هیچ‌گاه به مرداب تبدیل نشویم و با جوشش و حرکت زیبای خود در کنگره، زندگی پر‌باری را به خود و خانواده هدیه کنیم؛ چون وقتی حرکت می‌کنیم، هم زنده‌ایم و هم به دیگران زندگی می‌بخشیم.

نویسنده: همسفر منیره رهجو راهنما همسفر اکرم (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر زهرا رابط خبری (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهرا رهجو راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دنا