معرکه‌گیری یعنی منیت و ترس از قبول اشتباهات

دومین جلسه از دوره پنجاهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ با استادی همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر فریده، نگهبانی همسفر زیبا و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «رابطه یادگیری با معرکه‌گیری» در روز دوشنبه ۲۸ آبان‌ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه امروز ما در مورد یادگیری و معرکه‌گیری است. ما می‌دانیم که مبحث یادگیری و فراگیری علم فقط مختص درس، مدرسه و امتحانات نیست، ما در همه‌جا در حال یادگیری هستیم حتی خلقت ما انسان‌ها و موجودات زنده هم بر مبنای اصول یادگیری بنا شده است، حتی در کنگره هم ما می‌آییم که آموزش بگیریم و یاد بگیریم. در مسئله‌آموزش ما باید به دنبال دانایی برویم و آموزش بگیریم که سه مؤلفه مثلث دانایی که؛ تفکر، تجربه و آموزش هست را به تعادل برسانیم و در مقابل نقطه یادگیری، معرکه‌گیری قرار دارد که ریشه آن به نادانی و ناآگاهی شخص برمی‌گردد. زمانی که انسان اشتباهی را انجام می‌دهد به‌جای اینکه به دنبال این باشد که آن اشتباهش را برطرف کند به فکر این است که دنبال کسی باشد که این اشتباه خودش را به گردن طرف مقابل بیندازد.

در این هفته آقای مهندس در مورد یادگیری و معرکه‌گیری مثال‌هایی را زدند که خیلی جالب است؛ مثلاً صبح که از خواب بیدار می‌شویم و صبحانه می‌خوریم روی میز یک بشقابی است و ما متوجه آن نمی‌شویم دستمان می‌خورد و بشقاب به زمین می‌افتد و می‌شکند همان لحظه فریاد می‌زنیم که این بشقاب را چه کسی اینجا گذاشته و به دنبال این هستیم که اشتباهی که خودمان انجام داده‌ایم را به گردن کسی بیندازیم و به دنبال این نیستیم که حالا من حواسم نبوده یا یک عذرخواهی از همسرم کنم و بگویم حواسم نبود که افتاد دنبال این بودم که فریاد بزنم که چه کسی این را اینجا گذاشته و با یک عذرخواهی می‌شود اشتباه خودمان را برطرف کنیم. یا یک مثال دیگر که دو نفر دارند شطرنج بازی می‌کنند طرف مقابل برنده می‌شود و می‌گوید کیش‌ومات طرف دیگر دستش را به زیر مهره‌ها می‌زند و مهره‌ها را به هم می‌زند و می‌گوید، تو عجب بازی کردی اشتباه کردی به‌جای اینکه بگردد و ببیند چطور می‌تواند بازی شطرنج را به مدل‌های مختلف و با فوت‌وفن آن یاد بگیرد، به دنبال این است که به‌طرف مقابل بگوید شما اشتباه کرده‌اید و شما بلد نیستید.

آقای مهندس این هفته چیزی که توضیح دادند در مورد این بود اگر می‌خواهی کسی را بشناسی بهترین راه این است که با او به سفر بروی حالا اگر نتوانستی سفر بروی بهترین راه این است که برخلاف صحبت او نظری بدهی اگر نظر تو را پذیرفت و انتقادپذیر بود متوجه می‌شوی که آدم خوبی است و به آگاهی کامل رسیده است؛ ولی بعضی‌ها هستند که اگر اشتباهی کنند و یکی در مورد آنها نظر بدهد انتقاد او را قبول نمی‌کند برای خیلی از ماها شاید اتفاق افتاده باشد یک غذایی را پخته‌ایم آقایان در خانه می‌گویند چرا این خورشت جا نیفتاده است به‌جای اینکه دنبال علت بگردیم که امروز چرا خورشت جا نیفتاده است سریع عصبانی می‌شویم و واکنش نشان می‌دهیم. در معرکه‌گیری سه صفت وجود دارد؛ ترس، منیت و ناامیدی. کسی که ترس از اشتباهش را داشته باشد و بخواهد گردن نگیرد و منیت داشته باشد که نخواهد آموزش بگیرد دنبال معرکه‌گیری می‌رود. همه ما به کنگره می‌آییم که انرژی بگیریم و به حال خوش برسیم حتی سفر اولی‌ها، سفر دومی‌ها، ایجنت، نگهبان، مرزبان، من همسفر و راهنماها به اینجا آمده‌ایم که به یک حال خوشی برسیم و انرژی بگیریم حالا اگر بیاییم در اینجا معرکه‌گیری راه بیندازیم این اشتباه است.

آقای مهندس می‌گویند که دو مقوله یادگیری و معرکه‌گیری را در دو کفه ترازو می‌گذاریم هر کس یادگیری‌اش بالا باشد معرکه‌گیری‌اش کم می‌شود، کسی که برای یادگیری و خدمت زحمت بکشد و فقط به فکر یادگیری باشد دنبال معرکه‌گیری نمی‌رود. نگهبان جلسه همیشه در جلسه می‌گوید که برای رهایی خودمان از دست بزرگ‌ترین دشمن خودمان که جهل و نادانی خودمان است ۱۴ ثانیه سکوت می‌کنیم و به خدا پناه می‌بریم، ما می‌دانیم که دشمن بیرونی نداریم هرچه دشمن داریم درون خودمان است، ما باید خودمان را اصلاح کنیم. آخر جمله‌ام را در مورد جمله استاد سردار می‌گویم: ما باید ساخته شویم و برای ساخته‌شدن باید بیاموزیم تا به درجه‌ای برسیم که ممکن است.

و در ادامه اعلام رهایی مسافر تغذیه سالم همسفر پریسا به راهنمایی همسفر کبری از نمایندگی البرز.

عکس: همسفر سپیده مرزبان خبری
تایپ: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون یازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر پریسا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی البرز کرج