مشارکت مکتوب مسافر قاسم، رهجوی راهنمای محترم مسافر مجید پیرامون: "رابطه‌ی یادگیری و معرکه‌گیری"

به نام قدرت مطلق الله. سلام دوستان قاسم هستم یک مسافر، مدت تخریب ۱۵ سال، آخرین آنتی ایکس مصرفی متادون و شیشه، مدت ۱۸۲ روز است سفر می‌کنم به روش دی‌اس‌تی، داروی درمان شربت اوتی، راهنما آقای مجید خلوصی لژیون یازدهم شعبه رضوی، رشته ورزشی شنا، تی‌دی‌اس هر وعده یک سی‌سی. یادگیری با تفکر، آموزش و تجربه رابطه دارد. یادگیری فقط برای مشق و امتحانات نیست، اصولاً زندگی، خودش یادگیری است. در این راستا باید به گفته‌های راهنمای خودم عمل کنم، مثلاً داروی درمان سروقت مصرف شود، هفته‌ای یک سی‌دی را بنویسم، به‌موقع در جلسه‌ی عمومی و لژیون حاضر باشم، به طور منظم جمعه‌ها در پارک حضور داشته باشم، به قوانین و حرمت‌های کنگره۶۰ عمل کنم تا بعد از ۱۰ الی ۱۱ ماه، به حال خوب و رهایی برسم، اما در نهایت فقط با یادگیری است که می‌توانم به درمان برسم. اوایل سفرم با همه مدام معرکه‌گیری داشتم، مثلاً دارو را سروقت مصرف نمی‌کردم، با خودم می‌گفتم اشکالی ندارد، مهم نیست. در نوشتن سی‌دی تقلب می‌کردم و کامل نمی‌نوشتم، چند باری گریز زدم که راهنما می‌گفت؛ گریز زدی! ولی من معرکه می‌گرفتم و قبول نمی‌کردم؛ اما بعداً عذاب وجدان داشتم. اکنون اگر بخواهم در کنگره به حال خوب، آرامش و درمان قطعی برسم فقط با یادگیری به این خواسته خواهم رسید و با معرکه‌گیری فقط به بیراهه کشیده می‌شوم. خدا را شکر که در کنگره میان جمع شما دوستان هستم و آموزش کسب کرده‌ام تا باحال خوب به درمان قطعی برسم. ممنون از همه شما عزیزان و خدمتگزاران.

نویسنده: مسافر قاسم از لژیون یازدهم
ویرایش: مسافر حسین
ارسال: مسافر مرتضی
نمایندگی رضوی مشهد