مشارکت مکتوب مسافر محمد، رهجوی راهنمای محترم مسافر مجید با موضوع: "رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری"

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر با بیش از ۱۷ سال تخریب، آخرین آنتی ایکس مصرفی تریاک و شیره، مدت یک‌ماه است سفر می‌کنم به روش دی‌اس‌تی، داروی درمان شربت اوتی، با راهنمایی استادم آقای مجید خلیلی لژیون دوم شعبه رضوی، رشته ورزشی والیبال، تی‌دی‌اس ۲/۵ سی‌سی در وعده. اگر انسان خواسته باشد بنای وجودی خود را احیاء کند باید رذائلی همانند حسادت و خودخواهی را کنار بگذارد و از نظر جسم، روان، اندیشه و تفکر به تکامل برسد تا به روشنایی دست پیدا کند. در واقع من هم مثل بقیه افراد آلوده، خیلی برایم پیش‌آمده که در زندگی، جامعه و محیط کار بارهاوبارها وارد معرکه‌گیری بشوم. اصولاً افراد آلوده همیشه دیر می‌رسند. محل کار من هم چون شیفتی است، تا نیروی بعدی نرسد شیفت قبلی اجازه‌ی خروج ندارد، من هم که همیشه دیر می‌رسیدم و وقتی سؤال می‌کردند چرا دیر کردی؟ به‌جای اینکه دلیل منطقی داشته باشم یا معذرت بخواهم، طلبکار بودم و می‌گفتم؛ حالا ۵ دقیقه دیر شده، مگه چی شده؟ یا دروغ‌هایی مثل ترافیک بود، تصادف کردم و... را تحویل می‌دادم و معرکه می‌گرفتم که بیاوببین. اما در کنگره می‌آموزم که باید به‌جای طلبکاربودن و معرکه‌گرفتن قبول کنم اشتباه کرده‌ام، قبول کنم آگاهی لازم و دانش مناسبی ندارم. پس؛ تفکر، اندیشه، دانش و علم درست را در اینجا، خوب بیاموزم تا در جامعه فردی لایق باشم ان‌شاءالله.

نگارش: مسافر محمد از لژیون دوم
ویرایش: مسافر حسین
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد