برای ساخته شدن باید بیاموزیم

دستور جلسه در خصوص رابطه یادگیری با معرکه‌گیری است؛ یعنی با دو موضوع متفاوت معرکه‌گیری و یادگیری رو‌به‌رو هستیم. وقتی که فردی شهامت پذیرش مشکلش را ندارد، شروع به معرکه‌گیری می‌کند.

گاهی ما رنج  بیهوده می‌بریم. یک مشکل ممکن  است که با یک عذرخواهی حل شود؛ اما ما آن را پیچیده می‌کنیم. در کنگره بحث درمان اعتیاد و احیای انسانی برای افرادی که خواستار رهایی و درمان هستند را داریم. افرادی که خواستار گذر از این گذرگاه سخت هستند، علاوه بر خواست؛ باید دانایی هم داشته باشند.

در چنین شرایطی نیاز به آموزش است و اینجا جای یادگیری است. مسافر و همسفر واقعی؛ باید دو خصوصیت داشته باشند، به قول استاد سردار؛ باید فلسفه حیات را درک کرده باشند. آموزش و خدمت فلسفه حیات هستند. اگر من این دو خصوصیت را ندارم؛ یعنی دچار سکون شده‌ام و در هستی سکون برابر با سقوط است.

اگر کسی در حال یادگیری نباشد، وارد مسائل منفی و حاشیه شده و در امور دیگران تجسس، غیبت می‌کنند، دیگران را نقد می‌کند و در نهایت معرکه می‌گیرد. بیشترین نق‌زدن‌ها و معرکه‌گیری‌ها در ذهن ما است. افراد معرکه‌گیر جذب اشخاصی می‌شوند که در جمعشان از آموزش خبری نیست.

آن‌ها ممکن است هر چه را که به دست آورده‌اند، از دست بدهند؛ باید توجه داشته باشیم دشمن ما، درون خود ما است. عشق به آموختن و خدمت اگر باشد، از انجام آن امور چنان لذتی دست می‌دهد که دیگر سراغ معرکه‌گیری نمی‌رویم. استاد سردار می‌گوید: باید ساخته شویم، برای ساخته‌شدن؛ باید بیاموزیم تا به درجه‌ای برسیم که لازم است.

حال ممکن است برای آنکه گوهر وجودی را به دست آوریم گاهی سکوت و خدمت کنیم، آموزش بگیریم، بنویسیم، گوش کنیم و به طور کلی تمام تلاشمان را در این زمینه داشته باشیم.

نویسنده: همسفر سپیده رهجوی راهنما همسفر منیر (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر شیما رهجوی راهنما همسفر منیر (لژیون پنجم)
ویراستاری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)
نمایندگی همسفران شمس