محبت تمام هستی را پوشش می‌دهد

مطرح کردن وادی‌ها برای آموزش جهان‌بینی است که بسیار مهم و حائز اهمیت واقع شدند؛ زیرا این روان انسان است که بر پایه جهان‌بینی و فیزیولوژی قرار دارد؛ یعنی همان کنش و واکنش انسان در پندار، گفتار و کردار در صور آشکار و صور پنهان بیانگر روان انسان است. حال تمام کتب آسمانی برای آموزش جهان‌بینی فرستاده شده‌اند و تمامی پیامبران آموزگاران جهان‌بینی بودند.

در تمام کتب آسمانی به انسان می‌گوید؛ دروغ نگو، دزدی نکن، قتل نکن، شهادت دروغ نده، چشم طمع به مال و ناموس همسایه نداشته باش، باادب و خوش رفتار باش، آرام سخن بگو، آرام راه برو، به رحمت خدا امید داشته باش و... که اگر ما این کارها را انجام دهیم مطمئناً در مدینه فاضله خواهیم بود.

در کتاب آسمانی همیشه مثال بهشت یا جهنم را بیان می‌کند که به گفته استاد زمانی‌ که ما فرامین را به اجرا درآوریم، بایدها و نبایدها را انجام دهیم همین زندگی برای ما به بهشت تبدیل خواهد شد.

در ادامه استاد از وادی چهاردهم و عظمت عشق و محبت می‌گویند. تمامی خلقت از همه جهات با محبت پوشش داده می‌شود. محبت بین تمام ذرات هستی وجود دارد، به جنگل‌ها که بنگریم این محبت و نزدیکی درختان است که جنگل را به وجود می‌آورد.

در حیوانات این محبت است که یک مرغ از جوجه خود در مقابل مار محافظت می‌کند، در انسان هم به همین صورت است؛ حتی اگر انسان ضعیفی هم باشی زمانی‌ که خطری را برای عزیزانت احساس کنی از آن‌ها محافظت خواهی کرد و نمی‌گذاری به آن‌ها صدمه‌ای وارد شود؛ بنابراین ما جهان‌بینی می‌آموزیم تا به وادی عشق وارد شویم.

وجود تاریکی به دلیل نبودن و عدم روشنایی است و تاریکی به تنهایی از خود وجودی ندارد. مثلثی که در زندگی وجود دارد یک ضلع روشنایی، یک ضلع تاریکی و قائده آن مسیر راه ما است.

ما اگر در ظلمت باشیم و حرکت کنیم از طریق قائده مثلث به روشنایی و اگر در روشنایی باشیم و از مسیر راه به طرف تاریکی برویم به تاریکی خواهیم رسید.

اصلی‌ترین مسئله در تاریکی، ناامیدی است. ناامیدی و بی‌اعتقادی باعث بسیاری از مشکلات و بیماری‌ها می‌شود. ما ۲۰۰ نوع بیماری سایکوسوماتیک یعنی روان‌تنی داریم که علت اصلی آن‌ها همین ناامیدی است.

ناامیدی یعنی عدم امید، ناآگاهی یعنی عدم آگاهی و زمانی‌که امید و آگاهی بیایید؛ حتی به اندازه ذره‌ای دیگر ناامیدی و ناآگاهی وجود ندارند.

اگر بخواهیم حقیقت را بنویسیم خیلی از مسائل را نباید نادیده بگیریم؛ عشق، محبت و روشنایی بسیار عظیم هستند و از قوه به فعل درآوردن راهی بسیار عظیم و سخت است. خداوند در انسان همه دانش‌ها را به صورت قوه قرار داده است و این از قوه به فعل درآوردن آن‌ها یک هنر است.

در کنگره۶۰ این از قوه به فعل درآوردن بسیار آسان است؛ زیرا راه درست انجام عمل را می‌آموزیم؛ اما انسان‌ها در قرون مختلف تبدیل کردن قوه به فعل برایشان دشوار و سخت بوده است. اگر آن‌چه خداوند در کتب آسمانی به انسان‌ها فرمان داده انجام شود همه در مدینه فاضله خواهیم بود.

نیروهای مثبت و منفی همیشه با هم صف‌آرایی کردند و اگر ما بخواهیم از تاریکی به روشنایی برویم باید کلید یا کلیدهای آن را بیابیم و شروع به انجام آن کنیم، مانند درمان‌اعتیاد که کنگره۶۰ کلید آن را یافت و به راحتی انجام شد و نشان راه درست در کنگره۶۰ ازدیاد روزافزون شعب، رهایی‌ها و احداث دانشگاه است. کنگره۶۰ همان نقطه روشنی بود در دل تاریکی اعتیاد که هر روزشعاع اضافه می‌کند و بیشتر و بهتر به نتیجه می‌رسد.

گاهی بازگو نکردن بعضی مطالب بهتر و مفیدتر از گفتن آن است؛ زیرا گاهی هنوز ظرفیت در انسان‌ها بالا نرفته و در آن‌ها ایجاد تخریب می‌کند.

تایپ و نگارش: راهنما ویلیام همسفر ندا
رابط خبری: همسفر سکینه، رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون ششم)
عکس: همسفر پریسا، رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا، رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی صادق قم