معرکه گیری و مسئولیت پذیری

جلسه چهاردهم از دور سی و دوم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی شمس روزهای دوشنبه؛ به استادی مسافر سعید، نگهبانی مسافر فرید و دبیری مسافر محمدرضا با دستورجلسه: "رابطه یادگیری و معرکه گیری" در تاریخ 28 آبان ۱۴۰۳  رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
ضمن تشکر از ایجنت و مرزبانان و تمام خدمتگزاران شعبه که همچین بستری فراهم کردند تا آموزش بگیریم. داشتم فکر می‌کردم که هر دستورجلسه ای که درکنگره 60 برنامه‌ریزی می‌شود توسط بنیان کنگره و دیدبانان محترم، به‌نوعی خود این عزیزان درگیر بودند با این مسائل. آقای مهندس دژاکام سال‌ها جای‌جای ایران سفر کردند تا جواب سؤال‌هایشان را بگیرند و موضوع خیلی مهمی که هست، اینکه انسان با تمام دانشی که دارد قطعاً وارد این راه خواهد شد که از مسئولیت خودش شانه خالی کند و اشتباه خودش را گردن دیگران بی اندازد. جناب مهندس قبل از اینکه سفرشان را شروع کنند با اساتیدشان که صحبت می‌کردند، اساتید در مورد مشکلات ایشان به‌صورت غیرمستقیم به ایشان اشاراتی می‌کردند و در جواب، ایشان یا توجیه می‌کردند یا سؤال را با سؤال جواب می‌دادند و طی این سال‌ها یک تفکری در ایشان شکل گرفت و متوجه این مسئله شدند که باید حرف را به عمل تبدیل کنند. در کتاب 60 درجه پیامی داریم به اسم "تحت نیروهای شیطانی بودن" و استاد به ایشان اشاره می‌کند که شما هنوز به مرحله وارد عمل شدن نشدید. آن موقع مصرف سیگار داشتند و به قهوه‌خانه می‌رفتند و استاد به‌طور غیرمستقیم به ایشان اشاره می‌کردند. چه تفکری در ایشان شکل گرفت که بااین‌همه دانشی که داشتند آمدند و کنگره را بنا کردند؟ من خودم فکر می‌کنم که مهم‌ترین مسئله تسلیم بودن است و خواسته و هدفی که ایشان با نفس خودشان داشتند. من خودم با تاریکی زیاد وارد کنگره شدم و دستور جلسات را که نگاه می‌کردم، توی تفکرات خودم می‌گفتم که من این مشکل را ندارم یا یک‌جاهایی در سی‌دی می‌گفتم این مسائل را برای چه به من می‌گوید؟ کم‌کم در ادامه فهمیدم که تمام هستی بر پایه یادگیری هست و شروع کردم به خدمت کردن و تمام این گفته‌ها را باجان و دل پذیرفتم. بنده 9 سال است درکنگره هستم و تا 2 سال پیش سی‌دی می‌نوشتم یک‌جاهایی به من برمی‌خورد! شما فکر نکنید هر فردی وارد سفر دوم می‌شود یکسری مسائل را نباید داشته باشد؛ زیرا همه ما در حال یادگیری هستیم و مشکلاتمان با یکدیگر خیلی فرق می‌کند. ما مثل ادارات دولتی نیستیم که یکسری قوانین را به اجبار عمل کنیم. ما وقتی درکنگره قرار می‌گیریم، در لژیون وقت کمی هست و ممکن است یکسری از سؤال و جواب‌هایمان را از مشارکت‌های عمومی متوجه شویم. پس مهم‌ترین مسئله برای سفر اولی این است که مشارکت‌ها را خوب گوش کند و به فرمان‌هایی که راهنما می‌گوید به‌خوبی عمل کند و به‌نوعی تا زمانی که درکنگره و بیرون کنگره هست سعی کند وارد حاشیه نشود و همین‌طوری که هست خودش را بپذیرد. من خداراشکر می‌کنم که به‌واسطه آموزش‌هایی که اینجا گرفتم درگیر خیلی از مسائل نشدم. راهنما در لژیون به‌نوعی رب هستش و من باید گوش کنم و تمام حواسم به راهنما باشد تا بتوانم بهترین نتیجه را بگیرم. خیلی ممنون که گوش دادید

تهیه گزارش و تایپ: مسافر محمود
ارسال به سایت: مسافر میلاد، لژیون پانزدهم